Το σκυλί των λουλουδιών!

Πού τον χάνεις πού τον βρίσκεις τον ρομαντικό τύπο; Στις γλάστρες, στο μπαλκόνι. Ψάχνει να βρει ανοιχτό παράθυρο για να βγει να «φροντίσει» τα λουλουδάκια.

Γυροφέρνει όλες τις γλάστρες, μυρίζει, ρεμβάζει, κοιτάζει. Βάζει την ποδάρα μες στο χώμα και σκαλίζει.  Μην μένει πολύ χώμα και ζοριστούν τα φυτά.

«Τι κάνεις εκεί βρε τρομοκράτη;».

« Τίποτα... Ελέγχω αν το χώμα είναι υγρό ή αν χρειάζονται πότισμα.»

«Έλα μέσα κι ας τα ήσυχα. Γάτα είσαι και πειράζεις τα χώματα;»

Με βήμα αργό, ένα μπρος και πέντε πίσω, μουρμουρώντας μέσα από τα δόντια για το σπάσιμο, ξαναμπαίνει μέσα.

«Χμ…γάτα…Τι έχουν λοιπόν οι γάτες παραπάνω από μένα; Θα τους δείξω εγώ. Ακούς εκεί, οι γατόφιλοι! Κάποιος θα ξεχάσει πάλι καμιά πόρτα ανοιχτή. Σε χρόνο dt θα γίνει  το μεγάλο κόλπο».

Και σε μια στιγμή, γυρνάς το βλέμμα και βλέπεις το μπαλκόνι σπαρμένο ροδοπέταλα.

Ώπα! μπας κι ήρθε ιπτάμενος ο Σούπερμαν και μου κάνει τσαχπινιές; Θα ακολουθήσω τα ροδοπέταλα και θα τον δω να περιμένει για να με σφίξει στην αγκαλιά του;

Κοιτάς από εδώ, κοιτάς από εκεί κι ούτε Σούπερμαν, ούτε ο Ρωμαίο έχει σκαρφαλώσει στο μπαλκόνι κι ετοιμάζει κατάσταση. Τζάμπα η χαρά.

Καλέ για στάσου…Η γαρδένια είχε έξι μπουμπούκια και πέντε ανοιγμένα.

Τώρα έχει μόνο πέντε μπουμπούκια και άνθος ούτε για δείγμα!

«Βρε ρεμάλι! Τι έπαθε η γαρδένια;»

«Εγώ δεν ξέρω τίποτα… Α, λες για τα πεταλάκια που έχουν κολλήσει στη μουσούδα μου; Παγίδα! Δεν είναι αυτό που νομίζεις! Ε, να σου πω…Τώρα τι μου μυρίζεις το στόμα; Και να ρωτήσω και κάτι τελευταίο…Αν, λέω αν, όχι για μένα, για έναν γνωστό μου…φάει κάποιος πχ. γαρδένια…λέμε αν, όχι εγώ…θα πέρδεται με εσάνς γαρδένια; Γιατί αν είναι έτσι, να τον ενημερώσω να σφίγγεται… όχι εγώ, ο άλλος…».

Ποιον τύπο σκύλου άραγε έχουν στο μυαλό τους αυτοί που λένε ρίξτε πιπέρι Καγιέν στο χώμα και δε θα ξαναπλησιάσουν;

Αυτό μάλλον ισχύει μόνο για αυτούς που δεν τους αρέσουν τα καυτερά.

Αν γουστάρουν μπεκρή μεζέ, ζήτω που καήκανε! Μπορεί να ζητήσουν και κάνα τσίπουρο να συνοδεύσουν την πιπεράτη αρμπαρόριζα.

Κι αν ο σκύλος είναι γκουρμέ και λυσσάει για σάλτσα πέστο; Τι τον κάνεις τον πλατύφυλλο βασιλικό; Να τον βάλεις σε θυρίδα; Θα τον ποτίζουν εκεί; Θα παίρνει ήλιο και αέρα; Γιατί στο τραπέζι επάνω, μένει με γυμνά κλαράκια λες και είναι φυλλοβόλο.

Άραγε είναι λύση οι κρεμαστοί κήποι; Χαζοί ήτανε αυτοί στη Βαβυλώνα; 

Αλλά και πάλι, όταν ο σκύλος βάλει κάτι στο μάτι, όλο το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να καταφέρει να το τσακώσει.

Μήπως άδικα θα κρεμαστούν απ’ τα τσιγκέλια οι γλάστρες; Ο σκύλος θα γίνει άσσος στο άλμα εις ύψος και θα καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ.

Κι αν φύγει σφαίρα από κάνα μπαλκόνι, ποιος τυχερός θα φάει τον σκύλο εξ' ουρανού, κατακέφαλα; 

Μάλλον πρέπει να φοράει αλεξίπτωτο και να βρεθεί εκπαιδευτής να τον μάθει να το χειρίζεται.

Μήπως καλύτερα ένας ένοπλος φρουρός επί 24ώρου; Να φωνάζει «Αλτ! Put the γαρυφαλλιά down slowly και οι πατούσες στον αέρα! Μην κάνεις απότομες κινήσεις, γιατί στην άναψα!».

Καταλαβαίνουν μωρέ τα παλικάρια από βόλια; Θα πέσει ηρωικά.

Καλύτερα μιας ώρας λουλουδοβοσκή, παρά 20 χρόνια χωρίς φίκο, μα και γιασεμί.

Τίνα Βάμβουρα 

eyedoll.gr