Ψυχοπαθητικές προσωπικότητες οι άνθρωποι που κακοποιούν ζώα

---

Έχοντας πατήσει σταθερά στον 21ο αιώνα και παρά τις προσπάθειες εξευρωπαϊσμού μας, ολοένα και περισσότερα περιστατικά παράλογης σκληρότητας και αλόγιστης βίας με θύματα ανυπεράσπιστα ζώα φτάνουν στο φως της δημοσιότητας.

Μάλιστα κάνουν και το γύρω του κόσμου μέσα από ειδησιογραφικά πρακτορεία, αλλά και ιστοσελίδες, όπου κάποιες φορές οι ίδιοι οι θύτες επιδεικνύουν τα κατορθώματα τους με ειδεχθείς φωτογραφίες καταβαραθρώνοντας για μια ακόμα φορά τη φήμη μας σαν τουριστικό “παράδεισο” με ανύπαρκτες οικολογικές και φιλοζωικές ευαισθησίες.

 

Συνήθη θύματα ανάμεσα τους τα οικόσιτα ζώα, γάτες και σκύλοι, εκατοντάδες βρίσκονται χτυπημένα από αυτοκίνητα και παρατημένα στις εθνικές οδούς καθημερινά, με ιδιαίτερο στόχο τον σκύλο, τον επονομαζόμενο “πιο πιστό φίλο του ανθρώπου”. Ανέκαθεν συναντούσε ο περιηγητής της κρητικής υπαίθρου αλυσοδεμένα σκυλιά στη μέση του πουθενά, δίχως νερό, τροφή, σκιά, στέγη, να διαβιούν ξεχασμένα αργοπεθαίνοντας μαρτυρικά.

Τρομοκρατημένες γάτες με δεμένα κονσερβοκούτια στην ουρά αποτελούσαν κλασική διασκέδαση των αγοριών στα χωριά της Κρήτης. Ενώ εικόνες απαγχονισμένων σκυλιών, κρεμασμένων στα δέντρα, επειδή ακολούθησαν το ένστικτο τους και κυνήγησαν μια κότα ή ένα πρόβατο ή έτσι για πλάκα, απότελούν ακόμα και σήμερα συνήθη περιστατικά.

Νεογέννητα γατιά ή σκυλάκια, πεταμένα ζωντανά στα σκουπίδια ή στη θάλασσα, κομμένα αυτιά και ουρές σκύλων σε τρυφερή ηλικία, γιατί έτσι απαιτεί η ράτσα ή για να τα αγριέψουν, καθώς και το να ρίχνουνε μαζικά φόλες στα αδέσποτα, για να “καθαρίσει” η γειτονιά ή να τους κάνουν ανεξέλεγκτες για την υγεία τους στειρώσεις, απότελούν συνηθισμένες πρακτικές “φιλόζωων” και μη ακόμα στις μέρες μας. Πρόσφατα βρέθηκαν δυο μεγάλα σκυλιά δεμένα μέσα σε τσουβάλι και πεταμένα σε υπόγειο ρέμα, καταδικασμένα σε μαρτυρικό θάνατο. Μετά την διάσωση τους έτρεξαν πανικόβλητα πίσω στο ίδιο αφεντικό, που τα ‘χε πετάξει...Τον σκύλο τον κλωτσάς και σου κουνάει την ουρά.

Έχει παρόμοια ψυχολογία με αυτή του κακοποιημένου παιδιού και της κακοποιημένης γυναίκας. Το ψυχολογικό προφίλ όσων ασκούν βία σε ζώα, δεν διαφέρει απ' εκείνο αυτών που ασκούν βία σε ανθρώπους. Συνήθως είναι υπερβολικά ανασφαλείς, νευρικοί και ευέξαπτοι, με υπέρμετρο εγωισμό και χαμηλή αυτοεκτίμηση και ανοχή στη ματαίωση, με βίαια ξεσπάσματα ανεξέλεγκτου θυμού, με σχιζοειδή ή ψυχοπαθητικό χαρακτήρα, παρανοϊκές έως και σχιζοφρενικές τάσεις. Μεγάλωσαν χωρίς αγάπη.

Οι περισσότεροι απ' αυτούς υπήρξαν κακοποιημένα παιδιά. Μεγάλωσαν σε σπίτια όπου κυριαρχούσε ο παραλογισμός και η βία. Το “θύμα” έχει τρεις βασικές επιλογές με την ενηλικίωσή του. Παραμένει θύμα, ταυτίζεται με τον θύτη ή γίνεται θεραπευτής. Άνθρωποι που κακοποιούν τα ζώα δεν ξέρουν τι θα πει αγάπη. Για τον εαυτό τους, για τους συνανθρώπους, για τα ζώα, για τη φύση. Θα τους συναντήσουμε να διαπράτουν πολλαπλά “κακουργήματα” έναντι όλων.

Είναι νταήδες, εμπλέκονται εύκολα σε καυγάδες, παρουσιάζουν παραβατική συμπεριφορά συνολικά. Ενώ μέσα τους κρύβεται ένα ανώριμο παιδι με κακοφορμισμένες πληγές, το εξωτερικό τους προσωπείο είναι αυτό του οργισμένου τιμωρού. Περηφανευόμαστε γι' αυτό το νησί και την ένδοξη ιστορία του, όμως θα έπρεπε ν'ασχοληθούμε συνάμα και με την ιστορία και τη διαιώνιση της βίας σ' αυτό τον τόπο, που έχει την ιδιαιτερότητα να παράγει τόσο ήρωες όσο και φονιάδες.
Μόνο σπάζοντας τα ταμπού και την ένοχη σιωπή θα έχουμε τη αυθεντική εικόνα της ταυτότητας μας. Για να μπορέσουμε να προστατεύσουμε ουσιαστικότερα τα αθώα θύματα, ζώα, παιδιά, γυναίκες, τη φύση, αλλά και τους θύτες, που συνήθως είναι οι πιο κακοποιημένοι απ' όλους και χρήζουν άμεσης βοήθειας. Που μπορούν να θεραπευτούν μόνο μέσα από το μάγικό άγγιγμα της αγάπης, της συγχώρεσης, του σεβασμού, της ανθρωπιάς. Ώστε στον σκοτεινό θεό της “φύσης” μας να μη χρειάζεται να τελούνται πια άλλες ζωοθυσίες και ανθρωποθυσίες. Για να γίνουμε το νησί του φωτός και του ήλιου.

Πηγή: Πατρίς
Της Τερέζας Βαλαβάνη, κλινικής ψυχολόγου