Επισημάνσεις εκπαιδεύτριας σκύλων σε σχολείο: “Τα κατοικίδια διδάσκουν στα παιδιά”

Φουντουλάκη Ελένη

Τα παιδιά που μεγαλώνουν κατοικίδιο ζώο μαθαίνουν την υπευθυνότητα, την υπομονή, την αφοσίωση, τη συμπόνια και την κατανόηση. 

Μαθαίνουν να καθοδηγούν κι έτσι αποκτούν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, ενώ οι γονείς διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους για τις ευθύνες τους απέναντι στα ζώα και κατά συνέπεια απέναντι στον συνάνθρωπό τους. Αυτό επισημαίνει η κα Στέλλα Λ. Ματθαίου, πτυχιούχος εκπαιδεύτρια σκύλων (W.Va Canine College U.S.A.), η οποία πρόσφατα πραγματοποίησε ενημερωτική ομιλία για τα κατοικίδια ζώα στο 2ο Δημοτικό Σχολείο της Σούδας.

Κατά τη διάρκεια της δίωρης παρουσίασης τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν για τα ζώα συντροφιάς, τη χρησιμότητά τους, τις ανάγκες τους, τις υποχρεώσεις που έχουν απέναντι σ’ αυτά, για το θέμα των αδέσποτων, ενώ στην παρουσίαση συμμετείχε και ένα ρώσικο τεριέ τριών ετών, ο Ναβάρ. 

Τα παιδιά χαρήκαν πολύ παρά τον αρχικό τους φόβο. Συζητήσαμε και είδαμε σλάιντς για τη χρησιμότητα ζώων αλλά και για το πρόβλημα των αδέσποτων που υπάρχει σε μεγάλο βαθμό στα Χανιά.

Η πρωτοβουλία για την παρουσίαση ανήκε σε φιλόζωο εκπαιδευτικό που διδάσκει στο 2ο Δημοτικό Σούδας, η οποία με προσκάλεσε να μιλήσω στα παιδιά καθώς είχαν πολλές απορίες για τα ζώα συντροφιάς. Οι γονείς και οι δάσκαλοι συμφώνησαν ότι κατά τη διάρκεια της παρουσίασης μπορεί να συμμετάσχει ένα κατοικίδιο ζώο. Στόχος μου ήταν κυρίως να ενημερώσω τα παιδιά για τις ευθύνες που έχουν όσον αφορά τη φύση, το περιβάλλον και ειδικότερα τα κατοικίδια ζώα έτσι ώστε να τους "λυθούν" κάποιες απορίες και "μύθοι" οι οποίοι κυκλοφορούν γύρω από αυτά αλλά και για τη σημασία της εκπαίδευσης... Είναι μεγάλη ευθύνη να έχεις ένα ζώο, πρέπει να ασχολείσαι μαζί του καθημερινά, να μην το αφήνεις να κυκλοφορεί μόνο του έξω στον δρόμο και κυρίως να μη του φέρεσαι σαν να είναι παιχνίδι μιας χρήσης. Τα ζώα χρειάζονται μόνο τη συντροφιά και την παρέα μας και μέριμνα για τις βασικές τους ανάγκες έτσι ώστε να είναι αρμονική η συμβίωση και για την ίδια την οικογένεια' τόνισε η κα Ματθαίου.

Και πρόσθεσε: 'Τα παιδιά που μεγαλώνουν με σκύλο ή γάτα (με τις σωστές βάσεις) είναι πολύ τυχερά. Μαθαίνουν την υπευθυνότητα, την υπομονή, την αφοσίωση σε φίλους τη συμπόνια και την κατανόηση. Μαθαίνουν να καθοδηγούν κι έτσι αποκτούν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Σέβονται τη φύση και τον πλανήτη. Μερικοί πιστεύουν πως το παιδί σκληραγωγείται όταν μαθαίνει να μην υπολογίζει τα ζώα ως μέλη της οικογένειας. Έτσι όμως σκληραγωγείται χωρίς ήθος και αίσθημα ευθύνης και συχνά  γίνεται ανώριμος και ανεύθυνος ενήλικος, που δυσκολεύεται να υπολογίσει τα συναισθήματα των άλλων. Οι πιο σοφοί γονείς διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους για της ευθύνες τους απέναντι στα ζώα και κατά συνέπεια απέναντι στον συνάνθρωπό τους', υπογράμμισε.  

Όπως ανέφερε η κα Ματθαίου: 'Συνήθως όταν οι γονείς ενδίδουν σ’ ένα παιδί που ονειρεύεται να έχει ένα κατοικίδιο, γρήγορα ανακαλύπτουν πως έκαναν το καλύτερο δώρο για το παιδί τους. Ιδανικά, το παιδί θα πρέπει να είναι το λιγότερο 7 ετών, ώστε να έχει την ωριμότητα να αναλάβει ένα κατοικίδιο και να είναι δικό του και όχι της μαμάς του. Δεν είναι κακό τα πιο μικρά παιδιά να μεγαλώνουν με σκύλο ή με γάτα (το αντίθετο μάλιστα) αλλά αυτή είναι μια εντελώς διαφορετική σχέση που δεν προσφέρει τόσα όσο το να έχει δικό του ζώο το παιδί. Αν οι γονείς κάνουν την απαραίτητη μελέτη και προετοιμάσουν σωστά και το παιδί, μπορούν να μειώσουν στο ελάχιστο τα τυχόν προβλήματα που ίσως προκύψουν από τη συμβίωση με ένα ζώο. Ξεκινώντας με τη συζήτηση, θα πρέπει να βεβαιωθούν πως το παιδί ξέρει ακριβώς ποιες θα είναι οι ευθύνες του απέναντι στο ζώο, και πώς το θέλει πραγματικά. Επίσης με την κουβέντα θα φανεί τι ταιριάζει περισσότερο στην οικογένεια, ένας σκύλος ή μία γάτα; Αν πιστεύουν πως είναι έτοιμο το παιδί για κατοικίδιο, το επόμενο βήμα είναι η αγορά κάποιου βιβλίου που θα λύσει πολλές απορίες. Το «Γάτα» και το «Σκύλος» είναι δύο εκδόσεις του ΣΚΑΪ, πραγματικά εκπληκτικές για αυτήν τη δουλειά".

'Όποιο από τα δύο ζώα επιλέξουν οι γονείς, σκύλο ή γάτα, θα πρέπει να τηρηθούν οι βασικοί κανόνες υγιεινής... Εμβόλια (ετησίως), χάπια αποπαρασίτωσης (ανά 3μηνο), σκευάσματα για τα εξωπαράσιτα (κάθε μήνα), καλλωπισμός και καλή διατροφή. Πολλοί γονείς πιστεύουν πως αν απαγορεύουν την είσοδο του σκύλου ή της γάτας στο σπίτι προστατεύουν το παιδί τους από τα μικρόβια. Το παραμελημένο ζώο (που ίσως έχει εχινόκοκκο ή ψύλλους, κομπιασμένο μαλλί και δερματικά προβλήματα) το ίδιο  εύκολα θα μολύνει το σπίτι και το παιδί και ας μην μπει ποτέ. Δεν υπάρχει καμία λογική ή δικαιολογία στο να μένει ο σκύλος μονίμως εκτός σπιτιού. Επίσης, δεν υπάρχει λόγος να έχει ένα παιδί έναν σκύλο ή μία γάτα, αν είναι να μένει μόνο έξω και να μην είναι κομμάτι της οικογένειας. Δεν θα έχει ποτέ το σωστό συναισθηματικό δέσιμο με το παιδί, γιατί πάντα θα νιώθει 'τιμωρημένο' το ζώο. Η γάτα θα φύγει και ο σκύλος θα μαραζώσει, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να είναι καλός και χρήσιμος σύντροφος', επεσήμανε. 

ourdogs.gr