Μόνος μου...

Ειμαι μονος μου.... πραγματικα δεν ξερω το γιατι!  

Εχασα την μητερα μου και τα αδερφια μου πολυ πολυ μικρος κι απο τοτε γυριζω μονος μου.... 

Πως εφυγαν? Που πηγαν? Γιατι? Τι εγινε?    

Ολες αυτες  τις ερωτησεις ειχα στο μυαλο μου τις πρωτες μερες που εκανα βολτες, στις πλατειες, στους δρομους και στα σκουπιδια. 

Συνεχεια τα ματια μου εψαχναν την μαμα μου, τα αδελφια μου..... αλλα πουθενα! Οσο και να φωναξα.............. τιποτα. 

Απο τοτε καταλαβα πως επρεπε να μαθω να γυριζω μονος μου, ειπα ετσι θα ειναι η ζωη για οοολλλαααα εμας τα πλασματα της γης.

Καποια μερα ειδα μια κυρια αγκαλια με ενα ιδιο πλασματακι οπως ημουν εγω. Ειπα απο μεσα μου:''Υπαρχουν κι αλλα ζωακια που δεν κανουν την ζωη την δικη μου?''

Πηγα κοντα την κοιταξα στα ματια, δακρυσα κιολας και της φωναξα με ολη μου την δυναμη:''Γνωριζεις που ειναι η μαμα μου?''. Δεν πηρα καμοια απαντηση, η κυρια γυρισε απο την αλλη και εφυγε.

Υστερα καθως περνουσαν οι μερες ειδα πολλους ανθρωπους με πλασματακια σαν εμενα που εκαναν παρεα, τους δινανε λυχουδιες, παιζανε μαζι τους, τα χαιδευανε. Πηγα σε πολλους απο αυτους κοντα αλλα για αλλη μια φορα τιποτα....

Εμεινα και παλι μονος να γυριζω, να ψαχνω για τροφη να ξεγελασω την πεινα μου και τα βραδια να ψαχνω ενα ζεστο και απομακρο μερος για να ξεκουραστω χωρις να με κοιταζει κανενας περιεργα.

Περασαν τα χρονια και περασα πολλα.Ενιωσα το μισος για μας των ανθρωπων.Ενιωσα τις κλωτσιες, τις κακιες κουβεντες, το κρυο, την πεινα, αλλα ακομα ζουσα.Και ζω..... Μονος φυσικα αλλα ζω! Οπως ζω... 

Καθε βραδυ ομως φωναζω με ολη μου την δυναμη: 

''Γιατι???? Γιατι επρεπε να γεννηθω? Για να ειμαι μονος μου ολη μου την ζωη? Δεν μου αρεσει να ειμαι μονος μου! θελω και εγω να εχω ενα ζεστο μερος να κοιμηθω! Θελω κι εγω να μην τρωω απο τα σκουπιδια οταν βρισκω φαγητο! Γιατι???? Θελω κι εγω να παιξω! Θελω κι εγω μια αγκαλια, ενα χαδι! Δεν θελω αλλο να μου κανουν κακο χωρις καν να με ξερουν!''

Εγω πια μεγαλωσα αλλα ακομα κανω την προσευχη μου στο Θεο να μην υπαρξουν αλλα πλασματα σαν και μενα μονα! Κανεις δεν θελει να ζει μονος! Εσεις καπου ανηκετε! Εμεις γιατι να μην ανηκουμε καπου? 

Ζηταμε ελαχιστα και δινουμε και την ζωη μας για σας! Αυτα με εμαθε η ζωη στους δρομους..!

ΔΗΛΕΣΙΩΤΙΚΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑΚΙΑ