DogWorld: Η τραγουδίστρια που ακύρωσε την περιοδεία της για να μείνει με το άρρωστο σκυλί της

Η τραγουδίστρια Fiona Apple δημοσίευσε ένα γράμμα όπου απευθύνεται στους θαυμαστές της και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους θα ακυρώσει τη περιοδεία της στη Νότια Αμερική.

"Είναι 18:00 απόγευμα Παρασκευής, και γράφω σε μερικές χιλιάδες φίλους που δεν τους έχω συναντήσει ακόμα. Σας γράφω για να σας ζητήσω να αλλάξουμε τα σχέδια μας και να βρεθούμε λίγο αργότερα.

Έχω ένα σκύλο, τη Janet, εδώ και δύο σχεδόν χρόνια είναι άρρωστη. Έχει όγκο στο στήθος ο οποίος μεγαλώνει σιγά-σιγά. Είναι σχεδόν 14 ετών. Την πήρα όταν ήταν 4 μηνών.

Ήμουν 21 τότε, επίσημα ενήλικη - και ήταν το παιδί μου. Είναι ένα pitbull, που βρέθηκε στο Echo Park με ένα σχοινί γύρω από το λαιμό της, με δαγκωματιές στα αυτιά της και στο πρόσωπό της. Ήταν ένα από τα σκυλιά που χρησιμοποιούν στις κυνομαχίες για να εμψυχώσουν τους "υποψήφιους".

Είναι σχεδόν 14 ετών και ποτέ δεν την έχω δει ποτέ να ξεκινήσει κάποιο καβγά, να δαγκώσει, ή ακόμα και να γρυλίσει, έτσι μπορώ να καταλάβω γιατί την επέλεξαν γι' αυτό τον απαίσιο ρόλο. Είναι μία ειρηνιστής.

Η Janet ήταν η πιο σταθερή σχέση της ενήλικης ζωής μου, και αυτό είναι γεγονός. Έχουμε ζήσει σε πολλά σπίτια, και βρεθήκαμε σε οικογένειες, αλλά στην πραγματικότητα ήμασταν πάντα οι δυο μας. Εκείνη κοιμόταν στο κρεβάτι μαζί μου, το κεφάλι της στο μαξιλάρι, και δεχόταν τις υστερίες μου, το δακρυσμένο μου πρόσωπό στο στήθος της με τα πόδια της γύρω μου, κάθε φορά που ήμουν πληγωμένη ψυχικά ή συντετριμμένη, ή απλά χαμένη, και με το πέρασμα των χρόνων, μου επέτρεψε να γίνω εγώ το παιδί καθώς με έπαιρνε ο ύπνος με τη μουσούδα της να βρίσκεται πάνω από το κεφάλι μου.

Ήταν κάτω από το πιάνο όταν έγραφα τραγούδια, γάβγιζε κάθε φορά που προσπαθούσα να γράψω οτιδήποτε, και ήταν στο στούντιο μαζί μου συνέχεια που γράφαμε το τελευταίο άλμπουμ.

Η τελευταία φορά που γύρισα από περιοδεία, ήταν πιο ζωηρή από ποτέ, παρόλο που έχει συνηθίσει την απουσία μου για εβδομάδες κάθε 6-7 χρόνια.

Πάσχει από τη νόσο του Addison, η οποία καθιστά επικίνδυνο το να ταξιδέψει αφού χρειάζεται τακτικά ενέσεις κορτιζόνης, επειδή αντιδρά στο στρες και τον ενθουσιασμό χωρίς τις φυσιολογικές λειτουργίες που κρατούν τους περισσότερους από εμάς από τον πανικό που μπορεί να οδηγήσει κυριολεκτικά στον θάνατο. Παρ 'όλα αυτά, αυτή είναι χαρούμενη και παιχνιδιάρα, και σταμάτησε να φέρεται σαν κουτάβι περίπου 3 χρόνια πριν. Είναι η καλύτερη μου φίλη, η μητέρα μου και η κόρη μου, η ευεργέτης μου, και αυτή είναι που μου έμαθε τι είναι η αγάπη.

Δεν μπορώ να έρθω στη Νότια Αμερική. Όχι τώρα.

Όταν επέστρεψα από το τελευταίο σκέλος της περιοδείας των ΗΠΑ, υπήρξε μια μεγάλη διαφορά. Μάλιστα, δεν θέλει πια να βγαίνει ούτε για βόλτα.

Ξέρω ότι δεν είναι λυπημένη που γερνάει ή πεθαίνει. Τα ζώα έχουν ένα ένστικτο επιβίωσης, αλλά δεν έχουν αίσθηση της θνησιμότητας και της ματαιοδοξίας.

Αυτός είναι ο λόγος που είναι τόσο πιο "παρόντες" απ' ότι οι άνθρωποι σε αυτή τη διαδικασία.

Αλλά ξέρω ότι έρχεται κοντά στο σημείο όπου θα σταματήσει να είναι ένα σκυλί, και αντ 'αυτού, θα είναι μέρος του σύμπαντος. Αυτή θα είναι στον αέρα, στο έδαφος, στο χιόνι, και σε μένα, όπου κι αν πάω. Απλά δεν μπορώ να την αφήσω τώρα, παρακαλώ καταλάβετε με.Αν πάω μακριά πάλι, φοβάμαι ότι θα πεθάνει και δεν θα έχω την τιμή να της τραγουδήσω στον ύπνο της και να τη συνοδέψω.

Μερικές φορές μου παίρνει 20 λεπτά για να αποφασίσω ποιές κάλτσες θα φορέσω στο κρεβάτι. Αλλά αυτή την απόφαση την πήρα αμέσως. Οι επιλογές που κάνουμε είναι αυτές που μας καθορίζουν.

Δεν είμαι η γυναίκα που βάζει την καριέρα της πάνω από την αγάπη και τη φιλία. Είμαι η γυναίκα που μένει στο σπίτι και ψήνει Τιλάπια για την αγαπημένη μου και τη παλαιότερη φίλη μου. Και που τη βοηθά να είναι άνετα, βολικά, ασφαλής, και να νιώθει σημαντική. Πολλοί από μας τέτοιες μέρες, φοβόμαστε το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου. Είναι η άσχημη αλήθεια της ζωής, που μας τρομοκρατεί και νιώθουμε μόνοι. Μακάρι να μπορούσαμε να εκτιμήσουμε το χρόνο που βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το τέλος του χρόνου. Ξέρω ότι θα νιώσω την πιο συντριπτική γνώση της, της ζωής της και την αγάπη μου γι 'αυτήν, τις τελευταίες στιγμές. Πρέπει να κάνω το παν να είμαι εκεί για αυτό.

Επειδή θα είναι η πιο "όμορφη", η πιο έντονη, η πιο πολύτιμη εμπειρία της ζωής που έχω γνωρίσει ποτέ.

Όταν πεθαίνει.

Έτσι μένω σπίτι, και την ακούω να ροχαλίζει και ακούω και το αγκομαχυτό της απολαμβάνοντας την πιο απαίσια αναπνοή που προήλθε ποτέ από έναν άγγελο.

Και ζητώ την ευλογία σας.

Θα σας δω

Με αγάπη,
Fiona