Πειράματα σε ζώα: Η σκοτεινή πλευρά της επιστήμης

Με αφορμή των κέντρου εκτροφής πειραματόζωων στην Ελλάδα, ύστερα από την έγκριση του προγράμματος infrafrontier-GR από το ΕΣΠΑ. 

 

Φανταστείτε το σώμα σας

να δίνεται στην επιστήμη

ενώ βρίσκεστε ακόμη 

μέσα σε αυτό

Φανταστείτε να υποβάλεστε καθημερινά

σε φριχτά βασανιστήρια

και στη συνέχεια να κλειδώνεστε

πίσω στο κλουβί σας

χωρίς κανένα παυσίπονο.

Το γατάκι κουρνιάζει στη γωνιά του μικροσκοπικού κλουβιού του, προσπαθώντας να κοιμηθεί, αλλά παραμένει ξύπνιο από το διάχυτο πόνο στο κεφάλι και το σώμα του. Είναι ξύπνιο επί 43 ώρες, όσο δηλαδή διαρκεί  η πειραματική έρευνα για τις επιπτώσεις των ηλεκτρικών ερεθισμάτων στα εγκεφαλικά κύματα. Η έρευνα αυτή απαιτεί ηλεκτρόδια κολημένα στο κεφάλι του και παροχή ηλεκτροσόκ στον εγκέφαλό του. Αποστερημένο από τον ύπνο και ταλαιπωρημένο από τον πόνο, μόλις που διατηρεί τις αισθήσεις του. Προσπαθεί να βογγήξει από τον πόνο, αλλά οι φωνητικές χορδές του έχουν αφαιρεθεί ώστε κραυγές του να μην ενοχλούν τους επιστήμονες. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να τρέμει από το φόβο με την ελπίδα ότι όλα θα τελειώσουν σύντομα. Ευτυχώς γι’ αυτό, την επομένη οι επιστήμονες θα το αποκεφαλίσουν και θα αφαιρέσουν τον εγκέφαλό του για να μελετήσουν τα αποτελέσματα του πειράματός τους.

Θα θέλαμε να ήταν επιστημονική φαντασία, αλλά δεν είναι. Είναι επιστημονική πραγματικότητα που συμβαίνει ανά πάσα στιγμή μέσα σε ένα πειραματικό εργαστήριο.

Παγκοσμίως, 100 έως 300 εκατομμύρια ζώα πεθαίνουν κάθε χρόνο σε εργαστηριακά πειράματα οι μέθοδοι των οποίων είναι αδικαιολόγητα σκληρές και τα αποτελέσματα συχνά ασαφή.

Τα ζώα προσβάλλονται από ασθένειες που ποτέ δεν θα εκδήλονταν στην κανονική ζωή τους.  Μικροσκοπικά ποντίκια αναπτύσσουν όγκους τόσο μεγάλους όσο όλο τους το σώμα, γατάκια τυφλώνονται σκοπίμως, αρουραίοι εξαναγκάζονται να εκδηλώσουν επιληπτικές κρίσεις. Οι πειραματιστές διοχετεύουν με σωλήνες στο στομάχι των ζώων χημικές ουσίες, τους κάνουν επανειλημμένα χειρουργικές επεμβάσεις, τα μολύνουν με ιούς (ΑIDS κλπ), εμφυτεύουν ηλεκτρόδια στους εγκεφάλους τους, τα καίνε με ακτινοβολίες, συνθλίβουν τη σπονδυλική τους στήλη, τρίβουν στο δέρμα τους χημικά ή τα ψεκάζουν στα μάτια τους, τα εξαναγκάζουν να εισπνέουν αεροζόλ, καπνό, και πολλά άλλα. Εκατομμύρια σκυλιών, γατιών, πιθήκων, κουνελιών και ινδικών χοιριδίων τσουρουφλίζονται, δηλητηριάζονται, ακρωτηριάζονται, χειρουργούνται χωρίς αναισθητικό, παραλύουν, αιμορραγούν. Η δηλητηρίαση, το ηλεκτροσόκ, το κάψιμο είναι συνηθισμένη πειραματική ρουτίνα. Εάν αυτές οι αποτρόπαιες πράξεις είχαν διεξαχθεί εκτός εργαστηρίων, θα συνιστούσαν κακουργήματα. Όμως, τα ζώα υποφέρουν και πεθαίνουν κάθε μέρα στα εργαστήρια με ελάχιστη ή καθόλου προστασία από αυτή τη σκληρότητα.

Αμέτρητα σκυλιά σκοτώνονται στα εργαστήρια ανατομίας και έρευνας των κτηνιατρικών σχολών, προκειμένου να μάθουν οι φοιτητές ανατομία πάνω στα κατακρεουργημένα πτώματά τους. Ο θάνατός τους φριχτός, τα χτυπούν μέχρι να πεθάνουν, τα σκοτώνουν με αέρια και ηλεκτροπληξία, τους σπάνε τα κόκαλα, τα εξαρθρώνουν, τα ξεκοιλιάζουν, τους εξορύσσουν τα μάτια.

Σε περισσότερα από 100 εκατομμύρια ζώα κάθε χρόνο δοκιμάζονται οι χημικές ουσίες, τα φάρμακα, τα τρόφιμα και τα καλλυντικά, ή διαμελίζονται στα μαθήματα βιολογίας και της ιατρικής εκπαίδευσης. Ο ακριβής αριθμός δεν είναι γνωστός, επειδή τα ποντίκια, οι αρουραίοι, τα πουλιά και τα ψυχρόαιμα ζώα, που αποτελούν περισσότερο από το 95% των ζώων που χρησιμοποιούνται σε πειράματα, δεν καλύπτονται καν από τις ελάχιστες νομοθετικές διατάξεις περί καλής μεταχείρισης και ως εκ τούτου δεν καταμετρούνται. Θεωρούνται αμελητέες ποσότητες! Για να ελέγξουν τα καλλυντικά, τα καθαριστικά οικιακής χρήσης, καθώς και άλλα καταναλωτικά προϊόντα, εκατοντάδες χιλιάδες ζώα δηλητηριάζονται και τυφλώνονται. Τα ποντίκια και οι αρουραίοι αναγκάζονται να εισπνεύσουν τοξικούς καπνούς, τα σκυλιά ταϊζονται φυτοφάρμακα και τα κουνέλια υφίστανται διαβρωτικές χημικές ουσίες στο δέρμα και τα μάτια τους. Και το ερευνητικό αποτέλεσμα; Συχνά ανακριβές ή παραπλανητικό.

Βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα από πειραματικά εργαστήρια δείχνουν ζώα καταδυναστευμένα από τρόμο να τρέμουν και να ουρλιάζουν (εάν έχουν ακόμη τις φωνητικές τους χορδές) κάθε φορά που κάποιος πλησιάζει το κλουβί τους. Συχνά δε βλέπουν τα άλλα ζώα να θανατώνονται ακριβώς μπροστά στα μάτια τους.

Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να περιμένουν με τρόμο την επώδυνη πειραματική διαδικασία στην οποία θα υποβληθούν. Το άγχος και ο τρόμος τούς προκαλεί νευρωτικές συμπεριφορές: γυρίζουν αδιάκοπα σε κύκλους, λικνίζονται πέρα δώθε, τραβούν τα μαλλιά τους, δαγκώνουν το δέρμα τους. Μετά από μία σύντομη ζωή μέσα στον πόνο, τη μοναξιά και τον τρόμο σχεδόν όλα τους πρέπει να θανατωθούν.

Μία σύντομη ιστορική αναδρομή

Τα πειράματα στα ζώα διεξάγονται από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι αρχαίοι Έλληνες σκότωναν και τεμάχιζαν ζώα και για επιστημονικούς λόγους, εκτός των θρησκευτικών. Η ζωοτομία συνεχίστηκε καθόλη της διάρκεια της αρχαιότητας και της χριστιανικής εποχής και αντικατέστησε την ανθρώπινη ανατομία όταν οι νεκροψίες απαγορεύθηκαν από την Καθολική Εκκλησία. Τα ζώα θεωρήθηκαν αντικείμενα χωρίς αισθήσεις, συναισθήματα και λογική. Οι κραυγές τους δεν αποτελούσαν ένδειξη πόνου αφού το σώμα ήταν ανίκανο να αισθανθεί. Η πεποίθηση αυτή έδινε το ελεύθερο στους επιστήμονες να τα βασανίζουν ανερυθρίαστα. Έτσι, για παράδειγμα, κάρφωναν και τα τέσσερα πόδια τους επάνω σε σανίδες για να μελετήσουν την κυκλοφορία του αίματος...

Από το 1800, η επιστήμη και η ιατρική εξελίσσεται με πρωτοφανείς ρυθμούς βασιζόμενη στην εξόντωση των άλλων ειδών. Εκατομμύρια ζώα σφαγιάζονται στο βωμό της επιστήμης: αρουραίοι, σκύλοι, γάτες, χιμπατζήδες, πτηνά, ψυχρόαιμα. Ο εικοστός αιώνας φέρνει πληθώρα φαρμάκων και επιστημονικών ανακαλύψεων. Ψυχολογικές μελέτες γίνονται σε πιθήκους και γάτες. Χιμπατζήδες και σκύλοι στέλνονται στο διάστημα. Και ενώ ο άνθρωπος βελτίωσε την ποιότητα της ζωής του αυξάνοντας και το προσδόκιμό της, η μοίρα των πειραματόζωων έχει βελτιωθεί ελάχιστα έως και καθόλου από τον 18ο αιώνα.

Που χρησιμοποιούνται σήμερα τα πειραματόζωα

Πειραματόζωα χρησιμοποιούνται από εταιρείες καλλυντικών, προϊόντων οικιακής χρήσης, φαρμακοβιομηχανίες, βιομηχανίες όπλων, ιατρική έρευνα και εκπαίδευση, διαστημική έρευνα, αυτοκινητοβιομηχανίες, καπνοβιομηχανίες, κ.λπ.

Η δε ανάπτυξη της γενετικής πρόσθεσε μια σειρά φρικαλέων πειραμάτων στα ζώα, από την κλωνοποίηση προβάτων έως τη δημιουργία μεταλλαγμένων και υβριδικών πλασμάτων χωρίς καμία ποιότητα ζωής.

Είναι τα πειράματα στα ζώα απαραίτητα;

Κάποιοι επιμένουν ότι ενώ μπορεί τα πειράματα σε ζώα να είναι σκληρά, είναι ωστόσο αναγκαία. Δεν έχουν δίκιο. Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις και οι επιστήμονες δημιουργούν όλο και περισσότερες κάθε μέρα. Αυτές περιλαμβάνουν εργαστηριακές καλλιέργειες κυττάρων και οργάνων, βελτιωμένες πειραματικές μεθόδους και ανθρώπινες κλινικές δοκιμές. Καθώς οι επιστήμονες αναπτύσσουν περισσότερα και καλύτερα όργανα, τα πειράματα σε ζώα καθίστανται άσκοπα και απαρχαιωμένα. Οι μέθοδοι έχουν επίσης βελτιωθεί. Για παράδειγμα, το τεστ εγκυμοσύνης που πρώτα απαιτούσε τη θανάτωση ενός κουνελιού ή ενός βατράχου, τώρα γίνεται με μία χημική ανάλυση των ούρων της ασθενούς. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα κλινικών δοκιμών σε ανθρώπους από εθελοντές που έχουν το πρόσθετο πλεονέκτημα της μεγαλύτερης ακρίβειας, δεδομένου ότι τα αποτελέσματα προέρχονται απευθείας από τον άνθρωπο.

Τα πειράματα στα ζώα μάς δίνουν ελάχιστες πληροφορίες για τον ανθρώπινο οργανισμό και την υγεία. Επειδή ένα φάρμακο είναι αποτελεσματικό για έναν αρουραίο, δεν σημαίνει ότι είναι και για τον άνθρωπο. Επειδή ένας ιός σκοτώνει ένα ποντίκι, δεν σημαίνει ότι θα σκοτώσει και έναν άνθρωπο. Εκτός αυτού, τα ζώα που εκτρέφονται για πειραματόζωα έχουν προδιάθεση σε ορισμένες ασθένειες λόγω των αφύσικων συνθηκών διαβίωσής τους και υποβάλλονται σε δυσανάλογα μεγάλες ποσότητες χημικών ή άλλων ουσιών. Μία συναφής κριτική είναι ότι τα πειράματα προκαλούν στρες στα ζώα, πράγμα που σημαίνει ότι τα υποκείμενα δεν αντιδρούν σε πειραματικές ουσίες με τον ίδιο τρόπο που θα αντιδρούσαν σε πιο φυσικές συνθήκες, καθιστώντας τα αποτελέσματα των πειραμάτων λιγότερο έγκυρα και αξιόπιστα.

Μαθαίνουμε ότι μια συγκεκριμένη χημική ουσία προκαλεί τύφλωση σε κουνέλια και στη συνέχεια ανακαλύπτουμε ότι αυτή η χημική ουσία δεν έχει καμία επίδραση στους ανθρώπους. Μας λένε ότι ένα πειραματικό φάρμακο για τον καρκίνο που δοκιμάστηκε στους αρουραίους δεν είχε καμία επίδραση σε αυτούς και μετά από χρόνια ανακαλύπτουμε ότι το ίδιο ακριβώς φάρμακο είναι αποτελεσματικό για τον άνθρωπο.

Έρευνες αποδεικνύουν περίτρανα ότι, τουλάχιστον στην ιατρική και τη φαρμακολογία, μόνο ένα 5-25% μπορεί να εξασφαλίσει ότι ουσίες που δοκιμάζονται επιτυχώς στα ζώα, έχουν το ίδιο αποτέλεσμα και στους ανθρώπους. Τα ζώα διαφέρουν από άνθρωπο σε σημαντικό βαθμό, καθιστώντας τις φαρμακευτικές δοκιμές σε ζώα αναξιόπιστες και επικίνδυνες.  Όχι μόνο για λόγους ηθικής, αλλά και «επιστημονικότητας», τα περισσότερα πειράματα σε ζώα είναι άκυρα. Εκατομμύρια ζώα θα σωζόντουσαν, αν όλοι αυτοί οι «λαμπροί» επιστήμονες έπαιρναν σαν δεδομένη την αρχή ότι διαφορετικοί οργανισμοί μόνο διαφορετική συμπεριφορά και αντίδραση μπορούν να έχουν ως προς την ίδια ουσία. Το κάθε είδος έχει τη δική του φυσιολογία. Επιπλέον, λόγω της αναξιοπιστίας τους τα περισσότερα πειράματα αποδεικνύονται επικίνδυνα και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και θανατηφόρα. Πολλές από τις ουσίες που χρησιμοποιούνται σε αυτά τα πειράματα τελικά δεν λαμβάνουν έγκριση για ανθρώπινη χρήση ή κατανάλωση. Υπάρχει ένας μακρύς κατάλογος από λάθη και αποτυχίες που έχουν καλυφθεί και εξακολουθούν να καλύπτονται συστηματικά από τους πειραματιστές. Περίπου τα μισά από τα φάρμακα που έχουν εγκριθεί στις ΗΠΑ και τη Βρετανία μετά τις δοκιμές σε ζώα στη συνέχεια έπρεπε να αποσυρθούν, λόγω των επιβλαβών παρενεργειών τους στους ανθρώπους.

Σύμφωνα με τη Μedical Research Modernization Committee, η έρευνα με υποκείμενα τα ζώα έχει ουσιαστικά επιβραδύνει την πορεία μας. Τα ζώα δεν εκδηλώνουν τις ίδιες ασθένειες με τους ανθρώπους, αλλά ακόμα και όταν το κάνουν, επηρεάζονται από την ασθένεια με διαφορετικό τρόπο. Ο Δρ Richard Klaussner (πρώην διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Έρευνας για τον Καρκίνο), δήλωσε σε συνέντευξή του ότι «Έχουμε θεραπεύσει ποντίκια από καρκίνο εδώ και δεκαετίες, αλλά αυτή η θεραπεία δεν λειτουργεί στον άνθρωπο». Σύμφωνα με την FDA το 92% των φαρμάκων που χορηγήθηκαν με ασφάλεια σε ζώα, απέτυχαν στις δοκιμές στους ανθρώπους. Το περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης προειδοποιεί τόσο τους γιατρούς όσο και τους ασθενείς ότι η έρευνα σε ζώα δεν είναι αξιόπιστη.

Η αιτία και η θεραπεία για το σκορβούτο ανακαλύφθηκαν χωρίς τη χρήση ζώων, με μελέτες που έγιναν σε ανθρώπους που είχαν προσβληθεί ήδη από αυτή την αρρώστεια. Το πρώτο εμβόλιο εφευρέθηκε τον 18ο αιώνα, χωρίς τη διεξαγωγή πειραμάτων σε ζώα, όταν οι άνθρωποι εμβολιάστηκαν με δαμαλίτιδα για να δημιουργήσουν την αντοχή τους στην ευλογιά. Η πενικιλίνη ανακαλύφθηκε επίσης χωρίς να γίνουν πειράματα σε ζώα. Επίσης, η έρευνα με ανθρώπινα υποκείμενα έχει οδηγήσει σε πολλές σημαντικές ιατρικές ανακαλύψεις, συμπεριλαμβανομένης της σύνδεσης μεταξύ της νόσου της καρδιάς και της χοληστερόλης, και της σύνδεσης μεταξύ καπνίσματος και του καρκίνου. Η PETA έχει εντοπίσει πέντε πειράματα σε ζώα που θα μπορούσαν να σταματήσουν άμεσα χωρίς καμία απειλή για τη δημόσια υγεία. Τα μοντέλα Epiderm και Episkin μπορούν να αντικαταστήσουν τα ζώα στις δερματικές δοκιμές. Και η επιστήμη εξελίσσεται κάθε μέρα!

Στην πραγματικότητα, λίγες μόνο σημαντικές ανακαλύψεις έγιναν ως αποτέλεσμα των πειραμάτων σε ζώα, ενώ οι υποστηρικτές τους έχουν υπερεκτιμήσει τα επιτεύγματα αυτά. Εν κατακλείδι, από τα πειράματα στα ζώα λαμβάνουμε μόνο ενδείξεις και όχι αποδείξεις.

Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα

Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, ιδιαίτερα όταν ο σκοπός αυτός βαδίζει στα τυφλά. Ο κ. Γιώργιος Χαριτάκης, καρδιολόγος και ερευνητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου είπε:  

«Ο προγραμματισμός καινούριων φαρμακευτικών προϊόντων, όπως γίνεται σήμερα, μπορεί να περιγραφεί, χωρίς καμιά υπερβολή, ως μια σειρά από προσπάθειες στα τυφλά, βαδίζοντας στο σκοτάδι. Ένας τεράστιος αριθμός σύνθετων ενώσεων δοκιμάζεται πάνω στα ζώα, με την ελπίδα να ανακαλυφθεί κάποια σχέση μεταξύ της δομής των μορίων και της βιολογικής τους δραστηριότητας. Συχνά, πολλές χιλιάδες σύνθετων ενώσεων πρέπει να δοκιμαστούν πριν να βρεθεί ένα προϊόν που θεωρείται χρήσιμο. Οποιαδήποτε μέθοδος ικανή να μειώσει αυτό τον αριθμό θα είναι προτιμητέα και από την επιστημονική πλευρά κι από την εμπορική. Με αυτό τον σκοπό καταφέραμε να ορθολογίσουμε, μέσω θεωρητικών υπολογισμών, τη δραστηριότητα μερικών φαρμακολογικών σύνθετων ενώσεων. Αυτό βοήθησε στην εξέλιξη καινούριων προϊόντων που δε χρειάστηκαν πειράματα πάνω στα ζώα και που έφτασαν σε ικανοποιητικά αποτελέσματα».

Πέντε βασικοί λόγοι

Πέντε βασικοί λόγοι για τους οποίους πρέπει να σταματήσουν τα πειράματα στα ζώα είναι:

1)     Είναι ανήθικο να καταδικάζουμε 100 εκατομμύρια συναισθανόμενα και νοήμονα ζώα να ζουν σε κλουβιά προκαλώντας τους πόνο, τρόμο, μοναξιά και στρες.

2)     Είναι κακή επιστήμη. Είναι η σκοτεινή πλευρά της επιστήμης. Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ αναφέρει ότι 92 στα 100 φάρμακα που περνούν τις δοκιμές σε ζώα αποτυγχάνουν στους ανθρώπους.

3)     Είναι σπατάλη. Τα πειράματα σε ζώα παρατείνουν την ταλαιπωρία των ανθρώπων που περιμένουν για αποτελεσματικές θεραπείες από τους παραπλανημένους πειραματιστές. Έτσι σπαταλούν πολύτιμο χρήμα, χρόνο και πόρους που θα μπορούσαν να έχουν δαπανηθεί σε ορθή και συμβατή με τον ανθρώπινο οργανισμό έρευνα. Η χρήση ζώων ως υποκείμενα της έρευνας είναι επίσης ακριβή, επειδή τα ζώα χρειάζονται, εκτός από το κόστος των πειραματικών ουσιών, τροφή, περίθαλψη και θεραπεία. Τα μακροχρόνια ή πολλαπλών φάσεων πειράματα μπορούν να αυξήσουν επιπλέον το κόστος της πρακτικής αυτής. Εάν κατευθύναμε όλους τους πόρους που δίνονται σήμερα στα πειράματα σε ζώα σε μεθόδους που δεν θα περιλάμβαναν τη χρήση ζώων, θα συνεχίζαμε να σημειώνουμε πρόοδο.

Ωστόσο, το κόστος αυτό είναι που πληρώνουμε εμείς και είναι αναπληρώσιμο. Το κόστος που πληρώνουν τα ζώα είναι η ίδια τους η ζωή. Και αυτή δεν αντικαθίσταται.

4)     Είναι αρχαϊκή μεθοδολογία: Οι μελλοντοστραφείς επιστήμονες έχουν αναπτύξει σύγχρονες, αποτελεσματικές και αναίμακτες μεθόδους, συμπεριλαμβανομένης της μικροδοσιμέτρησης βασισμένης στον άνθρωπο, την τεχνολογία in vitro, τους προσομοιωτές και τα εξελιγμένα υπολογιστικά μοντέλα, τα οποία είναι φθηνότερα, πιο γρήγορα και πιο ακριβή από τα πειράματα σε ζώα.

5)     Ο κόσμος δεν χρειάζεται άλλο eyeliner, σαπούνι χεριών, συστατικά τροφίμων, φάρμακα για τη στυτική δυσλειτουργία, ή παρασιτοκτόνα εις βάρος της ζωής των ζώων. 

Εναλλακτικές λύσεις

Σήμερα με την τεχνολογική πρόοδο υπάρχουν τόσες εναλλακτικές μέθοδοι πιο εξελιγμένες, πιο αξιόπιστες, πιο οικονομικές, πιο γρήγορες και, για μας το κυριότερο, πιο ανθρώπινες, που μπορούν να αντικαταστήσουν τα πειράματα. Κάποιες από αυτές είναι:

- Η καλλιέργεια ιστών που μπορεί να προέρχονται από ανθρώπους ή ζώα και έχουν ληφθεί από βιοψίες, νεκροψίες και χειρουργικές επεμβάσεις, από φυτά, αυγά, πλακούντες και ασπόνδυλα. Σε πολλούς κλάδους της ιατρικής, οι μελέτες πάνω σε μη ζώντες ζωικούς ιστούς και κύτταρα (in vitro systems) είναι η πλέον συνηθισμένη μέθοδος, κυρίως για μελέτες μοριακού τύπου.

- Η καλλιέργεια οργάνων και μοναδικών κυττάρων που προέρχονται είτε από υγιείς, είτε από άρρωστους ιστούς και, όταν προέρχονται από τον άνθρωπο, τα αποτελέσματα είναι ακριβή και σαφή.

- Η χρήση υπολογιστών που προσομοιώνουν ανθρώπινα όργανα και λειτουργικές ή μεταβολικές διαδικασίες ανάλογες με εκείνες του ανθρώπινου σώματος, επιτρέποντας έτσι στους ερευνητές να δοκιμάζουν ηλεκτρονικά νέες θεραπείες πριν τις εφαρμόσουν στον άνθρωπο, να ελέγχουν την επίδραση ουσιών, να προβλέπουν με ποιο τρόπο απορροφούνται τα φάρμακα, πως μεταβολίζονται, κλπ.

- Η χρήση υπολογιστών και εξομοιωτών, καθώς και οπτικοακουστικών συστημάτων, που αντικαθιστούν συχνά τη χρήση ζώων στην εκπαίδευση των φοιτητών.

- Φυσικο–χημικές τεχνικές που συνδυάζουν πληροφορίες για τη δομή διαφόρων ουσιών και τις σχέσεις των χημικών τους αντιδράσεων, επιτρέποντας στους ερευνητές να προβλέπουν τα βιολογικά αποτελέσματα χημικών συστατικών. Για παράδειγμα, αναλύοντας με Η/Υ το ένζυμο του AIDS βρέθηκαν οι χημικές ουσίες που σταματούν τη δράση του.

- Μαθηματικά μοντέλα μέσω των οποίων είναι τώρα δυνατή π.χ. η προσομοίωση του καρδιο-κυκλοφορικού συστήματος, του πνεύμονα, των νεφρών, των νευροφυσιολογικών φαινομένων, και τα οποία επιτρέπουν να γίνονται πειράματα χωρίς τη χρήση ζώων ή ανθρώπων. Για παράδειγμα, οι ερευνητές μπορούν να προβλέψουν τα αποτελέσματα μιας χειρουργικής επέμβασης πάνω σε ασθενείς που πάσχουν από καρδιακές ανεπάρκειες, να μελετήσουν επανορθωτικές αλλαγές πάνω σε κληρονομικές καρδιοπάθειες, κλπ.

- Μαγνητοεγκεφαλογραφία και είδη τομογραφίας μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την παρακολούθηση διαφόρων νόσων.

- Μελέτες σε ανθρώπους.

- Κλινική παρατήρηση συνδυασμένη με στατιστική ανάλυση.

Εν κατακλείδι, όλο και περισσότεροι νέοι επιστήμονες αναγνωρίζουν πλέον πως η έρευνα που προορίζεται για ανθρώπινη χρήση πρέπει να γίνεται αποκλειστικά με μεθόδους που «αναπαράγουν» τις συνθήκες του ανθρώπινου οργανισμού ή στον ίδιο τον ανθρώπινο οργανισμό. Μόνο που αυτές οι εναλλακτικές εφαρμόζονται με απίστευτα βραδύ ρυθμό γιατί η συνήθεια τόσων χρόνων και κυρίως η βαθιά ριζωμένη νοοτροπία που θέλει τα ζώα αυτά αντικείμενα στην υπηρεσία του ανθρώπου, πολύ δύσκολα μπορούν να αλλάξουν.

Τότε γιατί συνεχίζεται αυτό το έγκλημα;

Παρά το γεγονός ότι τώρα ξέρουμε ότι τα πειράματα σε ζώα είναι επιστημονικά άσκοπα και ηθικά λάθος τα συνεχίζουμε γιατί υπάρχει μια βιομηχανία πολλών εκατομμυρίων ευρώ ή δολαρίων που χρηματοδοτείται από το δημόσιο ντορβά σε τεράστια κλίμακα και που αφορά ένα πολύπλοκο δίκτυο από επιχειρήσεις, κυβερνήσεις, πανεπιστημιακά εργαστήρια, κατασκευαστές κλουβιών, εταιρίες τροφίμων, εκτροφείς ζώων, εμπόρους και μεταφορείς. Η βιομηχανία αυτή και οι άνθρωποί της παράγουν κέρδος από τη νόμιμη εκμετάλλευση και κακοποίηση των ζώων.

Άλλος λόγος είναι η δική μας ευκολία. Μπορούμε να κάνουμε πράγματα στα ζώα που δεν θα μπορούσαμε ούτε να διανοηθούμε για λόγους ηθικής να τα κάναμε σε ανθρώπινα υποκείμενα. Θα γλύτωναν ποτέ οι ερευνητές Harlow και Zimmerman εάν κατά τα σαδιστικά ψυχολογικά πειράματά τους είχαν ως υποκείμενα ανθρώπινα βρέφη αντί για πιθηκάκια ρέζους; Φυσικά όχι. Ωστόσο, ο ίδιος λόγος για τον οποίο δεν θα μπορούσαμε ποτέ να πειραματιστούμε στα ανθρώπινα βρέφη, ισχύει και τα πιθηκάκια. Όμως, αντί να τα καταδικάσουμε και να τα αφήσουμε πίσω μας τα πειράματα στα ζώα, τα συνεχίζουμε κάνοντας τα στραβά μάτια στην ανηθικότητα του επιστημονικού αυτού του εγκλήματος.

Ο λόγος της ευκολίας δεν ισχύει μόνο για τα ζώα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ξεκίνησε μια 40-ετή μελέτη για την τριτογενή σύφιλη γνωστή ως το Πείραμα Tuskegee. Τα υποκείμενα ήταν 399 φτωχοί μαύροι άνδρες, όλοι μολυσμένοι από σύφιλη. Οι ερευνητές δεν τους ενημέρωσαν ποτέ ούτε για την κατάστασή τους, ούτε για την έρευνα στην οποία άθελά τους συμμετείχαν. Στους άνδρες αυτούς δεν δόθηκε καμία θεραπεία και αφέθηκαν να πεθάνουν, υποφέροντας από τις φρικτές καταστροφές της νόσου και μολύνοντας με τη σειρά τους τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους, μόνο και μόνο για να μπορεί η κυβέρνηση να παρατηρήσει τη νόσο εν εξελίξει.

Επίσης, στη δεκαετία του 1930, οι Ναζί και ο ιαπωνικός στρατός βασάνιζαν τους κρατούμενους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, υποβάλοντάς τους σε επώδυνα και συχνά θανατηφόρα πειράματα. Οι κρατούμενοι εκτέθηκαν σε ακραίες θερμοκρασίες, υποβλήθηκαν σε σωματικά και ψυχικά τεστ αντοχής και σε ενέσεις με χημικές ουσίες, ενώ στο τέλος διαμελίστηκαν ζωντανοί. Οι «επιστήμονες» που έκαναν αυτά τα πειράματα είχαν απανθρωποποιήσει εκείνους τους κρατούμενους προκειμένου να μπορέσουν χωρίς τύψεις να επιτύχουν το σκοπό τους. ΄Ετσι ακριβώς κάνουμε και εμείς στα ζώα όταν τα θεωρούμε κατώτερα όντα χωρίς συνείδηση και νοημοσύνη. Τους αφαιρούμε την ουσία τους, δηλαδή, ή την εγγενή αξία τους, προκειμένου να μπορέσουμε να δικαιολογήσουμε τις αισχρότητές μας. Όπως και οι Ναζί, άλλο ένα χαρακτηριστικό και τρανταχτό παράδειγμα, χρησιμοποιούμε τα ζώα για τη δική μας ευκολία και διεξάγουμε πάνω τους πειράματα, που δεν θα τολμούσαμε ποτέ να διεξάγουμε στους ανθρώπους, με τη δικαιολογία ότι είματε «ανώτεροι» και «πιο έξυπνοι» από τα ζώα. Είμαστε «η ανώτερη φυλή». Έτσι όμως ακριβώς πίστευαν και οι Ναζί για τον εαυτό τους.

Η αρχή της ομοιο-ανομοιότητας

Ο καθηγητής Charles R. Magel λέει χαρακτηριστικά:  «Ρωτήστε τους επιστήμονες γιατί πειραματίζονται στα ζώα, και η απάντηση είναι: “επειδή τα ζώα είναι σαν εμάς”. Ρωτήστε τους γιατί είναι ηθικά σωστό να πειραματίζονται στα ζώα, και η απάντηση είναι: “επειδή τα ζώα δεν είναι σαν εμάς”. Η “λογική” των πειραμάτων σε ζώα στηρίζεται πάνω σε αυτή την αντίφαση».

Διεξάγουμε ιατρικά πειράματα σε θηλαστικά, επειδή μοιάζουν περισσότερο με μας από ό,τι τα πουλιά, τα ψάρια, τα έντομα ή τα αμφίβια. Έχουμε υποβάλει σε ψυχολογικά πειράματα πιθήκους και χιμπατζήδες, επειδή είναι νοητικο-ψυχολογικά και γενετικά σαν και εμάς. Ωστόσο, εάν τα ζώα αυτά είναι σαν και εμάς, πως μπορούμε ηθικά να τα κάνουμε να υποφέρουν; Εάν πάλι δεν είναι σαν και εμάς, πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε τα αποτελέσματα των πειραμάτων σε εμάς;

Η θέση της Π.Φ.Π.Ο

Είμαστε αντίθετοι με τη χρήση ζώων για την ιατρική έρευνα, επειδή οι​άνθρωποι δεν έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τα ζώα. Τα ζώα είναι νοήμονα και συναισθανόμενα όντα με εγγενή αξία και δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την αυτοδιάθεση. Η διαφορετική αντιμετώπισή τους είναι αυθαίρετη και σπισιστική.

Η δοκιμή φαρμάκων σε άνθρωπο είναι επιτρεπτή μόνο στο βαθμό που έχουμε τη συγκατάθεση του ίδιου του ανθρώπου. Η δοκιμή φαρμάκων και χημικών ουσιών σε ζώα γίνεται χωρίς, φυσικά, καμία τέτοια συγκατάθεση. Αυτό αυτόματα αποτελεί μια τεράστια αδικία που γίνεται εις βάρος των άλλων συναισθανόμενων πλασμάτων του πλανήτη. Τι δικαίωμα έχουμε εμείς οι άνθρωποι να αρπάζουμε ένα ζώο, να το αιχμαλωτίζουμε και το υποβάλλουμε σε μαρτύρια και βασανισμό, για τους δικούς μας σκοπούς, επιλογές και συνήθειες; Μόνο να σκεφτούμε ότι βασανίζουμε άλλα πλάσματα επειδή εμείς σακατεύουμε την υγεία μας με τις επιλογές μας, επειδή θέλουμε να καπνίσουμε, να πυροβολούμε, να χρησιμοποιούμε καλλυντικά, ή ό,τι άλλο. Είναι ένα παράλογο. Tα ζώα είναι συναισθανόμενα όντα και η ζωή τους έχει αξία από μόνη της. Δεν αποτελούν μέσα για τους σκοπούς του ανθρώπου. Τα πειράματα σε ζώα είναι απάνθρωπα και άτοπα αφού ξεκινάνε από το λανθασμένο συλλογισμό ότι τα ζώα μπορούμε να τα κάνουμε ό,τι θέλουμε. Εμείς ρωτάμε τους πειραματιστές: Αν δεν υπήρχαν τα ζώα τι θα έκαναν; Πάνω σε τι θα πειραματίζονταν; Και αν τότε θα έπρεπε να βρουν άλλες λύσεις, γιατί δεν το κάνουν και τώρα;

Ο φιλόσοφος Καντ υποστήριζε ότι δεν πρέπει να φερόμαστε με βαναυσότητα στα ζώα διότι μια τέτοια συμπεριφορά συνιστά ηθικό υποβιβασμό του είδους μας. Έτσι, η βία και η σκληρότητα απέναντι στα ζώα μας υποβιβάζει ηθικά και μειώνει έως και εκμηδενίζει την αξιοπρέπειά μας.

O Μαρκ Τουέιν είπε: «Δεν με ενδιαφέρει να ξέρω αν η ζωοτομή παράγει αποτελέσματα και είναι ωφέλιμη για το ανθρώπινο είδος. Ο πόνος στον οποίο υποβάλλουμε τα ζώα είναι ο λόγος της σφοδρής αντιπαράθεσής μου ως προς αυτή και είναι από μόνος του αρκετός που δεν μου επιτρέπει να εξετάσω παραπέρα το ζήτημα». Ο Αϊνστάιν είπε σχετικά με πειράματα στα ζώα: «κανένας σκοπός δεν είναι τόσο υψηλός που να δικαιολογεί τόσο χαμερπείς μεθόδους», ενώ ο Γκάντι τα χαρακτήρισε «το πιο σκοτεινό απ’ όλα τα εγκλήματα».

Ενώ η επιστήμη και η ιατρική είναι πράγματι αναγκαίες και ικανές αιτίες έρευνας, δεν μπορούν να δικαιολογήσουν αυτή την απίστευτη σκληρότητα προς τα άλλα είδη του ζωϊκού βασιλείου και τη μαζική σφαγή τους. Έχουμε εξελιχθεί ως ανθρωπότητα, επιστημονικά και ηθικά, και δεν έχουμε καμμία ανάγκη να χρησιμοποιούμε τα ζώα. Η χρήση ζώων ως υποκείμενα πειραμάτων στερείται τόσο πρακτικότητας όσο και ηθικής και πρέπει να σταματήσει το συντομότερο δυνατό.

Ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή η ανθρωπότητα θα αφυπνιστεί από αυτή την πλάνη και θα σταματήσει να εκμεταλλεύεται, να βασανίζει και να εξοντώνει τα ζώα, όπως αφυπνίστηκε στην περίπτωση των δούλων, των μαύρων και των γυναικών.

Πηγές:

without-feathers.com

peta.org

peta.org

Η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία  &

Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή 115  Ζωοφιλικών Σωματείων

Τηλ. επικοινωνίας: 6975309846

Άρθρο δημοσιευμένο στο Care2

Δισεκατομμύρια και Δεκαετίες χαραμίζονται σε άστοχα πειράματα σε ποντίκια

by Piper Hoffman, February 17, 2013

Τα ποντίκια είναι τα πιο διαδεδομένα υποκείμενα των ιατρικών πειραμάτων. Επί δεκαετίες φάρμακα και θεραπείες έχουν δοκιμαστεί σε ποντίκια πριν δοκιμαστούν στον άνθρωπο. Όμως τελικά αποδεικνύεται ότι ήταν χάσιμο όχι μόνο χρόνου αλλά και δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ τα βασανιστήρια και ο θάνατος αμέτρητων ζώων εντελώς άσκοπα.

Μια πρωτοποριακή μελέτη

Στις 11 Φεβρουαρίου 2013, οι ερευνητές δημοσίευσαν μια μελέτη στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, η οποία καταδεικνύει ότι οι αντιδράσεις των ποντικιών στις φλεγμονώδεις παθήσεις δεν έχουν τίποτα κοινό με τις ανθρώπινες αντιδράσεις. Στην πραγματικότητα, όταν συγκρίθηκαν οι αντιδράσεις των δύο ειδών «τα αποτελέσματα φαίνεται να είναι τυχαία».

Μερικές από τις διαφορές, που αναφέρθηκαν από το CBS News, είναι ότι οι άνθρωποι είχαν παραπάνω από τρεις φορές περισσότερα επηρεασμένα γονίδια από τα ποντίκια και ότι εκδήλωσαν γενετικές αποκρίσεις μέχρι και έξι μήνες μετά τον τραυματισμό, ενώ τα γονίδια των ποντικιών επηρεάστηκαν για λίγες μόνο ημέρες.

Η μελέτη εξέτασε «σχεδόν 150 πιθανές θεραπείες για σοβαρή φλεγμονή» σε ποντίκια σε μια ευρεία ποικιλία φρικιαστικών πειραματικών μεθόδων. Για παράδειγμα, υποβάλανε τα ποντίκια σε εγκαύματα με καυτό νερό ή άνοιγαν την κοιλιά τους και τα «ανακούφιζαν» από ένα μεγάλο μέρος της παροχής αίματος. «Όλες αυτές οι πειραματικές θεραπείες ενώ έδειχναν πολλά υποσχόμενες στα ποντίκια, καμία τους δεν ήταν αποτελεσματική για τους ανθρώπους».

Η μελέτη επικεντρώθηκε σε «τρεις μείζονες αιτίες θανάτου», σύμφωνα με τους New York Times: «σηψαιμία, εγκαύματα και τραύματα». Οι μελετητές ισχυρίζονται ότι τα ευρήματά τους εγείρουν την πιθανότητα να είναι και τα υπόλοιπα πειράματα σε ποντίκια άνευ αξίας, συμπεριλαμβανομένων των νόσων που σχετίζονται με το ανοσοποιητικό σύστημα, όπως ο καρκίνος.

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι επιστήμονες μόλις τώρα καταλήγουν στο συμπέρασμα αυτό και ότι δεν μπήκαν καν στον κόπο να θέσουν το ερώτημα μερικά δισεκατομμύρια δολάρια πριν. Το περιοδικό Slate αναφέρει ότι οι διαφορές μεταξύ του ανοσοποιητικού συστήματος ποντικών και ανθρώπων καθώς και οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις ήταν προφανείς:

«Αν κάνετε ένεση σε έναν άνθρωπο με τη μέθοδο της απότομης στιγμιαίας έγχυσης βακτηρίων, μπορεί αυτός να ανεβάσει πυρετό. Οι παλμοί της καρδιάς πιθανόν να αυξηθούν όπως και ο ρυθμός της αναπνοής του. Αν αφεθεί η κατάσταση αυτή ανεξέλεγκτη, υπάρχει μια πιθανότητα το σώμα του να υποκύψει σε φλεγμονή και να πεθάνει».

Κάντε το ίδιο με το ποντίκι και εκείνο θα ανακάμψει. Για να σκοτωθεί το ποντίκι, «η σχετική δοσολογία θα πρέπει να αυξηθεί κατά ένα εκατομμύριο φορές».

Φαίνεται τελικά ότι οι επιστήμονες γαβγίζουν κάτω από λάθος δένδρο. Οι ερευνητές της μελέτης αυτής δύσκολα θα μπορέσουν να την δημοσιεύσουν καθώς οι συνάδερφοί τους εναντιώνονται στα πορίσματά τους.

Οι New York Times παραθέτοντας τον Δρ Mitchell Fink - έναν ειδικό στη σήψη στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Λος Άντζελες – αναφέρουν ότι η μελέτη αυτή (στην οποία ο ίδιος δεν συμμετείχε) αλλάζει τελείως την πορεία των πειραματικών μεθόδων και ότι οι γιατροί που δεν συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν ότι τα ευρήματα θα πρέπει να αλλάξουν την πορεία της έρευνας σε όλο τον κόσμο για ορισμένες περιπτώσεις.

Ή πάλι όχι. Το Slate καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «απέχουμε πολύ από την Ημέρα της Κρίσης του Μεγάλου Ποντικού». Υποστηρίζει ότι οι ίδιοι οι ερευνητές «δεν έχουν κανένα συμφέρον να εγκαταλείψουν» τα ποντίκια ως τα βασικά πειραματικά μοντέλα, ακόμη και στο μετριοπαθές πεδίο των φλεγμονών.

Ο λόγος για αυτή την αδράνεια είναι ότι μια σειρά ποντικών έχει εκτραφεί πάνω από 90 χρόνια ώστε να είναι σχεδόν πανομοιότυπα μεταξύ τους. Αυτός είναι ο λόγος που η σειρά αυτή έχει «αποτέλεσει το αντικείμενο ενός εκατομμυρίου ερευνητικών εργασιών και θα αποτελέσει το αντικείμενο ενός εκατομμυρίου παραπάνω. Κανένας άλλος οργανισμός-πρότυπο δεν παρέχει περισσότερο βάθος και ευελιξία. Κανένας άλλος δεν είναι τόσο εξαιρετικά αποτελεσματικός».

Έτσι, οι ερευνητές κάνουν μια μικρή έκκληση για αλλαγή: «θα ήθελαν να ανεβάσουν τον πήχη για τα πειράματα στα ποντίκια που αποσκοπούν στη θεραπεία ανθρώπινων ασθενειών, ζητώντας από τους συναδέλφους να καταδείξουν πρώτα απ’ όλα εκείνο το γονίδιο ή μόριο που είναι κοινό στα ζώα και στους ανθρώπους. Αυτό το σημαντικό βήμα έχει αγνοηθεί για πολύ καιρό».

Και είναι εκπληκτικό: οι επιστήμονες έχουν διεξάγει πειράματα σε ποντίκια με την υποτιθέμενη πρόθεση της εφαρμογής των συμπερασμάτων στον άνθρωπο, χωρίς καν να ελέγξουν εάν οι άνθρωποι έχουν τα ίδια γονίδια ή μόρια με εκείνα που «συμμετέχουν» στο πείραμα. Είναι σαν οι επιστήμονες να έχουν εγκαταλείψει τη θεραπεία των ανθρώπων ως σκοπό της έρευνάς τους. Μήπως τώρα σκοπός τους είναι να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση έτσι ώστε να συνεχίσουν να έχουν αντικείμενο εργασίας; Μήπως επιθυμούν επαγγελματική δόξα; Επιστήμη για την επιστήμη;

Ό,τι και αν έχουν βάλει στο κεφάλι τους, οι πειραματιστές των ζώων οφείλουν να το βιδώσουν ξανά στη θέση του σφιχτά. Όσο «εξαιρετικά αποτελεσματικά» και αν είναι τα ποντίκια ως θύματα ζωοτομίας, δεν είναι καθόλου αποτελεσματικά στο να βοηθάνε τους ανθρώπους να θεραπευθούν από τις φλεγμονώδεις νόσους. Ερευνητές: ήρθε η ώρα να αφήσετε αυτά τα πειραματικά μοντέλα και να προχωρήσετε σε άλλα.

Πηγή

dogw0rld.blogspot.gr