«Τα σκυλιά έχουν τα μάτια του Θεού…»

Άρθρο της Στεφανίας Μ., μαθήτριας Γυμνασίου από τους Αγ.Αναργύρους-Καματερό


Ο λόγος που σας γράφω είναι για να μοιραστώ μαζί σας μια πραγματική ιστορία που μου συνέβη πριν λίγο καιρό. Δίπλα από την πολυκατοικία που μένω υπάρχει μια παλιά μονοκατοικία στην οποία ζούσε ένας παππούς, ο οποίος δεν είχε κανέναν άλλο στον κόσμο, μόνο μία αλλοδαπή κυρία που τον φρόντιζε και έναν γέρικο σκύλο, τον Jack που τον είχε βρει μικρό, αδέσποτο στο δρόμο και τον πήρε μαζί του για φύλακα ο οποίος όμως μετά έγινε ο καλύτερος φίλος του παππού και ο παππούς έγινε ο καλύτερος φίλος του Jack.

Όταν ο παππούς πήγαινε στο νοσοκομείο, γιατί δεν ήταν καλά στην υγεία του τότε ο Jack έκλαιγε συνέχεια και δεν είχε όρεξη να πιει και να φάει τίποτα. Το καλοκαίρι που μας πέρασε ο παππούς ήταν πολύ άρρωστος άλλα παρόλο που ήταν στο σπίτι και όχι στο νοσοκομείο ο Jack έκλαιγε και τελικά μετά από τρεις μέρες ο παππούς πέθανε.


Η αλλοδαπή κυρία βρήκε σε άλλο σπίτι δουλειά με αποτέλεσμα ο κακομοίρης ο Jack να μείνει μόνος του. Γνωρίζοντας ότι ο Jack είναι γέρικος και δεν θα μπορούσε να επιβιώσει μόνος του τον επισκέφτηκα εκείνος όμως έλειπε. Αναρωτιόμουν τι θα μπορούσε να του είχε συμβεί.

Ο Jack επέστρεψε, μετά από μία εβδομάδα περιπλάνησης στους δρόμους με πληγές στα πόδια και στο πρόσωπο του, το σώμα του γεμάτο μπογιές, πεινασμένος και φοβισμένος. Φρόντισα τις πληγές του, του έδωσα νερό και φαγητό και του έστρωσα ένα χαλάκι.

Ξέρω πως ο Jack έχει λίγους μήνες ζωής και ο χειμώνας θα είναι βαρύς και δύσκολος και γι αυτό ορκίζομαι πως θα τον φροντίζω εγώ από εδώ και πέρα για να είναι ο Jack ευτυχισμένος αλλά και ο φίλος του που θα τον βλέπει από τον ουρανό.

far-west.gr