Ελεύθεροι σκύλοι και αδέσποτοι άνθρωποι..

Μάστιγα. Αλλά τα ζώα είναι απλώς η εικόνα αυτού που εμείς είμαστε.

Ξέρετε, δεν πιστεύω πως είναι η κρίση ο λόγος για τον οποίον εγκαταλείπουν τα ζώα τους στους δρόμους..


Πρώτα είναι ο φόβος, που τους καταλαμβάνει, αλλά το σημαντικότερον όλων είναι το ό,τι αυτοί οι άνθρωποι είναι ήδη προ πολλού …νεκροί.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως τα συναισθήματα, η ανθρωπιά, ο λόγος υπάρξεώς μας σε αυτόν τον πλανήτη έχει εκλείψει.

Λυπάμαι, αλλά έτσι γίναμε…

Ο φόβος μας και η ανικανότης μας να αγαπήσουμε την ζωή…

Για την ακρίβεια, ο τίτλος αυτός είναι λάθος. Δεν είναι αδέσποτοι οι άνθρωποι. Δεσποζόμενοι είναι. Δεσποζόμενοι από τα πάθη τους, τις αδυναμίες τους και την απανθρωπιά τους.

Με την οικονομική «Κρίση» γέμισαν οι δρόμοι αδέσποτα ζώα…

Γιατί οι άνθρωποι έμαθαν να είναι «ιδιοκτήτες» που τα ταΐζουν και όχι σύντροφοι που μοιράζονται ένα πιάτο φαΐ.

Με τη συνειδησιακή «Κρίση» γέμισε ο τόπος δυστυχισμένους ανθρώπους.

Γιατί οι «άνθρωποι» έμαθαν όλη τους τη ζωή στο «όλα για πάρτη μου» και όχι στο «τα πάντα για σένα» …

Πετώντας ένας άνθρωπος στον δρόμο τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ πιστό και άδολο φίλο που μπορεί να έχει, τον σκύλο «του», απαρνιέται ένα κομμάτι της ίδιας του της Συναισθηματικής ύπαρξης … ένα κομμάτι της ίδιας του της ψυχής. Και αποδεικνύει πως είναι ανίκανος να προσφέρει αυτό που ο σκύλος του ΑΛΗΘΙΝΑ ζητάει από αυτόν … ένα χάδι. Φαγητό βρίσκει και στα σκουπίδια αν θέλει, ίσα για να επιβιώσει. Μα το Χάδι το έχει ανάγκη για να ΖΗΣΕΙ …

Άνθρωποι χωρίς Συναίσθημα, είναι άνθρωποι χωρίς ψυχή, είναι άνθρωποι ουσιαστικά νεκροί.  

Για αυτό και γύρω μας σέρνουν τα άδεια, καλοντυμένα και μυρωδάτα κουφάρια τους πολλοί ζωντανοί-νεκροί, βγαίνουν αξιοθρήνητοι από τα πανάκριβα τετράτροχα φέρετρά τους … ανασαίνουν μα ΔΕΝ ΝΙΩΘΟΥΝ. Πρόσωπα αγέλαστα, παγωμένα, υποταγμένα, δυστυχισμένα …

Άνθρωποι με μόνιμη παγωμιά στην Ψυχή τους...

filonoi.gr 

Επιμέλεια κειμένου dogw0rld.blogspot.gr