Dogo Argentino (Ντόγκο Αρτζεντίνο)

  ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο Δρ. Αντόνιο Νόρες Μαρτίνες διασταύρωσε 10 φυλές σκύλων για να δδημιουργήσει ένα κυνηγόσκυλο μεγάλου θηράματος (Αγριογούρουνα, Πεκάρι και Πούμα). Η πρώτη εγγραφή στον Κυνολογικό Όμιλο της Αργεντινής έγινε στις 20 Μαρτίου το 1964. Η Διεθνής Κυνολογική Ομοσπονδία αναγνώρισε το Ντόγκο Αρτζεντίνο στις 31 Ιουλίου το 1973 σαν την μοναδική Αργεντίνικη φυλή κατατάσσοντάς το στην Ομάδα 2. 
 

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

Ανθρωποκεντρικό με έντονη αυτοπεποίθηση και εκρηκτικές αντιδράσεις, το Ντόγκο Αρτζεντίνο είναι και πρέπει να είναι αθόρυβο. Έχει πολύπλευρο χαρακτήρα, πράγμα που το κάνει ικανό κυνηγόσκυλο αλλά και καλό σκύλο φύλακα. Γαυγίζει σπάνια, γκρινιάζει όμως συχνά. Ο πρωταρχικός του ρόλος είναι να κυνηγάει αυτόνομα, σαν αρπαχτικό και σαν τέτοιος πρέπει να κατανοείται ο τρόπος συμπεριφοράς του, πράγμα που κάνει την φυλή αυτή ακατάλληλη για άπειρους ιδιοκτήτες σκύλων. Η εκπαίδευση στην βασική υπακοή είναι απαραίτητη, πρέπει ωστόσο να αποφεύγεται κάθε εκπαίδευση φύλακα που θα του εντείνει το ήδη ψηλό επίπεδο ευτοπεποίθησης.

 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΜΕΓΕΘΟΣ: Στα αρσενικά 63-68 εκ με ιδανικό ύψος τα 65 εκ. Στα θηλυκά 60-65 εκ με ιδανικό ύψος τα 63 εκ.

ΤΡΙΧΩΜΑ: Το τρίχωμα είναι κοντό και πάντα λευκό, το δέρμα μπορεί ωστόσο να παρουσιάζει λεκέδες μαύρου ή γκρίζου χρώματος. Ένα σημάδι μαύρου ή ραβδωτού χρώματος στο τρίχωμα του κεφαλιού μέχρι το ύψος των αυτιών είναι επιτρεπτό.

Το χρώμα της μύτης είναι πάντοτε μαύρο και το χρώμα των ματιών στις αποχρώσεις του καστανού (απο κίτρινο εως σχεδόν μαύρο). Τα αυτιά μπορούν να είναι κομμένα ή άκοπα. Το σώμα είναι έντονα μυώδες με βαθύ και πλατύ στήθος, Η ουρά είναι μακριά, δυνατή και πάντα άκοπη.

interpet.gr