Αν υιοθετήσατε ένα αδέσποτο με προβλήματα συμπεριφοράς

Όταν παίρνετε ένα αδέσποτο σκυλί στο σπίτι σας, είναι φυσικό να υπάρξει μια περίοδος προσαρμογής και για σας και για το ζώο. Όταν όμως το ζώο έχει υποστεί κακοποίηση στο παρελθόν, είτε στο προηγούμενο σπίτι του, είτε στο δρόμο, η κατάσταση γίνεται λίγο πιο πολύπλοκη.

Υπάρχει πιθανότητα το σκυλί να έχει αναπτύξει κάποιες ανεπιθύμητες επιθετικές ή φοβικές συμπεριφορές (πολύ γάβγισμα, δαγκώματα, ανασφάλεια με το φαγητό, φόβος ή πανικός με τους έντονους θορύβους, μελαγχολία κ.ά.).

Αυτό που θα πρέπει να έχετε πάντα κατά νου είναι ότι τα σκυλιά είναι απλά όσον αφορά στην επικοινωνία. Θα μας δείξουν με τον τρόπο τους ότι χρειάζεται να ξέρουμε για τα πράγματα που τους δημιουργούν ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Όπως εμείς επηρεαζόμαστε από τις εμπειρίες μας έτσι και τα σκυλιά θυμούνται τις καλές και τις κακές εμπειρίες και αντιδρούν ανάλογα. Και το πώς θα χειριστούμε αυτές τις αντιδράσεις θα παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στο πόσο υγιώς θα προσαρμοστεί τελικά το αδέσποτο που υιοθετήσαμε στο καινούριο του σπίτι.

Όταν λοιπόν βλέπουμε κάποιες περίεργες ή ανεπιθύμητες συμπεριφορές, θα πρέπει να παρατηρήσουμε πολύ προσεκτικά το σκύλο μας και να ανακαλύψουμε πότε εκδηλώνονται αυτές οι συμπεριφορές και τι τις προκαλεί.

Αν ο σκύλος δεν νιώθει άνετα με τα παιδιά είναι πιθανόν να δέχτηκε επιθέσεις από παιδιά. Αν νιώθει άνετα με τα χάδια των ανθρώπων, αλλά ενοχλείται ή αποφεύγει τους ανθρώπους όταν περνάνε από δίπλα του πιθανόν να τον κλωτσήσανε αρκετές φορές στο δρόμο.

Παρατηρώντας λοιπόν την συμπεριφορά του και τις αντιδράσεις του ανάλογα με τα ερεθίσματα, θα μπορέσετε να εντοπίσετε την αιτία της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς του και να δουλέψετε για να την διορθώσετε.

Ο χειρότερος τρόπος για να αντιμετωπίσετε οποιαδήποτε αρνητική συμπεριφορά είναι να μαλώνετε και να απειλείτε εσείς οι ίδιοι. Χρησιμοποιώντας επιθετική συμπεριφορά το μόνο που θα καταφέρετε θα είναι να μπείτε σε έναν φαύλο κύκλο και στην καλύτερη περίπτωση απλώς θα αναπαράγετε την επιθετικότητα, ενώ στην χειρότερη θα κλιμακώσετε την κατάσταση και ο σκύλος θα νιώθει δικαιωμένος για την επιλογή της επιθετικής συμπεριφοράς.

Οπότε, δεν ρίχνουμε λάδι στη φωτιά. Δείχνουμε κατανόηση, τον προστατεύουμε από καταστάσεις που τον αγχώνουν και προκαλούν κακή αντίδραση και τον διορθώνουμε λεκτικά, χωρίς φωνές αλλά με πυγμή, κερδίζοντας σιγά σιγά την εμπιστοσύνη του και κάνοντάς τον να νιώθει σίγουρος ότι προστατεύετε την «αγέλη» σας.

ΠΡΟΣΟΧΗ!

Μην κάνετε το λάθος όταν αγχωθεί με κάποια κατάσταση και γαβγίζει ή θέλει να ορμήξει σε κάποιον να τον χαϊδέψετε προσπαθώντας να τον καθησυχάσετε. Αυτό που θα καταλάβει είναι ότι τον επιβραβεύετε για την συμπεριφορά του, έχει δίκιο δηλαδή να νιώθει έτσι, και απλώς θα κάνετε τα πράγματα χειρότερα. Αν είστε σε βόλτα απλά πείτε του «όχι» αυστηρά και αλλάξτε κατεύθυνση πορείας. Αν είστε σε κλειστό χώρο πείτε του «όχι» αυστηρά και γυρίστε του την πλάτη για να του τραβήξετε την προσοχή. Αν έχει παροξυσμική συμπεριφορά και δεν σας δίνει καθόλου σημασία, πάρτε τον με το λουρί έξω, και μόλις ηρεμήσει χαϊδέψτε τον και πέστε του «μπράβο».Ξαναμπέστε μέσα και αν ξαναρχίσει τα ίδια, επαναλάβετε όλη την διαδικασία. Σύντομα θα καταλάβει ότι αν θέλει να βολευτεί στη ζεστούλα θα πρέπει να κάθεται ήσυχος.

Βέβαια, τίποτε δεν είναι απόλυτο και δεν υπάρχει εγγύηση ότι τα πράγματα θα πάνε έτσι όπως τα περιμένετε κάθε φορά. Κάθε σκυλί έχει την δική του προσωπικότητα. Αυτές οι συμβουλές είναι ένας γενικός μπούσουλας και θα πρέπει να χρησιμοποιείτε το ένστικτό σας και να δοκιμάζετε τρόπους μέχρι να δείτε τι «πιάνει» με τον συγκεκριμένο σκύλο. Το σίγουρο είναι ότι όταν παύει να υπάρχει το ερέθισμα, παύει και η συμπεριφορά και όταν στερούμε κάτι που θέλει αποτελεί έναυσμα για να ψάξει και να ανακαλύψει πως θα το έχει.

Να θυμάστε ότι η ψυχολογία τους δεν είναι περίπλοκη και διαβάζεται εύκολα αρκεί να τους παρατηρούμε. Η σχέση μεταξύ αρνητικού ερεθίσματος και αρνητικής συμπεριφοράς είναι διάφανη: όταν ένας σκύλος γαβγίζει σε κάποιον που τον πλησιάζει με ένα μπαστούνι απλά σας λέει ότι αυτό δεν του αρέσει καθόλου και ότι τον κάνει να φοβάται. Τόσο απλά. Βλέποντας την κατάστασή του με συμπάθεια και προσπαθώντας να του δώσετε να καταλάβει ότι η συμπεριφορά του δεν είναι αποδεκτή, αλλά πάνω απ’ όλα δεν είναι και απαραίτητη, μπαίνετε σε καλό δρόμο στη σχέση σας με το σκύλο σας.

Όσο περισσότερο τον «προστατεύετε» από τέτοια ερεθίσματα που τον αγχώνουν, και με συνέπεια ανακατευθύνετε την ενέργειά του αυτή σε πιο θετικούς δρόμους, βοηθώντας τον να αποκτήσει περισσότερη αυτοπεποίθηση και πιο ήρεμη ψυχολογία, τόσο περισσότερο θα έχετε την ευκαιρία να απαλείψετε την ανεπιθύμητη συμπεριφορά δια παντός.

Από ένστικτο – το ένστικτο της αγέλης – ο σκύλος σας θα βλέπει στο πρόσωπό σας τον αρχηγό της αγέλης που θα φροντίζει για τα απαραίτητα (φαγητό, νερό), και πάνω απ’ όλα για την ασφάλειά του. Θα πρέπει να φανείτε αντάξιος αυτής της εμπιστοσύνης και να την χρησιμοποιήσετε για να «κλείσετε τις πληγές του».

Αν για παράδειγμα κάθε φορά που συναντάτε παιδιά στο δρόμο ο σκύλος σας αρχίζει να γαβγίζει στα παιδιά και προσπαθεί να τους ορμήξει, εσείς θα αποκτήσετε το «εξαρτημένο αντανακλαστικό» της αναμονής αυτής της συμπεριφοράς και θα έχετε άγχος γι’ αυτό πριν καν ξεκινήσετε από το σπίτι, ο σκύλος σας θα το ξέρει και θα είναι εκ των προτέρων σε εγρήγορση, θα έχει το ίδιο άγχος και το πιθανότερο είναι να μην υπάρξει καμία βελτίωση στην συμπεριφορά του ακόμη και αν κάνετε όλα τα υπόλοιπα σωστά. 

Οπότε σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει αρχικά να αποφεύγετε αυτές τις συναντήσεις (να παρακολουθείτε γύρω σας, να αλλάζετε πεζοδρόμιο, να χρησιμοποιείτε το «όχι» και την αλλαγή κατεύθυνσης) και μετά να «δουλέψετε» ώστε να αποκτήσει θετικές εμπειρίες με τα παιδιά στο δρόμο (να βρείτε στην αρχή ένα παιδάκι που θα πλησιάζει με λιχουδιές, μετά δύο ή και τρία παιδάκια, κοκ).

Να θυμάστε: όσο περισσότερο αποδεικνύεται καθημερινά στο σκύλο σας ότι δεν υπάρχει λόγος να φοβάται πράγματα που πριν προκαλούσαν την επιθετική του συμπεριφορά, τόσο πιο γρήγορα θα εγκαταλείψει την ανάγκη του να εκφράζεται έτσι σε αυτές τις περιπτώσεις.

Άλλο παράδειγμα (για να μπείτε στο πνεύμα): αν ο σκύλος σας έχει «θέμα» με το φαγητό, και είναι πολύ προστατευτικός με το πιάτο του, με κίνδυνο να δαγκώσει ένα από τα παιδιά σας όταν τον πλησιάζουν την ώρα του φαγητού, δεχτείτε το ως κάτι λογικό, μιας και ζώντας στο δρόμο έπρεπε να προστατεύει το φαγητό του από άλλα σκυλιά – όταν έβρισκε φυσικά να φάει – ή οι προηγούμενοι «κηδεμόνες» του που τελικά τον εγκατέλειψαν στο δρόμο, συνήθιζαν να τον τιμωρούν αφήνοντάς τον νηστικό. 

Ο καλύτερος τρόπος για να εξαλείψετε αυτή τη συμπεριφορά είναι να τον κάνετε να νιώσει ότι ποτέ δεν θα μείνει χωρίς φαγητό, ότι δεν θα τον αφήσετε ποτέ νηστικό για τιμωρία, και πως όταν πλησιάζετε το πιάτο του είναι πάντα για κάτι καλό.Όταν λοιπόν τρώει από το πιάτο του, πλησιάστε τον κρατώντας στο χέρι σας μια εξαιρετική λιχουδιά – λίγο συκώτι ή κάποιο κασέρι. Δείξτε του τη λιχουδιά και αφήστε τον να τη μυρίσει. Το πιο πιθανό είναι να αφήσει το πιάτο και να έρθει σε σας κουνώντας την ουρά του. Ζητήστε του ήρεμα να καθίσει και δώστε του ένα κομματάκι, ίσα ίσα για να τον γλυκάνετε. Μιλώντας του ήρεμα και καθησυχαστικά βάλτε την υπόλοιπη λιχουδιά μέσα στο πιάτο του – αν δεν νιώθετε ιδιαίτερα σίγουροι μην ακουμπήσετε το πιάτο, απλώς αφήστε τη λιχουδιά να πέσει μέσα στο πιάτο από όσο πιο χαμηλά μπορείτε. 

Επαναλαμβάνετε αυτή τη διαδικασία κάθε φορά που τρώει από το πιάτο του, φτάνοντας να ακουμπάτε προοδευτικά το πιάτο, μέχρι που να το παίρνετε τελείως στα χέρια σας και να ακουμπάτε μέσα τον καινούριο μεζέ, αφήνοντάς τον πάντα να βλέπει ξεκάθαρα τι κάνετε, και μετά να το αφήνετε κάτω προσκαλώντας τον να φάει.

Τελικά, μετά από αρκετές μέρες και πολλές επαναλήψεις, θα διαπιστώσετε ότι δεν είναι πια τόσο προστατευτικός με το φαγητό του. Προοδευτικά, και με υπομονή – δεν είναι κάτι που θα εξαφανιστεί τελείως σε λίγες μέρες – η ανάγκη του να προστατεύει το φαγητό του από σας, θα εξαφανιστεί. Μέχρι τότε, μην αφήνετε τα παιδιά σας να τον ενοχλούν την ώρα του φαγητού – είναι σίγουρο ότι ούτε εσείς θέλετε να σας ενοχλούν την ώρα που τρώτε.

Άλλο παράδειγμα: αν το σκυλί σας τρομάζει όταν βλέπει πόδια να περνούν γρήγορα δίπλα του την ώρα που είναι ξαπλωμένος και γρυλλίζει, απλώς κάντε τον κόπο κάθε φορά που περνάτε από δίπλα του να τον πλησιάζετε, να σταματάτε, να τον χαϊδεύετε ή να του μιλάτε. Σιγά σιγά θα σταματήσει να φοβάται ότι θα φάει κλωτσιά κάθε φορά που περνάει κάποιος από δίπλα του, και τα αρνητικά ερεθίσματα του παρελθόντος θα αντικατασταθούν με τα δικά σας θετικά μηνύματα.

Ο σκύλος σας θα σας δείξει πολύ ξεκάθαρα τι τον ενοχλεί και τι είναι αυτό που φοβάται. «Ακούστε» τον και εφόσον δείξατε αρχικά την καλοσύνη σας υιοθετώντας τον, αγαπήστε τον και προσπαθήστε να του μάθετε έναν καινούριο, πιο όμορφο απ’ αυτόν που γνώριζε μέχρι τώρα κόσμο, οπλισμένοι με υπομονή, αγάπη και ένστικτο.

adespotakaterinis.blogspot.com