Ιστορία: Πήγα στο μίνι μάρκετ και... “ψώνισα” την Κλέλια!

«Πέντε μήνες μετά μπορώ να πω ότι εκείνη η βόλτα στο μίνι μάρκετ ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσα να έχω κάνει εκείνο το βράδυ»

Mια βραδινή επίσκεψη στο μίνι μάρκετ, πριν 5 μήνες, ήταν η αφορμή για να γνωριστούν η Κλέλια με τη Νίκη Τζαγκαράκη.

Από τότε, το αδέσποτο σκυλί που είχε φιλοξενηθεί και στο κυνοκομείο Ηρακλείου, απέκτησε μόνιμη στέγη και τους τέλειους συγκατοίκους για την υπόλοιπη ζωή της.

Η Νίκη μας γράφει την ιστορία της:

“Την Κλέλια τη συνάντησα πριν απο πέντε μήνες και έκτοτε είμαστε αχώριστοι..

Βγαίνοντας απο την πολυκατοικία αργά το βράδυ, είδα ενα σκυλί να κάθεται ακριβώς απ’έξω. Άνοιξα σιγά σιγά την πόρτα να μην το τρομάξω. Μια ματιά από μέρους της και μια λέξη απο μένα, ήταν τελικά αρκετές για να με ‘’υιοθετήσει’’. Το σκυλί άρχισε να πηδάει σαν τρελό πάνω μου και να με γλύφει. Παρα τον στιγμιαίο μου φόβο, βλέποντας ενα σκυλί να έρχεται τρεχοντας κατα πάνω μου, ανταπέδωσα τα χάδια με τη σειρά μου. Το σκυλί με ακολούθησε με μεγάλη χαρά στη βόλτα μου για πάνω απο τρ;iα τετράγωνα, όταν χρειάστηκε να περασουμε απεναντι το δρόμο, ένα ‘’επ’’ ήταν αρκετό για να ακινητοποιηθεί και όση ώρα ήμουν μεσα στο μινι μαρκετ, περίμενε υπομονετικά απ’ εξω. Με τον ίδιο τρόπο με ακολούθησε πίσω προς το σπίτι μου και όταν πλέον φτάσαμε στην πολυκατοικία, σκέφτηκα να ανεβάσω το σκυλί πάνω, μόνο για μια νύχτα, ίσα ίσα να φάει και να κοιμηθεί σωστά....κούνια που με κούναγε...

Στις πρώτες μας βόλτες, ήταν ελεύθερη για να δω τη συμπεριφορά της Με ακολουθούσε κατά πόδας και δεν έδειχνε καμία πρόθεση να επιστρέψει στην αδέσποτη ζωή της. Στην πρώτη μας βόλτα, η σκυλομαμά της «κυράς», παρατήρησε το πράσινο τατουάζ του σκυλιού, με ενημέρωσε οτι έχει περάσει απο το κυνοκομείο και με παρότρυνε να το κοιτάξω στο ιντερνετ. Βρήκα όντως την ιστοσελίδα του κυνοκομείου και μετά απο αρκετό ψάξιμο εντόπισα και την αφεντομουτσουνάρα του κοπρόσκυλου μου: ’’Η ΚΛΕΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑΙΟΥ ΠΡΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΗΜΙΑΙΜΗ ΣΚΥΛΙΤΣΑ ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ ΠΕΡΙΠΟΥ. ΣΤΕΙΡΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΗ’’. Μάλιστα...Κλέλια λοιπόν....

Η συμπεριφορά της Κλέλιας λοιπόν αποδείχτηκε σχεδόν υποδειγματική. Τα όποια ελαττώματα της φαντάζουν πταίσματα. Κάποια από αυτά είναι ότι, ως καθαρόαιμος κόπρος αρέσκεται στο να γαβγίζει και να κυνηγάει γάτες και μηχανάκια... σημειώνουμε συνεχή πρόοδο σε αυτά.... δυσκολεύτηκε επίσης λίγο να σταματήσει να μαζεύει το φαγητό της από κάδους και πεζοδρόμια, όταν όμως σιγουρεύτηκε για τη συνεχή και απρόσκοπτη ροή μερίδων φαγητού την έκοψε και αυτήν την κακή συνήθεια...

Μέσα στο σπιτι ειναι ήρεμη, χαδιάρα και περνάει την περισσοτερη ωρα χουζουρευοντας πανω στην μαξιλαρα της και απολαμβανοντας τα χαδάκια και τις αγκαλιές μας. Δεν γαυγίζει παρά μόνο αν υπάρχει λόγος και χωρίς υπερβολή ώρες ώρες ξεχνάμε ότι υπάρχει σκυλι μέσα στο σπίτι.

Όταν βγει για τη βόλτα της, εκεί αλλάζει η ιστορία...ο doctor jekyl μένει σπίτι και ο mister hyde βγαίνει στο πάρκο.Τρελά σπριντ όλη την ώρα και ασταμάτητο κυνηγητό με τα υπόλοιπα σκυλιά, που αν είναι μικρόσωμα δεν καταλαβαίνουν το πότε βρεθήκανε ανάσκελα με μια πατούσα τις Κλέλιας αποτυπωμένη στην μουσούδα τους. Προτιμά τα μεγαλόσωμα σκυλιά λοιπόν, για ευνόητους λόγους, χωρις αυτο να την εμποδίζει από το να παίζει με την ‘’τραβάτε με και ας κλαίω’’ «Πούμα» ,ο,τι πιο κοντινό υπάρχει στο καράτε για σκυλους (κουράγιο Πούμα).

Μας κάνει να γελάμε όλη την ώρα, με αποκορύφωμα ενα διήμερο στο Αγιοφάραγγο που είχε πάρει στο κατόπι όποιο κακόμοιρο κατσικάκι κατέβαινε απο τα βράχια κοντά στη σκηνή μας. Περίεργη για όλα γυρω της, φιλική με ολους, γεμάτη αυτοπεποίθηση και ολιγων τι «τραμπουκος» με τα καινούρια σκυλιά που θα εμφανιστούν στο πάρκο αλλά πάντα στο πλαίσιο του «ψαρώματος».

Πέντε μήνες μετά μπορώ να πω οτι εκείνη η βόλτα στο μινι μάρκετ ηταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσα να έχω κάνει εκείνο το βράδυ». 

patris.gr