Ρόδος: Παραλίγο να την σκοτώσουν τσιγγάνες επειδή προσπάθησε να σώσει κακοποιημένο σκυλάκι!


Απίστευτες καταστάσεις έζησε μια συντοπίτισσά μας, πριν από μερικές μέρες, καθώς, όπως η ίδια μας αναφέρει σ΄ επιστολή της, κινδύνεψε ακόμη και η ίδια η ζωή της επειδή θέλησε να προστατέψει ένα σκυλάκι από την κακοποίηση που δεχόταν από ένα τσιγγανάκι! Από ένα μικρό παιδί που το χτυπούσε για να... κλαίει προκειμένου να συγκινούνται οι ξένοι τουρίστες και να δίνουν χρήματα για να το ταΐσει! (Άλλα κόλπα αυτά).

Σε μια προσπάθειά της, λοιπόν, η γυναίκα να  πάρει το ζώο από τα χέρια του, εμφανίστηκαν «από το πουθενά» κάποιες τσιγγάνες (πιθανότατα συγγενείς του μικρού παιδιού), οι οποίες άρχισαν να χτυπάνε την γυναίκα σε διάφορα σημεία του σώματός της, ενώ βγάζοντας... σουγιάδες την τραυμάτισαν, αδιαφορώντας ακόμη κι αν την σκότωναν!
 

 Το χειρότερο, όμως, είναι ότι σ΄ έκκλησή της να την βοηθήσει η Δημοτική Αστυνομία και το «100» δεν βρήκε ανταπόκριση καθώς, όπως λέει, από την πρώτη πήρε την απάντηση ότι δεν είναι της αρμοδιότητάς της το ζήτημα, κι από το "100" ότι είχαν κάτι άλλο πιο σοβαρό να κάνουν!!!
 

 Κι όλα αυτά, συνέβησαν  σ΄ ένα τουριστικότατο σημείο της Ρόδου, απ΄ όπου, μάλιστα, περνούν εκατοντάδες τουρίστες, αλλά και ντόπιοι, οι οποίοι, δυστυχώς, ούτε κι αυτοί πήγαν να βοηθήσουν!
 

 Πρόκειται για την κυρία Δήμητρα Μιαούλη – Καλαποδάκη, η οποία στη σχετική καταγγελία που μας έστειλε αναφέρει τα εξής πολύ ενδιαφέροντα, τα οποία όχι μόνο προβληματίζουν αλλά αποδεικνύουν περίτρανα τι κακοποιά στοιχεία υπάρχουν στο νησί μας:

Το δόλωμα. Πότε με ρούχα ζητιάνων και πότε μ΄ ένα σκυλί ναρκωμένο που το ξυπνάνε μόνο όταν βλέπουν κόσμο ξυλοφορτώνοντάς το για να κλαίει και να το λυπούνται οι ξένοι ότι πεινάει και ο καθένας ό,τι έχει ευχαρίστηση να δίνει.

 Στην Μεσαιωνική Τάφρο, λίγα βήματα παρακάτω είναι η δημοτική αστυνομία. Άραγε, δεν βλέπει τι γίνεται; Κανένα σωματείο από την Ρόδο δεν έχει ενδιαφερθεί να το σταματήσει;

Πριν μερικές μέρες, κάνοντας τον περίπατό μου βλέπω ένα τσιγγανάκι μ΄ ένα ξύλο λεπτό να χτυπάει ενα σκυλάκι. Πήγα να ζητήσω τον λόγο γιατί το κάνει αυτό, και ξέρετε ποια ήταν η απάντησή του: ''Κι εγώ πώς θα μαζέψω λεφτά από τους ξένους''. Απαντάω ''αφού παίζεις ωραία ακορντεόν το σκυλί τι το θες''?

«Κι εσένα τι σε νοιάζει», μου απανταει.


Το σκυλάκι έκλαιγε. Το παίρνω αγκαλιά και πάω να φύγω όπως έκανα και τις τέσσερις προηγούμενες φορές. Την πάτησα όμως γιατί αυτή τη φορά η απόσταση για την δημοτική αστυνομία ήταν 5 λεπτά δεν πρόλαβα να κάνω 3 βήματα και κατέβηκαν 4 τσιγγάνες από τα Πλατανάκια με περικύκλωσαν και τρία άλλα τσιγγανάκια φάνηκαν μπροστά μου.


Οι τσιγγάνες με σουγιάδες να με απειλούν και να με βρίζουν οι 2 με κλωτσούσαν σε όλο μου το σώμα και στο πρόσωπο και στο κεφάλι μου έσκισαν την μπλούζα με τον σουγιά που κρατούσε η άλλη να με χαστουκίζουν οι άλλες δυο μου κρατούσαν τα χέρια πήγα να τραβήξω το ένα χέρι μου και μου το χαράκωσαν με το σουγιά λέγοντάς μου: ''Από δω μέσα δεν θα βγεις ζωντανή''!! 

Κάποιες άλλες τσιγγάνες από πάνω κάτι τους έλεγαν και έτσι έφυγαν.

Το τελείως «κουφό» ήταν ότι το μέρος αυτό είναι αξιοθέατο για την Ρόδο και κατάλληλο για βόλτες. Και το χειρότερο πέρασε πάρα πολύς κόσμος και κανένας μα κανένας δεν σταμάτησε. 

Λίγο πιο πέρα κάποιοι έπαιζαν με τα σκυλιά τους. Δεν μπορούσα να φωνάξω βοήθεια γιατί φοβόμουν μην με καθαρίσουν. Αφού έφυγαν πήγα σε μια γωνία για να συνέλθω. Βρήκα το κουράγιο πήρα την δημοτική αστυνομία και μου απαντάνε: «δεν είναι δικιά μας αρμοδιότητα κυρία μου».

Πήρα το 100 και η απάντηση: ''έχουμε πορεία τώρα κυρία μου, έχουμε με πιο σημαντικά θέματα να ασχοληθούμε. Κάποια στιγμή θα έρθουμε''.

Δεν ήταν σημαντική η ζωή μου; Δεν ήταν σημαντικό το ότι τους αναφέρω ότι δεν μπορώ να βγω από την μεσαιωνική τάφρο γιατί θα με λιντσάρουν; Χριστέ μου που ζω στην Ελλάδα η στο Τέξας;

Η βοήθεια για άλλη μια φορά ήρθε από την κυρία με μεγάλα γράμματα Ρίτσα Ανεστοπούλου που τον τελευταίο καιρό είναι δίπλα μου για φιλοζωικά θέματα και τώρα με θέμα την ζωή μου. 

Εκεί περίμενα μια ώρα, παίρνοντας την κυρία Ανεστοπούλου, η οποία και επενέβη ειδοποιώντας το Αστυνομικό Τμήμα Ρόδου και ως δια μαγείας σε ενα 15λεπτο είχαν έρθει δύο αστυνομικοί και όντως διαπίστωσαν και εκείνοι ότι στο πάνω τείχος είχε τα κεφάλια των τσιγγάνων και με παρακολουθούσαν πότε θα βγω.

Οι αστυνομικοί εξαιρετικοί έτρεξε ο ένας με την μηχανή μήπως τους προλάβει αλλά δυστυχώς είχαν εξαφανιστεί. Με οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα όπου έδωσα και την κατάθεση. Είχα τρομερό πονοκέφαλο, ζαλιζόμουν.


Δυστυχώς δεν υπήρχε όχημα να με συνοδέψει στο νοσοκομείο. Ήρθε ο σύζυγός μου και πήγαμε στο νοσοκομείο όπου έκανα ακτίνες στον αυχένα και στο κεφάλι. Δεν έδειξαν κάτι. Ο πόνος μετά από δυο μέρες έφυγε, αλλά ο πόνος που κουβαλώ και ο τρόμος δεν νομίζω να φύγει ποτέ.


Ξέχασα να αναφέρω ότι το σκυλί, για να με κάνουν να πονέσω περισσότερο, ο μικρός τσιγγάνος το κλωτσούσε σαν μπάλα μέχρι όπου σταμάτησε να έχει ορατότητα ο δρόμος. Δηλαδή σ΄ αυτό το πολυσύχναστο μέρος και με την τόση φανερή εκμετάλλευση και βάναυση συμπεριφορά, αρμοδιότητα για να σταματήσει ποια υπηρεσία έχει;


rodosinfonews.com

0 σχόλια:

Παρακαλούμε χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες. Σχόλια άσχετα με το δημοσιευμένο θέμα θα διαγράφονται.

Copyright © 2013 DogWorld