Γράμμα στον Jimmy μου!

Λατρεμένε μου JIMMY!

Το μόνο βέβαιο είναι ότι εσύ δεν θα διαβάσεις αυτό το γραμμα!

Θα το διαβάσουν όμως οι φίλιοι μας. Και ίσως κάποιοι γελάσουν και λίγο ειρωνικά.σκασίλα μου.

Τώρα που σχεδόν τέλειωσαν τα βάσανα σου από την ασθένεια σου και μπορούμε να πάρουμε μια βαθιά ανάσα ανακούφισης ήθελα να σου γράψω τι νοιώθω για σένα.
Σε γνωρίσαμε 7 ημερών κουταβάκι όταν η Λίντα αποφάσισε να χαρίσει τα κουταβάκια της Φρίντα.

Ήταν θυμάμαι σαν να είναι τώρα Γενάρης του 2006. Eσύ είχες γεννηθεί στις 17 Ιανουαρίου.

Το είχα δηλώσει στο Δημήτρη ότι εγώ θέλω μόνο θηλυκό και μόνο άσπρο .Tελεία και παύλα!

Γνωρίσαμε τις λευκές αδελφούλες σου τις αγκαλιάσαμε, τις χαϊδέψαμε και πήραμε και σένα αγκαλιά μην μείνεις παραπονεμένος. 

Μια μικρούλα μαύρη μπαλίτσα ήσουν με άσπρα ποδαράκια και άσπρο λαιμουδακι.και εσύ γαντζώθηκες πάνω στη μπλούζα μου και δεν ξεκολαγες με τίποτε. Μας επέλεξες!

Και δεν σου αρνηθήκαμε την αγάπη μας και το σπιτικό μας. Eρχόμασταν τακτικά και σε βλέπαμε και σε παίρναμε αγκαλίτσα και άκουγες την καρδία μας και τη φωνή μας για να μας συνηθίσεις και όταν έγινες 40 ήμερων σε πήραμε κοντά μας.

Σαν ισότιμο και αναπόσπαστο μέλος της οικογένειας μας!

Και άλλαξες την ζωή μας.Την έκανες πιο χαρούμενη πιο γεμάτη πιο ζωντανή. Μας ξυπνούσες με φιλάκια και ζητούσες τα χάδια μας. Μας έκανες άλλους ανθρώπους, ευτυχισμένους, δοτικούς, συμπονετικούς.

Και εμείς από την μεριά μας σε αγαπήσαμε και σε αγαπάμε δίχως όρια χωρίς όρους και ανταλλάγματα.

Συγνώμη αν σε ταλαιπωρήσαμε πολύ όταν δουλεύαμε ώρες ατέλειωτες και σε αφήναμε μοναχουλη σου. Oι βροντές σε κάνουν ακόμη να φοβάσαι και να χώνεσαι κάτω από το κρεββάτι.

Συγνώμη αν σε αποχωρίστηκα για μήνες λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Ο μπαμπάς σου έκανε το καλύτερο για σένα.

Συγνώμη που για τρεις ώρες ταξίδεψες με τις αποσκευές του λεωφορείου. Τώρα δεν θα το επέτρεπα σε κανένα να σου το κάνει αυτό.Τώρα έμαθα.

Συγνώμη που αν και γρήγορα καταλάβαμε ότι δεν ήθελες άλλα ζωάκια στο σπίτι μας εγώ έδινα προσωρινή στέγη σε πολλά αδεσποτακια.

Σκέψου όμως μικρούλη μου ότι ο Βob, n Lady, o Dany, η Pepita, o Sloupie, η Lisie, η Soukie, o Βlackie, η Sindy, η Μιμικα, ο Βubie και άλλα πολλά, βρήκαν το δικό τους σπίτι χάρη στη δική σου ανοχή.

Συγνώμη που δεν σε πρόσεξα αρκετά και μου αρρώστησες.Συμβαίνουν αυτά μου είπαν όλοι. Δεν είναι τίποτε, μια απλή ερλειχια θα περάσει γρήγορα. Εσύ όλως ήμουν τόσο ευαίσθητος που η αντιβίωση σε χτύπησε στα νεφρακια σου και στο συκωτι σου.

Σε έβλεπα να μην έχεις διάθεση και να βογκάς τα βράδια και δεν κοιμόμουν. Έμενα ξύπνια για να βλέπω το κορμάκι σου να αναπνέει.

Φοβόμουν μη σε χάσω και δεν είμαι εκεί δίπλα σου.Το ομολογώ τώρα που οι κακές μέρες είναι παρελθόν, που τον φάγαμε τον μεγάλο τον μπαμπούλα και έμεινε μόνο η σκιά του. Δεν έβγαινα αν δεν ήταν κοντά σου ο μπαμπάς σου ούτε για ψωμί. Ήθελα να είναι πάντα κάποιος εκεί να σε προσέχει και να εξορκίζει το κακό.

Τώρα κάνουμε παρέα την βόλτα μας και σε βλέπω μέρα τη μέρα να είσαι όλο και καλύτερα όλο και πιο δυνατός, να γίνεσαι ξανά ο ίδιος στριμμένος τζιμακος μου που λατρεύω!

Λατρεμένο μου σκυλάκι σ' αγαπώ μέσα από τα βάθη της καρδίας μου. Κάθε μέρα που υπάρχεις στη ζωή μας με κάνεις να χαμογελώ και να ελπίζω. Μου έδωσες τόσα πολλά με την παρουσία σου στη ζωή μου που μόνο όσοι αγαπούν όσο εγώ τα ζωάκια τους μπορούν να με καταλάβουν.

Σου εύχομαι να ζήσεις πολλά -πολλά χρόνια ακόμη κοντά μας και να μας χαρίζεις την πολύτιμη αγάπη και παρουσία σου.

Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις, αλλά μας είσαι απαραίτητος.

Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά όλους όσους μας στάθηκαν σε αυτή την περιπέτεια που περάσαμε.

Γιατρέ ΝΙΚΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ εκτός από γιατρός εξαίρετος είσαι πάνω απ όλα υπέροχος άνθρωπος!ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ από καρδίας!
ΕΙΡΗΝΗ ΣΚΟΥΡΑ σε ευχαριστώ από τα βάθη της καρδίας μου. Μου στάθηκες!
Δήμητρα, Δεσποινακι, Γιώργη,Βαγγέλη, Μαίρη, Νίκο, Μαρία, Dog world, Zetta, Βάσω, Ελένη, Νίκο, Στέλλα, Μάρθα, Σοφία και όλοι εσείς που με τηλεφωνήματα και μηνύματα με εμψυχώνατε.

Αν σας κούρασα συγχωρέστε με!

Φωτεινή Τσιόρβα