Αδέσποτες ματιές..

ΝΑΙ με μια σκούπα όλη τη μέρα στο χέρι.... Οι τρίχες δεν παλεύονται... 

ΝΑΙ πάνε κάποια καλά επιπλάκια μου... 

ΝΑΙ δεν έχω κάλτσες να βάλω... 

Ναι με άγχος, όταν επιστρέφω από τη δουλειά, αν όλα είναι στη θέση τους... 

Αλλά το μεγαλύτερο ΝΑΙ: Το αγόρι μου ΔΕΝ κοιμάται πια κάτω από νταλίκες... 

ΔΕΝ κρυώνει... ΔΕΝ το χτυπάνε... ΔΕΝ του φωνάζουν ουστ κοπρόσκυλο... 

Κι επειδή πολλοί ζητάτε ρατσάτα, με υψηλές προδιαγραφές... Ο σκύλος μου είναι κόπρος! Αγνώστου πατρός και μητρός, μπασταρδέξ, λίγο απ’ όλα ντε… Και είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτό και, κυρίως, γι' αυτόν!

Η μοίρα μας έφερε κοντά μια νύχτα βροχερή, άναστρη... Το δικό του αστέρι όμως έλαμπε τόσο που με οδήγησε αμέσως κοντά του... Ένα μωρό αδύνατο, αδύναμο, κακοποιημένο στη μέση του πουθενά... Ένα αγόρι χωρίς ράτσα, αλλά με την απόλυτη φάτσα!

Αχ αυτά τα σκυλιά του δρόμου... Είναι τα καλυτερότερα, τα ομορφοτερότερα σκυλιά, πάντα και για πάντα! Υιοθετήστε ένα πρώην αδέσποτο! Εγγύηση!! Και μαθαίνουν κι αμέσως τα αλάνια! Πόσο έξυπνα πια;;; Πόσο όμορφα πια;;; Και θα σας ευγνωμονούν μια ζωή... Και θα τα ευγνωμονείτε κι εσείς!!! Και δε θα συμβάλετε στο εμπόριο ζωντανών ψυχών! 

Οι φίλοι δεν αγοράζονται! Γιατί η φιλοζωία είναι πάνω απ’ όλα αγάπη!

Κοιτάξτε εκεί έξω... Σε δρόμους και καταφύγια... Κάπου εκεί βρίσκεται ο σκύλος, η γάτα των ονείρων σας... 

Φτάνει η αγάπη...

citycodemag.com
Αναρτήθηκε 12/10/2013