Μαζί και μετά το θάνατο: Ζει δίπλα στον τάφο του αφεντικού του για έξι χρόνια!

Στον τάφο του αφεντικού του – Ο γερμανικός ποιμενικός «το έσκασε» από το σπίτι λίγο μετά την κηδεία και από τότε ζει στο νεκροταφείο

Τα τελευταία έξι χρόνια ζει στο νεκροταφείο της πόλης Βίλλα Κάρλος Παζ στην Αργεντινή, ο γερμανικός ποιμενικός του Μιγκέλ Γκούζμαν, που έφυγε ξαφνικά απ' τη ζωή το 2006. 

Την ημέρα της κηδείας του αφεντικού του, και ενώ όλοι έλειπαν, ο Κάπιταν κατάφερε να βγει απ' το σπίτι: «Τον ψάξαμε, αλλά είχε εξαφανιστεί. Φοβηθήκαμε πως θα τον είχε χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο», δήλωσε στην εφημερίδα Cordoba της Αργεντινής, η χήρα του Μ. Γκούζμαν.

«Την πρώτη Κυριακή μετά την κηδεία, πήγαμε στο νεκροταφείο και ο γιος μου αναγνώρισε το σκύλο του. Ο Κάπιταν ήρθε κοντά μας –κουνούσε την ουρά του και γάβγιζε, σα να κλαίει. Δεν τον είχαμε πάει ποτέ στο νεκροταφείο. Είναι μυστήριο το πώς κατάφερε να το βρει. Όταν ξαναπήγαμε, την επόμενη Κυριακή, ήταν ακόμα εκεί. Αυτή τη φορά, μας ακολούθησε ως το σπίτι, έμεινε λίγο μαζί μας αλλά έφυγε πάλι πριν νυχτώσει. Σα να μην ήθελε να αφήσει το Μιγκέλ μόνο του τη νύχτα», συμπλήρωσε η Βερόνικα Γκούζμαν.

Προστάτης –Μετά από 6 χρόνια, προσέχει τον τάφο του αφεντικού του μέρα –νύχτα

Ο υπεύθυνος του νεκροταφείου, Έκτορ Μπαξέγκα, θυμάται την πρώτη φορά που είδε τον Κάπιταν:

«Εμφανίστηκε εδώ μια μέρα και άρχισε να περιπλανιέται, μέχρι που βρήκε τον τάφο του αφεντικού του. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ίσως κάνει καμία βόλτα μες το νεκροταφείο -στις 6 ακριβώς όμως, κάθε απόγευμα, ξαπλώνει βιαστικά πάνω στον τάφο και μένει εκεί όλη τη νύχτα».

Ο  γιός του Μ.Γκούζμαν, Ντάμιαν, στον οποίο είχε κάνει δώρο τον Κάπιταν ο πατέρας του, ένα χρόνο πριν το θάνατό του, δήλωσε:

 

«Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να το φέρω σπίτι αλλά πάντα γυρνάει πίσω, στο νεκροταφείο. Νομίζω πως θα μείνει εκεί όλη του τη ζωή. Προσέχει τον μπαμπά μου..»

Τον πιστό φίλο του Μιγκέλ Γκούζμαν φροντίζει τώρα, το προσωπικό του νεκροταφείου.

Η ιστορία του Κάπιταν θυμίζει έντονα την ταινία Χάτσικο, στην οποία ένας σκύλος ράτσας Ακίτα περίμενε το –νεκρό, από εργατικό δυστύχημα- αφεντικό του για εννέα χρόνια –αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά την αστείρευτη, ανιδιοτελή αγάπη και αφοσίωση, απ' τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου...

theinsider.gr