Φιλοζωΐα... σε τιμή ευκαιρίας!

Είναι ένα μαγαζί στην Πέτρου Ράλλη, κοντά στην πλατεία Δαβάκη. Παλιά μπορεί να ήταν αλλά τώρα πια δεν το λες pet shop. Το εμπόρευμα δεν είναι τα συνηθισμένα αξουσουάρ και τροφές ζώων. Η ταμπέλα γράφει “εκπαιδευτής-εκτροφέας”. Εδώ και πάρα πολλούς μήνες που περνάω σχεδόν καθημερινά αντικρύζω πάντα το ίδιο θέαμα. Και πάντα θυμώνω πολύ, αυτοκαταριέμαι που κάθησα από αυτή την πλευρά στο λεωφορείο και υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι μια από αυτές τις μέρες θα του κάνω φασαρία. Δεκάδες κουτάβια στριμόχνωνται σε αυτά τα γυάλινα κουτιά 1Χ1. Κουτάβια που κάθε φορά που περνάει άνθρωπος από μπροστά τους σηκώνονται όλα μαζί, κουνάνε τις ουρές τους και παρακαλάνε για ένα χάδι και μια αγκαλιά. Κουτάβια που αν δεν έχουν ήδη, θα πάθουν σύντομα κατάθλιψη κάτω από αυτές τις συνθήκες διαβίωσης (αν δεν πιστεύεις πως τα ζώα παθαίνουν κατάθλιψη, καλύτερα να κάνεις κάτι δημιουργικότερο από το να συνεχίσεις να διαβάζεις εδώ… μια αναζήτηση στο google ας πούμε).

Σήμερα η πολυκοσμία στο λεωφορείο ήταν τόσο ανυπόφορη που αποφάσισα να κατέβω νωρίτερα και να το κόψω με τα πόδια. Η στάση είναι ακριβώς έξω από το κατάστημα. Έξω από το κατάστημα ήταν και ένα μικρό κλουβί με 2 γατάκια, χνουδωτές μπαλίτσες. Με το που βάζω το δάχτυλό μου μέσα άρχισαν να με γλύφουν. Σκέφτομαι πως κανείς δεν μπορεί να αγοράζει γατάκια τη σήμερον ημέρα, ίσως τα χαρίζει. Εξάλλου σπάνια έχει άλλο ζώο εκτός σκύλων… Μπαίνω μέσα να ρωτήσω. Ναι τα πουλάει. Είναι “Νορβηγικού Δάσους” (σιγά μην είναι και black forest ρε μεγάλε!), 2 μηνών και κοστίζουν 280€. Και μάλιστα είναι και καλή τιμή γιατί ο φίλος -που καθόταν στην μια καρέκλα και σηκώθηκε να μου την προσφέρει μην τυχόν και χαθεί ο πελάτης- βρήκε αλλού ένα, ήδη 4 μηνών που του το πούλαγαν για 450€.

Έκανα μεταβολή και έφυγα αποκαρδιωμένη. Στεναχωρημένη για τα γατάκια στο κλουβί, για τα δεκάδες κουτάβια που με κοίταγαν στα μάτια -δεν τα πλησίασα για να μην τα ξεσηκώσω. Και πιο πολύ από όλα γιατί συνήθως το μαγαζί έχει κόσμο. Γιατί τα κουτάβια εναλλάσσονται με ταχείς ρυθμούς -αβέβαιη η τύχη τους δε αν μεγαλώσουν πολύ και μείνουν “απούλητα”. Γιατί υπάρχει κόσμος που δίνει 500€ για να αγοράσει ένα σκύλο ράτσας λες και παίρνει αξεσουάρ, για να τον εγκαταλείψει στο δρόμο όταν “βγει εκτός μόδας” (βλέπε μεγαλώσει και δεν είναι και τόσο χαριτωμένος πια). Γιατί κάποιοι αναζητούν συντροφιά πληρώνοντάς την και όχι υιοθετώντας ένα αδέσποτο ζώο από το δρόμο ή από ένα καταφύγιο. Τα οποία παρεμπιπτόντως είναι γεμάτα από σκυλιά ράτσας για όσους σώνει και ντε θέλουν pedigree. Είναι αυτά που “βαρέθηκαν” οι πιο πάνω “φιλόζωοι”.  Για τη ηλίθια που κυκλοφορούσε προχθές στην Κοραή με τσιουάουα που φορούσε καπαρτινούλα Burberry και είμαι σίγουρη ότι θα έδιωχνε από κοντά της ως μιάσματα αδέσποτα που κυκλοφορούν στην πλατεία και ποτέ δεν θα έχει βγάλει τα αποφάγια της σε μια γωνιά του δρόμου. Για την γ....... την κουλτούρα μας που μόνο κατ’ευφημισμό είναι πολιτισμός. Γιατί όταν συμβαίνουν τόσα περιστατικά φρικτής κακοποίησης κανείς δεν τιμωρείται. Γιατί για το δημοτικό κυνοκομείο στο Σχιστό χρειάζεται να επέμβει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί κανενός “αρμόδιου” το αυτί δεν ιδρώνει. Γιατί, γιατί, γιατί…

parallhlografos.wordpress.com