Η τύχη των αδέσποτων

 Βοηθείστε να απαλύνουμε

τους πόνους και τα

βάσανα των αδέσποτων.

Αφήστε τον κτηνίατρο να

στειρώσει το ζώο σας.

Δέκα κουταβάκια μικρά χωρίς μαμά παίζαν στο Ηρά-

κλειο, σε μια φτωχογειτονιά. Ένα πέθανε από πάρβο,

και έτσι μείναν μόνο εννιά.

Εννέα κουταβάκια ορφανά και πεινασμένα βρήκαν ένα

κομματάκι κρέας μολυσμένο, και από αυτό ένα κουτα-

βάκι πέθανε και, έτσι μείνανε οκτώ.

Οκτώ κουταβάκια συνάντησαν μια κυρία κομψή, που

τρυφερά τους έδωσε μια κλωτσιά.

Πέτυχε ένα κουταβάκι και, έτσι μείνανε επτά.

Επτά κουταβάκια πεινασμένα ένα βράδυ μαλώσανε

μέσα στο σκοτάδι, και πριν ακόμα φέξει ένα κουταβάκι,

το πιο μικρό, πέθανε και μείναν έξι.

Έξι κουταβάκια πάνω στο δρόμο, πάλι θα τα λέμε; Του

ταξιτζή επίλογος “για ένα σκύλο θα κλαίμε;”, και έτσι

τα κουταβάκια μείναν μόνο πέντε.

Πέντε κουταβάκια βρώμικα και ανέμελα, μα σε παρά-

σιτα και αρρώστιες έκθετα. Σε ένα από αυτά προσβλή-

θηκε η καρδιά, και μείναν τέσσερα.

Τέσσερα μικρά σκυλάκια ζητιάνευαν φαγητό, μα κάτω

στην παραλία κάποιος με μανία καυτό λάδι τους πέτα-

ξε, και έτσι μείναν μόνο τρία.

Τρία μικρά σκυλάκια εξαντλημένα, σκελετωμένα, από

παντού διωγμένα σε αυτό τον κόσμο το σκληρό το πιο

τρυφερό δεν άντεξε, και έτσι μείναν μόνο δύο.

Δύο μόνο σκυλάκια συναντήσανε κάτι παιδάκια. Χο-

ροπηδώντας με χαρά, τρέξανε σ’ αυτά. Μα μια πετριά

άφησε μόνο ένα από αυτά.

Και περνούσε ο καιρός και ένας σκύλος μοναχός έξω

από το Ηράκλειο, κάτω από κάτι πεύκα, συνάντησε μια

σκυλίτσα και τα κουταβάκια γίναν πάλι δέκα.

filozoiki.gr