Συμβουλές για διασώσεις αδέσποτων ζώων

Όπως έχω ξαναπεί και θα το λέω συνέχεια, φιλοζωική είναι όλοι οι πολίτες.

Όλοι όσοι αισθάνεστε πολίτες, καλό θα ήταν να ξέρετε κάποια βασικά πράγματα, ώστε σε περίπτωση που αντιληφθείτε κάποιο ζώο σε ανάγκη, να μπορείτε να βοηθήσετε άμεσα και αποτελεσματικά.


Οι λόγοι είναι πολλοί. Θα αρκεστώ στον πιο βασικό.

Την ώρα που θα δείτε το ζώο, μπορεί η φιλοζωική της περιοχής σας να είναι ήδη σε άλλο περιστατικό. Και όταν λέμε φιλοζωική, εννοούμε τους δύο τρεις ενεργούς εθελοντές της περιοχής σας. Καλό, λοιπόν, είναι να ξέρετε πότε και πώς επεμβαίνουμε.

Αρχικά πρέπει να μπορούμε να ξεχωρίζουμε τι συνιστά επείγον περιστατικό και τι όχι. Ζώο χτυπημένο από αυτοκίνητο, δηλητηριασμένο, αναίσθητο, χωρίς τρίχωμα, με κνησμό, με διάρροιες, με αιμορραγία, δαγκωμένο, υπερβολικά αδύνατο, μεταφέρεται asap στο πλησιέστερο κτηνιατρείο.

Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε αρχικά, είναι η προσέγγιση. Σε πολλές περιπτώσεις δεν θα κουραστείς καθόλου. Λες και το ζώο εκείνη την ώρα καταλαβαίνει ότι θέλεις να το βοηθήσεις, οπότε θα διαπιστώσεις πως έχει τη διάθεση να συνεργαστεί.

Αν το ζώο δεν έχει τις αισθήσεις του, πάλι είναι εύκολα τα πράγματα. Βέβαια, καλό είναι και στις δύο περιπτώσεις να έχεις ένα λουράκι και ένα φίμωτρο. Το λουράκι θα σε βοηθήσει να το κουμαντάρεις πιο εύκολα. Το φίμωτρο ίσως να μη χρειαστεί, αλλά το διαθέτουμε σε περίπτωση που δούμε ότι το σκυλί αρχίζει να αγριεύει.

Εκεί που χρειάζεται σίγουρα, είναι όταν το σκυλί βρίσκεται σε κατάσταση σοκ. Ακόμα και αν δεν μπορεί να κουνηθεί, δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να δαγκώσει.

Αν πρόκειται για γάτα, επιστρατεύουμε ένα κλουβί μεταφοράς. Απλά βάζουμε μέσα τη γάτα και όλα καλά. Αν όμως έχει τις αισθήσεις της και δεν κάθεται να την πιάσουμε, πάλι με ένα κλουβί μεταφοράς και ένα δόλωμα τροφής, μπορούμε να την παγιδεύσουμε σχετικά εύκολα.

Σε περίπτωση που δεν πλησιάζεται, μπορούμε να δανειστούμε γατοπαγίδα από τη φιλοζωική και να πιαστεί ακόμα πιο εύκολα. Η γατοπαγίδα είναι ένα μεταλλικό κλουβί, που κλείνει αυτόματα. Πολύ βολικό, ειδικά για τα άγρια γατιά.

Ένας άλλος τρόπος να πιάσεις το άρρωστο ζώο, είναι η χορήγηση ηρεμιστικών. Υπάρχουν ειδικά κτηνιατρικά ηρεμιστικά, τα οποία χορηγούμε πάντα με την καθοδήγηση του κτηνίατρου και ποτέ στα κουτουρού. 

Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να οπλιστούμε με υπομονή. Ακόμα και αν πάρει τα χάπια γρήγορα, δεν σημαίνει πως θα ενεργήσουν και αμέσως Έχει τύχει να χρειαστούν αρκετές ώρες για να πιαστεί φοβικό σκυλί.

Από τη στιγμή όμως που θα τα πάρει, δεν το αφήνουμε λεπτό από τα μάτια μας, μέχρι να καταφέρουμε να το πιάσουμε, γιατί ίσως να κινδυνεύσει.

Αν το ζωάκι δεν γίνεται να μεταφερθεί, μπορούμε να καλέσουμε κτηνίατρο επιτόπου. Είμαι σίγουρη ότι σε αρκετές πόλεις υπάρχουν κτηνίατροι που είναι διατεθειμένοι να τρέξουν σε περιστατικά. Τουλάχιστον, εμείς εδώ είμαστε τυχεροί και ο κτηνίατρος μας είναι σχεδόν πάντα σε επιφυλακή. Δεν μπορώ να πω. Του έχουμε χαλάσει ένα σωρό αργίες και σαββατοκύριακα και ακόμα μας μιλάει.

Επειδή τα φιλοζωικά μας αισθήματα δεν πρέπει να εξαντλούνται στα γατάκια και στα σκυλάκια, θα σας πω και μερικές συμβουλές για άλλα ζωάκια που ίσως χρειαστούν βοήθεια.

Αν βρούμε τραυματισμένο πτηνό, ο πιο εύκολος τρόπος για να το πιάσουμε είναι με την βοήθεια μιας πετσέτας. Χρειάζεται προσοχή αν πρόκειται για αρπακτικό, γιατί μπορεί να μας τραυματίσει με το ράμφος ή τα νύχια του. Όταν καταφέρουμε να το πιάσουμε, ο καλύτερος τρόπος για να το μεταφέρουμε είναι ένα χαρτόκουτο, που θα του έχουμε ανοίξει μερικές τρύπες για να παίρνει αέρα.

Στην συνέχεια επικοινωνούμε με φορέα που ειδικεύεται στην άγρια ζωή και στα πτηνά. Εμείς επικοινωνούμε με το ΕΚΠΑΖ και συνήθως τα στέλνουμε στο σταθμό που βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη. Το ΕΚΠΑΖ μπορεί να βοηθήσει και σε περιστατικά με άγρια ζώα.

Αν πρόκειται για ιπποειδή, ζητάμε βοήθεια από έμπειρο άνθρωπο. Η μεταφορά σε αυτή την περίπτωση γίνεται με ειδικό τρέιλερ, πάντα με προσοχή. Αν το περιστατικό είναι πολύ βαρύ, χρειάζεται ιππίατρος.

Να έχουμε κατά νου, πως ένα άλογο για παράδειγμα, αν τρομάξει, μπορεί να μας τραυματίσει. Ευτυχώς, για όσα περιστατικά μας έτυχαν, είχαμε φίλους έμπειρους αλογάδες, που πάντα μας βοηθούν εθελοντικά.

Πάντα να είστε διατεθειμένοι να βοηθήσετε και να αναλάβετε μέρος της ευθύνης. Το να πάρεις τηλέφωνο κάποιον άλλο και απλά να τον ενημερώσεις, δεν σε κάνει ούτε φιλόζωο, ούτε πολίτη.

Γιατί δυστυχώς τις περισσότερες φορές, πολλοί απλά ειδοποιούν και σου πετάνε το μπαλάκι.
Ή κάθονται και ποστάρουν στο facebook με την κλασική ατάκα «κάντε κάτι!!!!!!!!!!!!!» (τα πολλά θαυμαστικά δεν μπήκαν τυχαία…).

Μακάρι να μπορούσαμε να τρέχουμε σε όλα τα περιστατικά. Μακάρι να μπορούσαμε να τα αναλάβουμε όλα. Αυτό είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο. Οι ανάγκες είναι πολλές και τα χέρια ελάχιστα.

Η μαγική λέξη είναι η συμμετοχή. Συμμετέχω, άρα νοιάζομαι και βοηθάω ουσιαστικά.

Καλές διασώσεις! 

Ζωή Louper Ευσταθίου - eyedoll.gr