Όταν τα σκυλιά μιλάνε με τον Θεό..

Μερικά σκυλιά λες και "μίλησαν με τον Θεό".... Όπως ο τυφλός μας Άρης - για παράδειγμα - που ενώ ήταν τόοοοσο καιρό στην Κιβωτό, πολλές φορές αναγκαστικά φυλακισμένος μέσα στις περιφράξεις, ξαφνικά η τύχη τους χαμογέλασε και ...υιοθετήθηκαν! 

Και σκέφτεσαι: " Η οικογένεια είναι στην Κρήτη, άραγε θα περνάει καλά ο Άρης; Θα τον φροντίζουν αρκετά; Θα τον βγάζουν βόλτα καθόλου, ή θα τον ταϊζουν και απλά θα του "επιτρέπουν να υπάρχει" στον κήπο και στα πέριξ; ". Και τα αποχωρίζεσαι και σκέφτεσαι ότι ούτε εδώ είναι "καλά" για το ζώο, φτάνει πιά η ομαδική ζωή και ο περιορισμός... άς πάει σε ένα "σπίτι" και ας του δώσουμε μια ευκαιρία στην ζωή αυτή, την "οικογενειακή". 

Και έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και λαμβάνεις τα πρώτα νέα του. Και τρίβεις τα μάτια σου! Νάτον να τρέχει ελεύθερος γύρω-γύρω στον κήπο, να μπαίνει μέσα στο σπίτι, να ανεβοκατεβαίνει σκάλες, να απολαμβάνει τα χάδια, να τρέχει στο βουνό, να μυρίζει τα ρυάκια, τα δέντρα, να πηγαίνει σε ...ειδικό εκπαιδευτή για να "διαμορφώσει συμπεριφορά"..... και μένεις άναυδος! Και το μόνο που μπορείς να πεις είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Άνθρωπο που έδωσε σε αυτό το πλάσμα μια ευκαιρία -όχι μόνο στη ζωή, αλλά και στην ψυχή του!! Σ'ευχαριστούμε Εύα, τα δάκρυα τρέχουν απο ανάμικτη χαρά και συγκίνηση όταν βλέπουμε τον "Άρη μας" να είναι τόσο ευτυχισμένος, τι θα χάναμε άν δεν τον στέλναμε κοντά σου!


Σ'ευχαριστούμε
Κιβωτός και εθελοντές
Σεπτέμβρης 2012

Δείτε φωτογραφίες και βίντεο