Τα φιλοζωικά σωματεία ποιανού υπάλληλοι είναι;

Τα φιλοζωικά σωματεία είναι ομάδες ανθρώπων, ολιγομελείς ομάδες για να το θέσω πιο σωστά, που επιλέγουν να ιδρύσουν ένα σωματείο προκειμένου να έχουν νομικό πρόσωπο και να μπορούν να τρέχουν καλύτερα υποθέσεις που αφορούν τα ζώα.

Αλλιώς είναι να πάρεις στην αστυνομία και να πεις «γεια σας, είμαι η τάδε», όπου στις περισσότερες περιπτώσεις ο αξιωματικός υπηρεσίας θα σε συνδέσει με Κάιρο, και αλλιώς να πεις  «είμαι η πρόεδρος του τάδε φιλοζωικού σωματείου και με ενημέρωσαν για ένα περιστατικό».

Έτσι λειτουργεί το σύστημα, πως να το κάνουμε; 
 
Τα νομικά πρόσωπα έχουν καλύτερες πιθανότητες να λειτουργήσουν τη γραφειοκρατία και τους καρεκλοκένταυρους. Γι’ αυτό και πολλοί ενεργοί φιλόζωοι αναγκάζονται να ιδρύσουν συλλόγους. Όχι γιατί έχουν καμιά όρεξη να εμπλουτίσουν το βιογραφικό τους με θέσεις σε ΔΣ και να τους φωνάζουν κύριε πρόεδρε. Αυτά τα κάνουν κάτι αποτυχημένοι υποψήφιοι για δημοτικοί σύμβουλοι. Απλώς, η ίδρυση σωματείου είναι το αναγκαίο κακό.

Εμείς όταν ξεκινήσαμε την ομάδα, λέγαμε ότι δεν θέλουμε να μπλέξουμε με αυτά και ότι θα παραμείνουμε αναρχοαυτόνομοι. Δυστυχώς, με το που μεγάλωσε ο όγκος των περιστατικών, διαπιστώσαμε πως δεν γινόταν να συνεχίσουμε έτσι. Συν το ότι έχουμε αναλάβει και την περίπτωση του κυνοκομείου και έπρεπε να βρούμε τρόπο να πιέζουμε το δήμο προκειμένου να αναλάβει τις ευθύνες του.

Ένας άλλος λόγος, εξίσου σημαντικός, είναι η οικονομική ενίσχυση. Αν δεν έχεις ΑΦΜ, δεν μπορείς να δεχθείς οποιαδήποτε βοήθεια. Πολύ εύκολα μπορείς να βρεθείς μπλεγμένος και άντε να αποδείξεις στην καταπληκτική εφορία ότι δεν είσαι ελέφαντας. Οπότε, οι δύο βασικοί λόγοι που θα πάρεις αριθμό Πρωτοδικείου, είναι αυτοί.

Πολλοί έχουν μια διαστρεβλωμένη άποψη για το τι σημαίνει φιλοζωικός σύλλογος. Σήμερα θα σας γράψω τι δεν είναι, έτσι, για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. 

Πολλοί νομίζουν ότι οι φιλοζωικές είναι ΑΕ, με υπαλλήλους και ιδιόκτητα καταφύγια. Όχι, δεν είναι έτσι. Το ότι γίνεσαι φιλοζωικό σωματείο, δεν σημαίνει ότι κερδίζεις το Τζόκερ. Καμία σχέση. 
Αν η ομάδα είχε τρία άτομα, παραμένει με τρία άτομα, αν χρωστάς δέκα χιλιάρικα, συνεχίζεις να χρωστάς τόσα. Δεν αλλάζει τίποτα δραματικά προς το καλύτερο. Απλά, ελπίζεις για το καλύτερο στο μέλλον.

Συνήθως αυτές οι ολιγομελείς ομάδες τρέχουν σαν τους Βέγγους όλη μέρα, πολλές φορές και νύχτα, όχι γιατί είναι υποχρεωμένοι, αλλά γιατί δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά.
Ο βασικός λόγος είναι ότι έχουν συνείδηση, κάτι που λείπει από την πλειονότητα των ανθρώπων γύρω μας.

Η συνείδηση των περισσότερων τελειώνει στο τηλέφωνο. Πολλοί «φιλόζωοι» απλά μας καλούν ενημερωτικά. Δηλαδή, μας λένε πού είδαν ένα ζώο σε ανάγκη και η κουβέντα καταλήγει στο γνωστό «κάντε κάτι εσείς το σωματείο».

Αυτοί που κάλεσαν, ανακουφισμένοι που έπραξαν το σωστό, θεωρούν μέσα στο μυαλό τους ότι λειτούργησαν σαν ενεργοί πολίτες. 

Όποτε χτυπάει το τηλέφωνο και βλέπω άγνωστο νούμερο, μου πιάνεται η καρδιά. Δεν ξέρω τι θα ακούσω και κατά πόσο θα μπορέσω να βοηθήσω ουσιαστικά. Γιατί κακά τα ψέματα, τα μέσα που διαθέτουμε είναι πολύ περιορισμένα και τα ζώα αυξάνονται δραματικά.

Άλλη μια διαπίστωση που έχω κάνει, είναι ότι αρκετοί από αυτούς που μας καλούν, είναι «ολομόναχοι στον κόσμο, απόκληροι της κοινωνίας, αποκλεισμένοι από το κοινωνικό σύνολο». Δεν εξηγείται αλλιώς. Βρήκες ένα ζώο και δεν μπορείς να το φιλοξενήσεις ούτε για μια ώρα. Γιατί δεν ζητάς βοήθεια πρώτα από τους δικούς σου ανθρώπους; Λες και εμείς που όλη την μέρα συναναστρεφόμαστε μόνο με τα ζώα, έχουμε πλούσια κοινωνική ζωή και περισσότερους γνωστούς.

Ενημερωτικά σας λέω, πως τις περισσότερες φορές που μιλάμε με άνθρωπο, είναι είτε εθελοντές φιλόζωοι και θα συζητάμε για τα περιστατικά μας, είτε ο κτηνίατρος, που πάλι θα μιλάμε για το ίδιο θέμα. 

Για να το κάνω πιο λιανά, η κοινωνική μας ζωή έχει πάει περίπατο και απλά δεν υφίσταται, ενώ όλοι όσοι γνωρίζουμε είναι ήδη φορτωμένοι με ένα σωρό φιλοξενίες και περιστατικά. Άρα, πάλι δεν μπορούμε να βοηθήσουμε άμεσα.

Κάτι άλλο που σίγουρα δεν είναι τα φιλοζωικά σωματεία, επίσης πολύ σημαντικό για να το ξέρετε. Δεν είναι κτηνίατροι, ούτε διαθέτουν κλινικές και φαρμακευτικές εταιρίες.

Σε πολλές περιπτώσεις μας παίρνουν τηλέφωνο και μας μιλάνε για κάποιο τραυματισμένο ζώο, λες και μπορείς από το τηλέφωνο να κάνεις διάγνωση και θεραπεία. Η λογική προστάζει όταν βρίσκεται ένα τραυματισμένο ζώο στο δρόμο σου, να το πας στο πλησιέστερο κτηνιατρείο. Τελεία και παύλα.
 
Τώρα, αν δεν έχεις την οικονομική  δυνατότητα, εκεί μπορείς να ζητήσεις τη συνδρομή της φιλοζωικής, για να κοινοποιήσει το περιστατικό και να μπορέσει να συγκεντρώσει τα έξοδα της νοσηλείας. Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως μας τρέχουν τα λεφτά από τα μπατζάκια.

Τέλος, οι φιλοζωικές δεν είναι ο μπόγιας. Εκκλήσεις τύπου «ελάτε να τα μαζέψετε και να τα πάρετε σπίτι σας», το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μας βγάζουν έξω από τα ρούχα μας.

Όλοι όσοι ενοχλείστε μπορείτε να καταγγείλετε τους ηλίθιους που απλά παράτησαν τα ζώα τους. Αν φάνε μερικά διοικητικά πρόστιμα, ε κάποια στιγμή θα συμμορφωθούν. Τόσο απλά.

Αν δεν θέλετε αδέσποτα στην περιοχή σας και ο δήμος δεν τηρεί το πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, μπορείτε να τσοντάρετε όλοι μαζί και να στειρώνετε τα ζώα. Όπως κάνουν και οι ενεργοί φιλόζωοι. Το να ωρύεσαι στο τηλέφωνο σε έναν εθελοντή φιλόζωο, που απλά κάνει ό,τι μπορεί έχοντας αναλάβει το ρόλο της πολιτείας, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να το κάνει, απλά σε καθιστά γελοίο. Σίγουρα αυτό το τηλεφώνημα, δεν σε κάνει ευσυνείδητο πολίτη.

Συνοψίζοντας τα παραπάνω, οι φιλοζωικές αποτελούνται από εθελοντές φιλόζωους, ελάχιστους συνήθως, που με δικά τους χρήματα και θυσιάζοντας προσωπικό χρόνο, προσπαθούν να αναλάβουν όσα περισσότερα ζώα μπορούν και στην ουσία εκτελούν τις υποχρεώσεις της πολιτείας. Δεν είναι πλούσιοι, δεν είναι αργόσχολοι και δεν είναι υπάλληλοι κανενός.

Την επόμενη φορά λοιπόν, που θα τηλεφωνήσετε σε μια φιλοζωική, να είστε διατεθειμένοι να αναλάβετε μέρος της ευθύνης.

Γιατί φιλοζωική, είναι όλοι οι πολίτες. 

Ζωή Louper Ευσταθίου - eyedoll.gr