Υπάνθρωπε, μην κάνεις δώρο στο ανιψάκι σου κουτάβι!

Επειδή τα Χριστούγεννα και την πρωτοχρονιά είθισται να ανταλλάσσουμε δώρα, θα μπω κατευθείαν στο ψητό.

Τα ζώα δεν είναι παιχνίδια για να τα δωρίζουμε.
 
Δεν έχουν κάρτα επιστροφής και φυσικά αν χαλάσουν δεν τα πετάμε στην ανακύκλωση.

Αυτονόητο θα μου πεις...Μπα, δεν νομίζω, θα σου πω.

Το εμπόριο ζώων είναι τόσο κερδοφόρο όσο το εμπόριο όπλων, ναρκωτικών και ανθρώπων.

Όλοι εκείνοι που μετέχουν σε αυτό δεν δίνουν δεκάρα για την ευζωία  του «προϊόντος», από τον χαρουμένο breeder ιδιοκτήτη puppy mill σε κάποια χώρα του πρώην Ανατολικού μπλοκ, μέχρι τον πετ σοπά που θα τα πουλήσει. 

Ή μάλλον, δίνουν,  μέχρι να τα ξεφορτωθούν.

Αλλά επειδή είναι και πολύ τζιμάνια παιδιά, έχουν προβλέψει και για μερικές απώλειες.
Ξέρουν ότι από τα δέκα καθαρόαιμα ζωάκια που θα φέρουν στην Ελλάδα με χαρτιά και τσιπ και τρίχες κατσαρές, θα φτάσουν στις βιτρίνες των πετ σοπ τα μισά.

Αυτά που θα καταρρεύσουν από το ταξίδι στο πόρτ μπαγκάζ, θα είναι άρρωστα ή του θανατά, απλά θα πεταχτούν στα σκουπίδια.

Μη φανεί σκάρτο το υπόλοιπο εμπόρευμα. Αντικείμενα γι' αυτούς, άψυχα, αναίσθητα.

Αλλά εμάς τι μας νοιάζει;

Εμείς θέλουμε καθαρόαιμο γιατί μας το ζήτησε η βαφτισιμιά, επειδή έχει κι η κόρη του μπατζανάκη της θείας.

Θα πάμε στο πετ σοπ που πουλάει τα ρατσάτα ζωάκια,  θα πληρώσουμε αδρά και πλέον μας ανήκει να το κάνουμε ό,τι θέλουμε.

Και αν γουστάρουμε να το κάνουμε δώρο, δεν θα ρωτήσουμε και κανέναν. 

Τι μας νοιάζει τώρα αν το παιδί δεν έχει παιδεία και αγνοεί πώς να φερθεί σε ένα πλάσμα, γιατί κανείς μέχρι τώρα δεν φρόντισε να του μάθει τι σημαίνει σεβασμός και υπευθυνότητα;
Το πήρε το μήνυμα: του ανήκει γιατί του το κάνατε δώρο. 

Και μπορεί να το παίζει μέχρι να το βαρεθεί, να το βασανίζει γιατί "είναι δικό του",  να το ξεφορτωθεί αν δεν του αρέσει.

Το πρόβλημα είναι πως αντίθετα με τα υπόλοιπα παιχνίδια, όταν το βαρεθείς δεν μπορείς να το βάλεις σε κούτα και να το ανεβάσεις στο πατάρι. 

Πράγμα που θα ήταν πολύ βολικό.

Έχει και απαιτήσεις η συμβίωση με ένα ζωάκι, που εξαρτάται απόλυτα από σένα.

Τη λύση θα δώσει η «φιλεύσπλαχνη» μάνα, που θα πάρει και θα δέσει το ζώο στο μπαλκόνι ή στην αυλή  και όταν θυμάται θα του ρίχνει και ένα ξεροκόμματο.

Σε περίπτωση όμως που το ζωάκι θα είναι ζωηρό ή άτακτο και μασουλήσει κάνα παπούτσι, μπορεί να το πετάξει με συνοπτικές διαδικασίες στον δρόμο.

Ζώο είναι, ξέρει πώς να επιβιώσει, σύμφωνα με τη λογική του παραλόγου. 

Αν είναι λίγο φιλόζωοι οι γονείς, θα πάρουν τηλέφωνο κάποια φιλοζωική και θα απαιτήσουν να 'ρθουν να πάρουν το ζωντανό, αλλιώς "τι φιλοζωική είστε;".

Όλες αυτές οι πιθανότητες δυστυχώς δεν είναι βγαλμένες από το μυαλό μου, αλλά από την πραγματικότητα.

Πολλά από τα  αδέσποτα προέρχονται από αυτούς τους "φιλόζωους". 

Και φυσικά, δίνουν και καταπληκτικά μηνύματα στα παιδιά τους.

Δημιουργούν τα μελλοντικά τέρατα που θα αναλάβουν να συνεχίσουν το έργο των τεράτων γονιών τους.

Άνθρωποι ανεύθυνοι, φυγόπονοι, φιλοτομαριστές, καθίκια με μία λέξη.

Δηλαδή η πλειοψηφία των υπανθρώπων που κυκλοφορούν γύρω μας, που έχουν μάθει να πατούν επί πτωμάτων, που δεν σέβονται κανέναν και τίποτα, που η δικιά τους ευζωία έχει μόνο σημασία.

Αυτοί να είναι καλά και δεν πα να γ....... οι άλλοι.

Πάλι καλά που έχουμε την κρίση και πλησίασε το αγγούρι και στο δικό τους κ... κι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι πάντα θα υπάρχουν και καθάρματα πιο uber από αυτούς, που  θα τους λιώσουν σαν σκουλήκια, γιατί απλά…μπορούν.

Γιατί εσύ μικρέ φιλοτομαριστή μπορούσες και το έκανες σε ένα ζωάκι, αλλά guess what?

Στον κόσμο υπάρχουν και χειρότεροι από σένα, πιο αδίστακτοι, που δεν υπολογίζουν τίποτα μπροστά στο συμφέρον τους.

Φυσικά όταν συμβεί αυτό, τότε ανακαλύπτεις πως είσαι άνθρωπος, πως έχεις ανάγκη και τους άλλους, που μέχρι τώρα τους είχες γραμμένους στα α...... σου.

Και τότε αποζητάς  την ανθρωπιά, που εσύ ο ίδιος πρώτος στέρησες από τους γύρω σου, γιατί κάποτε δεν σε ένοιαζε.

Τώρα όμως έμαθες να χρησιμοποιείς κι αυτή την άγνωστη λέξη, γιατί πλέον σε αφορά.

Θα μου πεις, τι σχέση έχουν με όλα τα παραπάνω; 

Κι όμως έχουν περισσότερη από ότι φαντάζεσαι.

Αν δεν μάθεις από μικρός να σέβεσαι τα άλλα πλάσματα που είναι πιο αδύναμα από σένα, αν δεν σου διδάξουν ότι τους φίλους δεν τους αγοράζεις, αν δεν σου πουν πως και η ύπαρξη των άλλων είναι εξίσου σημαντική,  πώς θα τα εφαρμόσεις στην ενήλικη ζωή σου;

Ίσως  τελικά η κρίση να είναι και ένα καλό μάθημα για όλα τα κακομαθημένα, εγωιστικά  κωλόπαιδα, ανήλικα και ενήλικα, που τα «θέλω» τους ήταν πάντα πιο πάνω από τα «πρέπει».

Ίσως να είναι και η ύστατη ευκαιρία να ξαναγίνουμε άνθρωποι.

Το μέλλον θα δείξει.

Αυτή την πρωτοχρονιά λοιπόν μη δωρίσετε ζωάκια στα παιδιά. 

Και αν θέλετε κάποιο ζωάκι, απλά σκεφτείτε το πολύ καλά εάν είστε έτοιμοι να αποκτήσετε ακόμα ένα μέλος στην οικογένεια σας,  με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Υιοθετήστε με υπευθυνότητα, ενδεχομένως κάποιο άτυχο «περσινό δώρο» κάποιου ανεύθυνου και χαρίστε σε ένα πλάσμα μία αξιοπρεπή ζωή.

Καλή χρονιά σας εύχομαι. 

Ζωή Louper Ευσταθίου - eyedoll.gr