Αδέσποτη ζωή αντίο, σχεδόν έφτασα...

Αυτά είναι η αιτία, ας βασανίσουμε όλοι μαζί τα άγρια θηρία.

Αυτά φταίνε για όλα, ας τους ρίξουμε όλοι μαζί από ένα πιάτο φόλα.

Ας νιώσουνε τον φόβο, πόνο, απόγνωση και τρόμο κι αφού τα νιώσουν όλα αυτά ας ξεψυχήσουνε στο δρόμο.

Δεν είχα κόκαλο και έπαιζα με ένα τσόκαρο, μου το πήραν απ' το στόμα και με χτύπησαν στο πρόσωπο.

Δεν τους κατηγορώ ίσως και να 'φταιγα εγώ, που κάθε μέρα τους στερώ νερό και φαγητό.

Για μένα ήταν αρκετό, για αυτό και άλλα δεν ζητάω κι ας μου φερθήκανε σκληρά εγώ τους αγαπάω.

Κάθε που πονάνε πιο πολύ εγώ θα πονάω και σε κάθε τους χαρά την ουρά μου θα κουνάω.

Δεν έμαθα άλλη γλώσσα να μιλάω, μόνο γαβγίζω.

Ίσως να νομίζουνε ότι τους βρίζω.Ίσως με το κλάμα μου άρχισα να τους πρήζω. Ίσως δεν μ' αγαπάνε πια κι εγώ αρχίζω να το συνηθίζω.

Και σαν ναυάγιο τις σκέψεις μου βυθίζω..

Την μυρωδιά της εγκατάλειψης μυρίζω και δακρύζω, ίσως να μην μου άξιζε στον κόσμο αυτόν να αξίζω!

Αδέσποτη ζωή μ' εγκαταλείψανε με θάρρος, αφού ζυγίσαν την ζωή τους και είδαν πως τους είμαι βάρος.

Αδέσποτη ζωή έμαθα να σε αγαπώ, εσύ με υιοθέτησες κι εγώ σ' ακολουθώ.

Πόνεσα, γνώρισα κοντά σου το καλό και το κακό!

Στο πλοίο της ζωής για το ταξίδι της αγάπης, ανέβηκα μα μ' έδιωξαν ήμουνα λαθρεπιβάτης.

Αδέσποτη ζωή φυλακισμένη μου ψυχή, κρυώνει κι είναι μόνη θέλει μια αγκαλιά να ζεσταθεί.

Πεινασμένος, κουρασμένος, φοβισμένος ο καημένος, ένιωθε απ' όλους κι απ' όλα ξεχασμένος.

Είχε σχεδόν πιστέψει ότι πλησίαζε το τέλος ώσπου σε μια στιγμή τον χτύπησε του έρωτα το βέλος.

Κοντεύανε χαράματα, άκουσα φωνές και κλάματα κι έτρεξα γρήγορα όσο μπόρεσα να δω από κοντά μια ημίαιμη ξανθιά γλυκιά με τεντωμένα αυτιά.

Ανθρώποι την χτυπούσαν δυνατά της είχαν σπάσει την ουρά της για να μην μπορεί άλλο να δείχνει την χαρά της..

Τσαντισμένος βρέθηκα κοντά της και εκεί ήταν που ξεκίνησε ο δικός μου εφιάλτης.

Την πήραν και την πέταξαν στην άκρη του δρόμου για εκείνη τελευταία νύχτα, για μένα νύχτα τρόμου.

Έζησα τον εφιάλτη στο πιο όμορφο όνειρό μου, απόψε ακόμη ένα αστέρι θα λάμψει στον ουρανό μου.

Πόνεσα, γνώρισα κοντά σου το καλό και το κακό!

Απ' το ένα μάτι βλέπω ήλιο απ' τ' άλλο γκρίζο ουρανό και περπατώ με το κεφάλι μου σκυφτό σε τόπο άδειο.

Κλαίω μοναχός μου κάνοντας κουράγιο..

Μη μου κάνεις κακό, μη τα βάζεις μαζί μου, το να μείνω έξω στο δρόμο δεν ήταν επιλογή μου.

Δείξε μου λίγη στοργή, όχι άλλη τυραννία κι εγώ για σένα στην πορεία θα γίνω ακόμη και θυσία.

Αδέσποτη ζωή, αυτό που με πληγώνει γιατί μας ταίζουν οι άνθρωποι τροφή που σκοτώνει;

Δεν ζήτησα μπαλκόνι, δωμάτιο ή σαλόνι, παρέα να τους κάνω ήθελα μη νιώθουν μόνοι.

Αδέσποτη ζωή πριν φύγω θα σε χαιρετήσω για να πάω σε ένα μέρος πιο αληθινό να ζήσω.

Καθώς περνούσε ο καιρός τα πολλά κακά ξεπέρασα, κράτησα λιγοστές στιγμές που χάρηκα και γέλασα.

Παρέα και φίλους έχασα, αδιαφορία και μίσος δείξατε.

Δεν το ξεπέρασα, δεν το ξεπέρασα.. 

Για αυτό αφήστε με μονάχο μου και ζήστε εγώ πια γέρασα.
 
Αδέσποτη ζωή αντίο, σχεδόν έφτασα...
  

Μπορούμε να βρούμε λεφτά για να σκοτώνουμε ανθρώπους, να καταστρέφουμε τη φύση, την θάλασσα, να αγοράζουμε ζώα, όμως δεν μπορούμε να βρούμε λεφτά για να βοηθάμε... 

Στίχοι: Αρλεκίνος 

dogw0rld.blogspot.gr 

ΒΙΝΤΕΟ