Δεδομένου ότι η μύτη του σκύλου είναι εξοπλισμένη με περίπου… 200 εκατ. περισσότερους οσφρητικούς υποδοχείς από ό, τι του ανθρώπου, οι επιστήμονες στρέφονται όλο και περισσότερο προς τους τετράποδους αυτούς, οι οποίοι εκτός από φίλοι μπορούν να γίνουν και βοηθοί για τον εντοπισμό και την παρακολούθηση των πληθυσμών των άγριων ειδών.
Τέτοιοι σκύλοι μπορούν να μυρίσουν πλάσματα μικρά όσο μια σαύρα και μεγάλα όσο ένας γορίλας, να εντοπίσουν διάφορα φυτά καθώς και να καθοδηγούν τους θαλάσσιους βιολόγους στις φάλαινες.
Μπορεί όμως ένας σκύλος να μυρίζει το παρελθόν;
Ο Αυστραλός εκπαιδευτής σκύλων Gary Jackson έχει εκπαιδεύσει την Migaloo, ένα μαύρο ημίαιμο λαμπραντόρ, ως τον πρώτο “σκύλο αρχαιολόγο”, ο οποίος μπορεί να εντοπίζει οστά εκατοντάδων ετών.
Ακολουθεί η συνέντευξή του στην Amanda Fiegl του περιοδικού National Geographic.
Πώς σας ήρθε η ιδέα να εκπαιδεύσετε έναν σκύλο αρχαιολόγο;
Μου αρέσει να πειραματίζονται με πράγματα που δεν έχουν δοκιμαστεί ποτέ πριν. Έχω εκπαιδεύσει σκυλιά να εντοπίζουν ζαχαροκάλαμα, κοάλα, και πολλά άλλα ασυνήθιστα πράγματα.
Έτσι, σκέφτηκα: Μπορείς να φανταστείς τις ανακαλύψεις της αρχαιολογίας σε όλο τον κόσμο, εάν τα σκυλιά μπορούν να εκπαιδευτούν να εντοπίζουν ανθρώπινα οστά;
Για χρόνια, οι άνθρωποι εκπαιδεύουν σκύλους για να βρίσκουν πτώματα. Αλλά το πρόβλημα με αυτό είναι ότι κάποια στιγμή, η σήψη γίνεται η κύρια μυρωδιά και όχι η ανθρώπινη οσμή. Και πολλά πράγματα σαπίζουν στο δάσος.
Εκπαιδεύοντας έναν σκύλο να εντοπίζει ανθρώπινα οστά, μειώνεται η απόσπαση της προσοχής από άλλες οσμές.
Γιατί πιστεύετε ότι η Migaloo θα είναι καλή σε αυτή τη δουλειά;
Ήταν ένας σκύλος διάσωσης και το όνομά της σημαίνει “άσπρος φίλος” στη γλώσσα των Αβορίγινων – είναι οξύμωρο.
Της αρέσει πολύ να παίζει και τρελαίνεται για την μπάλα της. Καμιά φορά νομίζω ότι είναι ικανή να την κυνηγήσει μέχρι θανάτου.
Έτσι, από την στιγμή που την εκπαίδευσα να αναγνωρίζει την μυρωδιά των ανθρώπινων οστών και της έμαθα ότι θα έχει την μπάλα της μόνο όταν βρει την οσμή που θέλω, απέκτησε εμμονή με το να ψάχνει να βρει αυτή την μυρωδιά.
Τώρα, απλώς κουνάω τη μπάλα και λέω: “Το θέλεις αυτό; Ψάξε”. Εκείνη βγαίνει έξω και αρχίζει να μυρίζει σαν τρελή, δείχνοντάς μου μετά από λίγο “Βρήκα κάτι!”.
Θάβετε οστά σε συγκεκριμένα σημεία, στο πλαίσιο της εκπαίδευσής της;
Ναι, έχω την άδεια από τους Αβορίγινες να χρησιμοποιώ αρχαία οστά από την αρχαιολογική συλλογή του South Australian Museum.
Έτσι, φτιάξαμε ένα νεκροταφείο Αβορίγινων, ενώ διασκορπίσαμε και ορισμένα οστά ζώων.
Αντιληφθήκαμε ότι ο σκύλος μπορούσε να βρει θαμμένα οστά σε απόσταση τριών μέτρων, ακόμα και εάν είναι τόσο μικρά όσο ένα νύχι.
Βρίσκει τη μυρωδιά, ακόμα και στην περίπτωση που με ένα βαμβάκι έχουμε αγγίξει το οστό και μετά έχουμε αφήσει τη μυρωδιά σε ένα βράχο.
Ποιό είναι το αρχαιότερο οστό που έχει βρει;
Η μεγάλη δοκιμασία ήταν σε ένα νεκροταφείο Αβορίγινων στη Νότια Αυστραλία, όπου πριν από λίγα χρόνια είχε βρεθεί ένας τάφος 600 ετών.
Μας δόθηκε ένα στρέμμα για έρευνα.
Οι υπάλληλοι του μουσείου και οι πρεσβύτεροι των φυλών των Αβορίγινων ήξεραν πού ήταν οι τάφοι, αλλά όχι εμείς. Μέσα σε δύο λεπτά, η Migaloo μας έδειχνε ένα σημείο.
Τότε ρώτησα: Υπάρχει κάτι εδώ; Και μου απάντησαν: Ναι. Εκεί που έσκαβε ο σκύλος ήταν ο τάφος των 600 ετών.
Μπορούν και άλλοι σκύλοι να εκπαιδευτούν για αυτή τη δουλειά;
Βεβαίως. Ελπίζω να εμπνεύσω και άλλους εκπαιδευτές προς αυτή την κατεύθυνση. Θα είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για την ανθρωπότητα.
Πηγή άρθρου: Νational Geographic
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες. Σχόλια άσχετα με το δημοσιευμένο θέμα θα διαγράφονται.