Τετράποδες ψυχές στους δρόμους VS Ανθρώπινη αλαζονεία


Σήμερα με έπιασε το φιλοσοφικό μου πάλι και θέλω μοιραστώ μαζί σας ένα σύντομο βίωμα-μάθημα για την ζωή. 

Δυστυχώς το να αφήνεις το κατοικίδιο που εσύ έχεις επιλέξει για φίλο σου έξω στο δρόμο στην τύχη του είναι μια συνηθισμένη πρακτική για πολλούς ασυνείδητους. Με τι καρδιά το κάνουν μη ρωτάτε δεν ξέρω. 


Έπεσα και εγώ τυχαία πάνω σε μία από αυτές τις ψυχές, ένα μικρόσωμο σκυλάκι που προφανώς το είχαν εγκαταλείψει…Σαν τα ψάχνω θα μου πεις…

Μέσα στην λάσπη, πεινασμένο και με μια απορία στο βλέμμα σαν να με ρωτούσε γιατί με άφησαν; Μήπως έκανα κάτι κακό; Τα μάτια του τα έλεγαν όλα…

Το βρήκα ξανά και ξανά… μέχρι που μιλώντας για εκείνο σε κάποιους γνωστούς μου έδειξαν ενδιαφέρον και προθυμοποιήθηκαν να το υιοθετήσουν. 

Πάω και εγώ την άλλη μέρα το παίρνω αγκαλιά με μια χαρά λες και κρατούσαν στα χέρια μου το πιο όμορφο πλάσμα…στον δρόμο όμως περπατώντας διαπίστωσα τα βλέμματα των περαστικών να με κοιτούν με μια αηδία, μια απάθεια λες και η ψυχή αυτή είχε κάτι το αποκρουστικό…

Να μην τα πολυλογώ τον κάναμε κούκλο! Μετά από δύο ώρες περιποίησης ξανά πέρασα από τους ίδιους δρόμους αγκαλιά με το ίδιο σκυλί και άκουσα φωνές του τύπου ''Αχ τι όμορφο!'' ή ''Τι γλυκό!'' και αναρωτήθηκα σε τι κόσμο ζούμε…

Δείτε τα μάτια αυτών ψυχών που βρίσκονται στον δρόμο, δείτε πιο βαθιά και αφήστε τους να σας μιλήσουν στην καρδιά.

Ζωοφιλική Εθελοντική Δράση Κατερίνης

0 σχόλια:

Παρακαλούμε χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες. Σχόλια άσχετα με το δημοσιευμένο θέμα θα διαγράφονται.

Copyright © 2013 DogWorld