Βρωμάς κροκοδείλα

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ολοένα αυξάνονται οι εθελοντές που ασχολούνται με τη διάσωση και περίθαλψη αδέσποτων ζώων.

Οι ιστορίες τους πολλές και διάφορες, άλλες συγκινητικές, άλλες χιουμοριστικές, άλλες ανάμεικτες, πάντα όμως με έντονο ενδιαφέρον.

Να τους έχει ο Θεός καλά κι αυτούς αλλά και τους πυροσβέστες, που τρέχουν να διορθώσουν τις ανεύθυνες πράξεις άλλων και να δίνουν μια δεύτερη ευκαιρία ζωής σε αυτά τα πλάσματα.

Οι περισσότεροι διηγούνται μετά τα περιστατικά, πνιγμένοι στο νευρικό γέλιο και φαντάζομαι πως τελικά, αυτό είναι που τους σώζει από το να τρελαθούν, καθώς το έργο τους δε σταματάει ποτέ.

Η δουλειά τους δεν ολοκληρώνεται, καθώς αδέσποτα υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν στην χώρα μας, όπου η ανευθυνότητα μερικών και η ανοχή των υπολοίπων, είναι απεριόριστες.

Θυμήθηκα τώρα τους εθελοντές της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης (ΖΕΗ), που ενώ τα περιστατικά που αντιμετωπίζουν είναι πολλά όπως και τα έξοδα, κάποια στιγμή πάνω σε όλον τον πανικό, κλήθηκαν και για αδέσποτο…κουνέλι σε ένα σχολείο, που μάλιστα, είχε και δερματικά προβλήματα.

Με το μικρό μου μυαλό, σκέφτομαι πως αυτό θα πρέπει να ήταν αγριοκούνελο και πολύ αιμοβόρικο. Αλλιώς οι δάσκαλοι και ο Διευθυντής, θα το είχαν τσακώσει μόνοι τους, θα το πήγαιναν στο γιατρό και φυσικά κάποιος θα το υιοθετούσε.

Αλλά για να καλέσουν τη ΖΕΗ, πρέπει να μην είχαν πανοπλία πρόχειρη και φυσικά να φοβόντουσαν πως το κουνέλι θα τους κατάπινε αμάσητους.

Και στη συμπρωτεύουσα πάντως, καλά το πάνε. Τι γέλιο είχα ρίξει -συγγνώμη φίλοι μου, όχι με εσάς, με την ανακοίνωσή σας- όταν διάβασα «Βρέθηκε αδέσποτο ιγκουάνα στο εξωτικό Ρετζίκι Θεσσαλονίκης».

Εμ, για πολλά πράγματα είναι γνωστή η Σαλόνικα, τα δυο πιο σημαντικά όμως είναι οι μπουγάτσες και τα ιγκουάνα.

Κατά-ντόπια σε λλλέω! Τα πρώτα ζώα που εμφανίστηκαν εκεί, ήταν τα ιγκουάνα, ντε!

Διάφορα ανάλογα περιστατικά καταγράφονται, στα οποία ξαμολιούνται ερπετά -όχι από μόνα τους- στις μεγαλουπόλεις και όλοι ψάχνονται μην είναι βόας, μην είναι κροταλίας, για να ξέρουν τι θα πουν στην Πυροσβεστική.

Χαρά στο κουράγιο τους. Εγώ που έχω τρελή φοβία με τα φίδια, πρώτα θα πάθαινα να ανακοπή και μετά θα πήγαινα ως πνεύμα στον ύπνο τους να ειδοποιήσω να πάρουν τρεις Ινδούς φακίρηδες για να σπεύσουν να τα μαντρώσουν.

Όσο για την άλλη την κοπέλα που νοίκιασε σπίτι και ο προηγούμενος είχε «ξεχάσει» στο πατάρι τον πύθωνα, τι να πω;

Θα με βρίσκανε στην κοιλιά του επειδή θα ξεραινόμουν όταν τον αντίκριζα ή αυτός θα με κατάπινε και θα πήγαινε σκαστός, καθώς δεν τρώγομαι με τίποτα.

Δυο κουφάρια το ένα μέσα στο άλλο θα βρίσκανε και η κουφάλα ο πρώην νοικάρης θα μας έβλεπε ως είδηση και θα γέλαγε.

Πώς τον ξεχνάς ρε συ τον πύθωνα; Τι είναι; Πακέτο χαρτομάντιλα; Και τι κάνει ο πύθωνας στο πατάρι; Ανέβαζε τα χριστουγεννιάτικα, κουράστηκε και είπε να την πέσει για μερικούς μήνες;

Ποτέ δεν κατάλαβα και δε θέλω να καταλάβω την ανευθυνότητα.

Αν για κάποιους λόγους βαριέσαι εύκολα και δε θα μπορείς να φροντίσεις ένα ζώο, μην το πάρεις!

Αλλά όταν το πάρεις, φρόντισε να μην ανοίξεις απερίσκεπτα την πόρτα για να το πετάξεις έξω και μην το ξεχάσεις όπου να ‘ναι. Και απορώ πώς αυτοί οι άνθρωποι έχουν μετά το ελεύθερο να κάνουν παιδιά, τα οποία παρουσιάζουν φυσικά ακόμα περισσότερες απαιτήσεις.

Γιατί, πόσες είναι οι πιθανότητες να τσακώνεσαι νυχθημερόν με τη γάτα σου επειδή δε διαβάζει τα μαθήματά της και είναι νύχτα-μέρα μπροστά στον υπολογιστή;

Ή να ακούς ασταμάτητη κλάψα από το σκύλο σου για να του πάρεις ένα ζωάκι και μάλιστα εξωτικό;

Η μόνιμη επωδός βέβαια, είναι πως δε φταιν οι γονείς, απλώς λύγισαν στις συνεχείς πιέσεις των παιδιών και τους πήραν ερπετούλια.

Σας ρωτώ λοιπόν ευθέως, αν αύριο το καμάρι σας θελήσει αλιγάτορα και σας πιέσει αφόρητα, θα του φτιάξετε λίμνη στο σαλόνι ή στον κήπο και τον πήρατε αμέσως;

Πάρτε οξυγονοκόλληση και βάλτε το καλά στο μυαλό σας, πως επειδή κάποτε εμείς τα δίποδα μπήκαμε σε σπίτια, δε σημαίνει πως όλα τα ζώα είναι κατοικίδια, αλλά και επίσης πως τα λεγόμενα ζώα συντροφιάς όπως οι σκύλοι και οι γάτες, δε μπορούν να ζήσουν ως αδέσποτα δίπλα στη στάση των λεωφορείων ή στο πάρκο της γειτονιάς.

Όλα ανάποδα τα κάνετε και αν αυτό δε σημαίνει χαλασμένο κεφάλι, τι άλλο μπορεί να σημαίνει; Αχρηστία;     

Τίνα Βάμβουρα

eyedoll.gr