Η Αγγλίδα Μπαλού στην αγκαλιά μιας οικογένειας από το Ηράκλειο

Aπό την Αγγλία έφθασε στην Ελλάδα η Μπαλού, το σκυλί ράτσας πόιντερ που αγόρασε ένας κυνηγός για να τον συνοδεύει στο κυνήγι.

“Πλήρωσε” την κροτοφοβία που έχει με πολλή κακομεταχείρηση από τον “εκπαιδευτή” στον οποίο την έδωσε ο κυνηγός για να την... αναμορφώσει και ευτυχώς για εκείνη κατέληξε στην οικογένεια τού Μηνά Τζαγκαράκη στο Ηράκλειο ο οποίος αισθάνεται όπως μας γράφει τυχερός που δίνει την αγάπη του σ’ ένα τόσο καλό σκυλί.

Αυτή είναι η ιστορία της Μπαλού.

«Το σκύλο μου τον απέκτησα εδώ και δυο μήνες, και μου τον έστειλε ο αδερφός μου από την Αθήνα. Τον είχα γνωρίσει και το καλοκαίρι, όπου μας επισκέφτηκαν μαζί για ένα μήνα.

Το όνομά του είναι Μπαλού, και είναι το όνομα που της έδωσε ο κυνηγός που ήταν ο πρώτος της ιδιοκτήτης.

Την έφερε από την Αγγλία πριν 4 χρόνια και την πλήρωσε 800 λίρες, ένα ποσό αρκετά σεβαστό.

Την παρέδωσε σε κάποιον εκπαιδευτή για να την εκπαιδεύσει και εκείνος επειδή φοβόταν τους πυροβολισμούς την χτυπούσε αλύπητα...

Τελικά κατάλαβαν ότι το σκυλί πάσχει από κροτοφοβία και ο κυνηγός απογοητευμένος που δεν απέδωσε η επένδυσή του, το έδωσε σε ένα γνωστό του που είχε πλυντήριο αυτοκινήτων, και εκεί τριγύριζε η Μπαλού κάνοντας χαρές στους πάντες, μέχρι που την "υιοθέτησε" ο αδελφός μου που ζει στην Αθήνα, και ο οποίος αγαπάει τα σκυλιά πολύ.

Εκείνος την είχε για ένα χρόνο περίπου, και όταν αρρώστησε σοβαρά της έκανε στείρωση και αφαίρεση των γεννητικών οργάνων, και την είχε παρέα του, φιλαράκι του.

Τον Οκτώβρη που μας πέρασε του την κλέψανε από την αυλή του, και τρελάθηκε από τη στενοχώρια του. Την έψαχνε απεγνωσμένα για ένα μήνα παντού, με όλους τους τρόπους, και τελικά του στείλαμε ένα κουταβάκι μπόξερ για να τον παρηγορήσομε.

Πηγαίνοντας το κουταβάκι σε κάποια κτηνίατρο που τη γνώριζε για πρώτη φορά διότι εκείνος που πήγαινε τη Μπαλού απουσίαζε, συνάντησε τη Μπαλού, την οποία τη φρόντιζε η κτηνίατρος γιατί της την είχαν πάει εξαντλημένη και πεινασμένη στα όρια της ασιτίας.

Δεν μπορούσε βέβαια να κρατήσει και τα δυο σκυλιά έτσι του ζήτησα και μας την έστειλε στο Ηράκλειο, όπου ήδη έχομε τώρα και 8 χρόνια ένα ημίαιμο γκριφόν το οποίο και εκείνο είναι δική του επιλογή από τον καιρό που ζούσαμε όλοι μαζί.

΄Ετσι τώρα επιτέλους η Μπαλού απέκτησε μια σταθερή οικογένεια.

Είναι ένα σκυλί πάρα πολύ καλόγνωμο, δεν νευριάζει ποτέ, θέλει χάδια και βόλτες, αλλά επειδή είναι ήδη τεσσάρων ετών δυσκολεύεται να μάθει να υπακούει όταν του λέω "κάθισε", "σήκω" κ.λ.π.

Καταστροφές δεν κάνει γενικώς, μόνο άθελά της όπως περνάει λόγω του ότι είναι αρκετά μεγαλόσωμο σκυλί.

Της αρέσει να τρέχει με δύναμη, και όταν είναι χορτάτη να κυνηγάει την ουρά της.

Οι σχέσεις της με τα άλλα ζώα είναι άριστες, φέρεται φιλικά ακόμα και στις γάτες και σε όλους όσοι την πλησιάζουν για να τη χαϊδέψουν.

Τρώει με απίθανη όρεξη ξηρά τροφή, αλλά και στο φρέσκο κρέας ή σε κονσέρβα σκύλου δεν λέει καθόλου όχι.

΄Εξαλλη δε γίνεται ποτέ και με τίποτα, ακόμα δεν την έχω δει να θυμώνει.

Εγώ δεν έχω γίνει ποτέ έξαλλος μαζί της, είναι τόσο καλό ζώο που μόνο να το αγαπάει μπορεί κανείς.

΄Αλλαξε τη ζωή μου προς το καλύτερο, γιατί αισθάνομαι τυχερός που δίνω την αγάπη μου σε ένα τέτοιο σκυλί που ξέρει μόνο αγάπη να χαρίζει και τίποτα άλλο.

patris.gr