Τι πρέπει να γνωρίζετε για τον σκύλο σας (Μια μικρή περίληψη)

 1)ΕΠΙΛΟΓΗ ΖΩΟΥ  

    Η σωστή επιλογή του ζώου έχει πολύ μεγάλη σημασία και αυτό γιατί θα μας συντροφεύει για 15 περίπου χρόνια. Για τούτο ελάτε σε επαφή με τον κτηνίατρο που θα επιλέξετε και συζητήστε μαζί του ποιο ζώο σας ταιριάζει, ανάλογα με τον χώρο σας ,την κατεύθυνση της ράτσας (φύλακας κλπ), την ψυχοσύνθεση σας, τα οικονομικά σας δεδομένα. Αυτός θα σας πει για τα υπέρ και τα κατά κάθε ράτσας. Θα σας βοηθήσει στην επιλογή του φύλλου και θα σας ενημερώσει επίσης, που θα αγοράσετε το ζώο σας ώστε να μην σας εξαπατήσουν και με ποιες εγγυήσεις. Ίσως σας προμηθεύσει και με κάποιο ζώο που χαρίζεται.

2)ΔΙΑΤΡΟΦΗ

   Κατά κανόνα η ξηρά τροφή και οι κονσέρβες από επώνυμες εταιρείες, είναι η καλύτερη διατροφή. Όμως ρύζι, κιμάς, κοτόπουλο, μοσχάρι ,αρνί, γάλα (όχι πάντα) μπορούν να αποτελούν συμπλήρωμα ή εναλλακτικές λύσεις. Όχι κόκκαλα, όχι πατάτες. Ψάρι και αυγό, μια φορά την εβδομάδα. Πάντα αλάτι (με εξαίρεση τα καρδιοπαθή ζώα) και ωμό ελαιόλαδο. Τρία γεύματα για ηλικίες κάτω των 6 μηνών ημερησίως, και 1-2 γεύματα για μεγαλύτερες ηλικίες.

3)SAVOIR VIVRE

  Χρειάζεται αρκετή υπομονή. Τις 2 πρώτες που το κουτάβι θα έρθει στο σπίτι, ίσως κλαίει. Ανοίξτε την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο όταν λείπετε, για συντροφιά. Μην το συνηθίζετε να κοιμάτε στο κρεβάτι σας! Μεγαλώνοντας θα σας δυσκολέψει. Αγοράστε του ένα κρεβατάκι για κουτάβια.

 Για να μάθει να λερώνει σε συγκεκριμένο μέρος ,θέλει υπομονή και επιμονή. Διακόψτε το την στιγμή που λερώνει σε ανεπιθύμητο μέρος και οδηγήστε το μιλώντας του αυστηρά και με δυνατό τόνο στο μέρος που θέλετε. Κλείστε ην πόρτα για 10΄ και αφήστε το μόνο του εκεί. Καθαρίστε το ανεπιθύμητο σημείο και ψεκάστε το με απωθητικό σπρέι ή ξύδι. Πάνες, εφημερίδες που έχουν διαβραχεί με ούρο ή ειδικά σπρέι ,βοηθούν στο να μάθει το ζώο να λερώνει στο σημείο που θέλουμε. Μετά τον 6^ο μήνα ζωής ,που θα σταθεροποιηθούν οι κενώσεις του, μπορείτε να το βγάζεται έξω αρχικά 3 φορές την μέρα και όταν μάθει 2 φορές (πρωί-βράδυ)

4)ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΥΠΑΚΟΗΣ

  Αρχίζουν στην ηλικία των 3-4 μηνών. Χρησιμοποιούνται πάντα 3 τόνοι στην φωνή. Ένας τόνος εντολής ,σταθερός, κοφτός που δεν τρομάζει το σκυλί. Είναι ο τόνος προσταγής. Ένας τόνος θυμωμένος, αυστηρός, δυνατός. Είναι ο τόνος επίπληξης. Ένας τόνος γλυκός και τρυφερός. Είναι ο τόνος της επιβράβευσης.

 Χρησιμοποιείτε πάντα την ίδια λέξη για κάθε προσταγή που δίνεται με την ίδια έννοια π.χ. «κάτω», όχι «κάτσε κάτω τώρα». Βάζετε πάντα μπροστά το όνομα του π.χ. «Ντίνο κάτω», «Ντίνο εδώ» κλπ. Μην εγκαταλείπετε ποτέ μια εντολή που δώσατε αν δεν την εκτελέσει πρώτα γιατί θα το μπερδέψετε. Χρησιμοποιείτε λέξεις με ελάχιστες συλλαβές.

 Από 5-6 μηνών μπορείτε να το μάθετε να βγαίνει περίπατο μαζί σας χωρίς να φεύγει μπροστά. Φέρνετε τον σκύλο στα αριστερά σας κρατώντας τον με οδηγό και πνίχτη (λουρί περιπάτου). Όταν το σκυλί φεύγει μπροστά ,τραβήξτε απότομα τον οδηγό προστάζοντας «μαζί»!Αν θέλετε μεγαλύτερη εκπαίδευση, πηγαίνετε σε εκπαιδευτή. Αν ο σκύλος είναι φύλακας και χρειάζεται αγρίεμα, αυτό πρέπει να γίνει από εκπαιδευτή μετά τον 1^ο χρόνο. Όμως από 3-4 μηνών δίνετε του να δαγκώνει μια λινάτσα την οποία θα τραβάτε κάπου-κάπου από το στόμα του, για να μάθει να χρησιμοποιεί τα δόντια του. Καλό είναι να μην το χαιδεύει άλλος εκτός από τους ιδιοκτήτες του και σίγουρα να μην έρχεται σε επαφή με πολύ κόσμο. Αν πρόκειται για κυνηγετικό σκύλο η έξοδος στην ύπαιθρο είναι απαραίτητη.

5)ΥΓΕΙΑ

  Ένα υγιές σκυλί έχει καθαρό και λαμπερό τρίχωμα, χωρίς εστίες τριχόπτωσης ,υγρή μύτη ,σταθερή όρεξη, σταθερή κινητικότητα, λαμπερά μάτια. Δεν κάνει εμέτους και διάρροια. Δεν βήχει, δεν γέρνει το κεφάλι δεξιά η αριστερά και πατάει και στα τέσσερα πόδια. Η φυσιολογική θερμοκρασία του είναι 38-39 βαθμοί Κελσίου. Στα αυτιά δεν πρέπει να υπάρχει έκκριμα η κοκκινίλα. Τα αντίθετα από τα ανωτέρω, είναι λόγος επίσκεψης στον κτηνίατρο.

 Εμβολιασμοί

Γίνονται από τον 2^ο μήνα ζωής του ζώου.Αναφέρονται στις εξής ασθένειες μόρβα, ηπατίτιδα, τύφο, λεπτοσπείρωση, λύσσα, τραχειοβρογχίτιδα. Γίνονται σε διάστημα 15 ημερών, 2 φορές το καθένα (πλην λύσσας) τον πρώτο χρόνο. Ακολουθούν ετήσιοι αναμνηστικοί εμβολιασμοί.

  Α) Μόρβα: ιογενής νόσος που προσβάλει το πεπτικό, αναπνευστικό, λεμφικό και νευρικό σύστημα. Προκαλεί κυρίως ανορεξία, πυρετό, εμετό, διάρροια, μύξα, βήχα, νευρικά συμπτώματα, δερματίτιδα και σκληρά πέλματα. Δεν είναι απαραίτητο να συνυπάρχουν όλα για να τεθεί διάγνωση. Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν από λίγες μέρες ως αρκετές βδομάδες. Οροί, αντιεμετικά, αντιδιαρροικά , αντιβίωση είναι η αγωγή που πρέπει να εφαρμοσθεί για να υπάρχει η πιθανότητα επιβίωσης. Αν το ζώο επιβιώσει, μπορεί να γίνει απολύτως καλά αλλά πιθανό να παραμείνει κάποια δυσλειτουργία .Μεταδίδεται σε άλλους σκύλους αλλά όχι στον άνθρωπο.

  Β) Λοιμώδης ηπατίτιδα του σκύλου: Ιογενής ασθένεια που αφορά μόνο τον σκύλο και όχι τον άνθρωπο. Εκδηλώνεται κυρίως με εμετούς και διάρροια με αίμα συνήθως. Αγωγή ίδια με την μόρβα.

  Γ) Λεπτοσπείρωση : Προκαλείται από σπειροχαίτη και μεταδίδεται από ποντίκια, αρουραίους, μολυσμένα ούρα αρρωστων σκύλων. Δυσοσμία ούρου, δίψα, εμετός, αναιμικοί βλεννογόνοι είναι τα πρώτα συμπτώματα . Ακολουθεί αδυναμία, πυρετός, διάρροια. Είναι θανατηφόρα αν δεν αρχίσει εγκαίρως η θεραπεία της. Υπάρχει δυνατότητα μετάδοσης της νόσου στον άνθρωπο. Πλύσιμο των χεριών με καθαρό νερό και σαπούνι, απομακρύνει τις λεπτόσπειρες από αυτά και μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης.

  Δ) Λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα : Οφείλεται σε ιούς. Είναι κυρίως, νόσος των κυνοτροφείων. Εκδηλώνεται με βήχα που διαρκεί 15 εως 30 μέρες. Αντιβίωση και βλεννολυτικά, αρκούν για την θεραπεία. Μεταδίδεται στους άλλους σκύλους, αλλά όχι στον άνθρωπο.

  Ε) Λύσσα: Πηγή μόλυνσης είναι τα άγρια σαρκοφάγα π.χ. λύκοι, τσακάλια κ.λ.π. Μεταδίδεται με το δάγκωμα .Οφείλεται σε ιό που προσβάλει το νευρικό σύστημα και προχωρεί προς τον εγκέφαλο. Εμφανίζεται με αλλαγή συμπεριφοράς (μανία ή φοβία που δυνατόν να εναλλάσονται), σιελόρροια με ιξώδες σιάλιο, παράλυση της κάτω γνάθου, αδυναμία λήψης τροφής, νερού και θάνατο.

 Είναι σημαντικό, παρά το γεγονός ότι απουσιάζει η λύσσα από την Ελλάδα πάνω από 20 χρόνια, να εμβολιάζονται οι σκύλοι λόγω της μεγάλης σοβαρότητας της νόσου για τα ζώα και τον άνθρωπο. Επίσης, πρέπει μετά το δάγκωμα σκύλου σε άνθρωπο, το ζώο να παρακολουθείται για 15 μέρες για τυχόν εμφάνιση συμπτωμάτων λύσσας, ακόμη κι αν είναι εμβολιασμένο.

ΑΛΛΕΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ

•  Λεισμανίαση (Κάλα-Αζάρ) : Προκαλείται από πρωτόζωα του γένους «Λεισμάνια» και μεταδίδεται στους σκύλους μόνο από το τσίμπημα μολυσμένης σκνίπας «φλεβοτόμος» κατά τις απογευματινές και βραδυνές ώρες, από άνοιξη ως φθινόπωρο. Πηγή μόλυνσης θεωρούνται τα μολυσμένα τρωκτικά και οι μολυσμένοι σκύλοι.                                            Ο μολυσμένος σκύλος εμφανίζει αδυναμία, πιτυρίαση, δερματικά προβλήματα, μεγάλα νύχια, αίμα από την μύτη, πληγές που δεν κλείνουν κ.λ.π. Χρειάζεται προληπτικός έλεγχος κάθε τέλος φθινοπώρου γιατί υπάρχει πιθανότητα να είναι φορέας χωρίς να έχει εκδηλώσει συμπτώματα. Το 50-60% των σκύλων στην χώρα μας είναι συμπτώματικοι ή όχι φορείς της Λεισμανίασης.Υπάρχει η δυνατότητα μετάδοσης στον άνθρωπο. Όμως κατά άγνωστη και ευτυχή συγκυρία , είναι απειροελάχιστη στην χώρα μας και αντιμετωπίζεται θεραπευτικά.                       Για τους παραπάνω λόγους και επειδή η σκνίπα πετά σε απόσταση 1km περίπου, δεν έχει νόημα η ευθανασία των μολυσμένων σκύλων. Άλλωστε σήμερα τα δοκιμασμένα θεραπευτικά πρωτόκολλα δίνουν καλά αποτελέσματα. Τα πιο συνηθισμένα σχήματα θεραπείας είναι : α) συνδυασμός Glucantime - Zylapour x 1 μήνα και στην συνέχεια μόνο Zylapour x 1 χρόνο. β) Μόνο Glucantime σε τριπλάσια περίπου δόση μέρα παρά μέρα x 1 μήνα. Προληπτικά χρησιμοποιούνται spray και κολλάρα που απομακρύνουν τις σκνίπες.                     Απαραίτητη είναι η αιματολογική παρακολούθηση του ζώου μετά τον πρώτο μήνα και ύστερα, κάθε 6μηνο. Σε περιπτώσεις αρνητικού τίτλου, γίνεται έλεγχος με PCR στο 6μηνο και στον χρόνο για πιο σίγουρες απαντήσεις σχετικά με την εξέλιξη της νόσου.

• Τοξοπλάσμωση : Δεν απαντά συχνά στον σκύλο. Η διάγνωση τίθεται μόνο με μικροβιολογική εξέταση. Πηγή μόλυνσης είναι η γάτα. Μεταδίδεται και στον άνθρωπο, ο οποίος συνήθως είναι ασυμπτωματικός φορέας. Προκαλεί αποβολές στις έγγυες γυναίκες ή χοριοαμφιβληστροειδίτιδα στα έμβρυα. Γι΄αυτό τον λόγο οι γυναίκες (και κυρίως κάτοχοι σκύλου ή γάτας) πριν μείνουν έγγυες, θα πρέπει να υποβάλλονται σε εξέταση αίματος για τοξόπλασμα.  

• Διρροφιλαρίαση : Μεταδίδεται με τα κουνούπια. Το πρόβλημα στον σκύλο, ανάγεται στην ανάπτυξη σκουληκιών μέσα στην καρδιά και στην πνευμονική αρτηρία. Βήχας, κόπωση είναι τα συμπτώματα που θα καταλάβει ο ιδιοκτήτης. Η νόσος είναι ιδιαίτερα έντονη σε περιοχές με αρκετές βροχοπτώσεις π.χ. στην Βόρειο Ελλάδα, όπου κρίνεται απαραίτητη η εξέταση αίματος και η προληπτική αγωγή κάθε μήνα.  

• Παρασιτώσεις πεπτικού συστήματος ( εχινόκκοκοι, ταινίες, ασκαρίδες κ.λ.π ) : Υπεύθυνα είναι τα ανάλογα παράσιτα , τα οποία προκαλούν κυρίως διάρροιες, εμέτους, απίσχναση. Ιδιαίτερη σημασία έχει ο εχινόκκοκος κι αυτό γιατί στην χώρα μας, εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλο πρόβλημα εχινοκοκκίασης στον άνθρωπο. Το καλό πλύσιμο φρούτων και λαχανικών καθώς και η απαραίτητη αντιπαρασιτική αγωγή των ζώων, ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο μόλυνσης. Έτσι λοιπόν πρέπει να γίνεται προληπτικός αποπαρασιτισμός στα κουτάβια και στα ενήλικα σκυλιά σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, με ειδικά προιόντα που θα συστήσει ο κτηνίατρος.  

• Ερλιχίωση και πιροπλάσμωση : Είναι μολύνσεις στο αίμα λόγω προσβολής από τσιμπούρια. Χωρίς θεραπεία συνήθως καταλήγουν στον θάνατο. Εμφανίζονται με ανορεξία, αδυναμία, ίκτερο, αναιμία. Στην Ερλιχίωση μπορεί να εμφανισθεί ρινορραγία ενώ στην πιροπλάσμωση, αίμα στα ούρα. Η θεραπεία τους συνίσταται σε ενέσιμα αιμοπρωτοζωοκτόνα και τετρακυκλίνες και ακόμη, στην μετάγγιση αίματος στην περίπτωση πολύ χαμηλού αιματοκρίτη. Προληπτικά χρησιμοποιούνται αντιπαρασιτικά κολλάρα, spray, αμπούλλες κ.λ.π. Απαραίτητος κρίνεται ο αιματολογικός έλεγχος κάθε τέλος καλοκαιριού.                          

• ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ 

Στο φαρμακείο σας πρέπει να υπάρχουν :

• βαμβάκι
• αποστειρωμένες γάζες
• λευκοπλάστ
• ελαστικός επίδεσμος
• 1 σύριγγα 10ml
• 2 σύριγγες 2,5ml
• οξυζενέ
• ιώδιο Betadine
• υδροκορτιζόνη ενέσιμη
• 10)παυσίπονα-αντιφλεγμονώδη χάπια
• 11) αντιβιοτικό spray
• 12) αντιβιοτική αλοιφή
• 13) θερμόμετρο
• 14) εμετικό
• 15) ατροπίνη (αντίδοτο σε κάποιες δηλητηριάσεις)
• 16) konnakion (αντίδοτο σε κάποιες δηλητηριάσεις)

ΠΩΣ ΘΑ ΒΑΖΕΤΕ ΘΕΡΜΟΜΕΤΡΟ

Χρησιμοποιείστε θερμόμετρο του 1΄ ή ηλεκτρονικό για μεγαλύτερη ασφάλεια. Σηκώστε την ουρά του ζώου και εισάγετε το θερμόμετρο στον πρωκτό του με προσοχή, περίπου 1cm, δίνοντας μια ελαφιά κλίση έτσι ώστε να εφάπτεται στο τοίχωμα του εντέρου. Η φυσιολογική θερμοκρασία του σκύλου είναι 38-39 βαθμοί Κελσίου.

ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΝΕΤΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ

Τα φάρμακα σε υγρή μορφή, προστίθονται στο φαγητό ή δίνονται με μια σύριγγα (χωρίς την βελόνα) απ΄ευθείας στο στόμα . Για τον σκοπό αυτό, κρατήστε κλειστό το στόμα του σκύλου,σηκώστε λίγο το κεφάλι του και εισάγετε το άκρο της σύριγγας, στο κενό ανάμεσα στα μάγουλα και στα δόντια. Αδειάστε το περιεχόμενο της σύριγγας με ρυθμό τέτοιο ώστε να μπορεί το ζώο να καταπίνει.

Τα χάπια τα τοποθετείτε βαθιά στην βάση της γλώσσας, κλείνετε το στόμα, δίνετε λίγο νερό από τα πλάγια και περιμένετε εώς ότου καταπιεί. Άλλος τρόπος είναι να τα τοποθετήσετε μέσα σε μια μπουκιά φαγητό που θα την δώσετε με το χέρι, ώστε να είστε σίγουροι ότι πήρε το φάρμακο. Κάποια χάπια μπορείτε να τα λιώσετε σε λίγο νερό και να δώσετε με σύριγγα άν σας είναι πιο εύκολο.

ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΜΙΑ ΕΝΕΣΗ

Συνιστάται, να κάνετε μόνο υποδόρια (κάτω από το δέρμα ) ένεση που είναι πιο εύκολη και κατ΄εξαίρεση τις ενδομυικές.

Αρχικά καθαρίζετε με βαμβάκι και οινόπνευμα το σημείο που θα κάνετε την ένεση. Ανασηκώνετε το δέρμα στο ύψος του τραχήλου ή των πλευρών και εισάγετε την βελόνα παράλληλα στο σώμα του ζώου. Προσοχή να μην βγεί η βελόνα από την απέναντι μεριά του δέρματος που κρατάτε! Προσοχή μην κουνηθεί το ζώο και τρυπήσετε κάθετα στον κορμό του σώματος! Αφού είστε σίγουροι ότι η βελόνα βρίσκεται ακριβώς κάτω από το δέρμα του ζώου, πιέστε σταθερά το έμβολο. Με λίγη ψυχραιμία είναι εύκολο.

Όσον αφορά τις ενδομυικές ενέσεις, καλό είναι να σας δείξει μια φορά ο κτηνίατρός σας. Γίνονται στην εξωτερική επιφάνεια του μηρού.

ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ

Αναζητήστε αμέσως την βοήθεια κτηνιάτρου ο οποίος θα σας καθοδηγήσει για το τί πρέπει να κάνετε. Μια δηλητηρίαση μπορεί να αποβεί θανατηφόρα.

Αν το ζώο σας δηλητηριάστηκε με φόλα, προκαλέστε του εμετό δίνοντάς του πυκνότατο διάλυμα αλατόνερου στο στόμα με μια σύριγγα ή κάνοντας του υποδόρια ένεση Filtalon (εμετικό, μισή αμπούλλα σε σκύλο 20 kg ).Αν έχει φάει ποντικοφάρμακο, κάνετε ενδομυικά konnakion (μισή αμπούλλα σε σκύλο 15 kg ). Αμέσως μετά τις πρώτες βοήθειες επισκεφθείτε τον κτηνίατρο σας, ο οποίος είναι ο μόνος που θα κρίνει την κατάσταση υγείας του μικρού σας φίλου. 

• ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ-ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ-ΚΑΤΑΓΜΑ

Σε τέτοιες περιπτώσεις,αντιδράστε ψύχραιμα. Μην τα χάνετε λόγω της απώλειας αίματος. Τοποθετήστε γάζες πάνω στο τραύμα και δέστε το πιεστικά Αν το τραύμα βρίσκεται σε σημείο που δεν δένεται, πιέστε το δυνατά με το χέρι σας και κρατήστε το έτσι μέχρι να φτάσεται στο κτηνίατρο. Αν πρόκειται για άκρο που έχει σπάσει, σχηματίστε ένα είδος νάρθηκα, σαν «σωλήνα» από περιοδικό ή σκληρό χαρτόνι και τυλίξτε το, μέχρι να αναληφθεί θεραπεία αποκατάστασης του κατάγματος.

ΘΕΡΜΟΠΛΗΞΙΑ-ΗΛΙΑΣΗ

Αν ξεχάσατε το ζώο σας στο αυτοκίνητο με κλειστά παράθυρα ή δεμένο στον ήλιο και το βλέπετε αδύναμο και λιπόθυμο, τοποθετήστε το αμέσως σε μέρος σκιερό και δροσερό και κάντε του κρύες κομπρέσσες με βρεγμένες πετσέτες ή πάγο. Αναζητήστε όπωσδήποτε τον κτηνίατρο σας.

 skmza.gr