Η ευθύνη να ταϊζεις αδέσποτα..

 

Ταίζω τα αδέσποτα σημαίνει : Eίμαι καλός άνθρωπος.

Νοιάζομαι για την αστική πανίδα.

Εχω ελεήμονα ψυχή και ανθρώπινη συνείδηση.

Δεν περιμένω απο το Δήμο να βγάλει το φίδι απο την τρύπα.

Δεν μ΄ενδιαφέρει αν φαίνομαι γραφικός.

Ξέρω τι σημαίνει να βρίσκεσαι στο έλεος των άλλων.

Ομως, ταίζω τα αδέσποτα σημαίνει επίσης : σέβομαι το περιβάλλον – ακόμη και αν δεν έχω φυτέψει ούτε ένα δέντρο στη ζωή μου, ακόμη κι αν παίρνω το αμάξι για να πάω στο περίπτερο, καταλαβαίνω ότι η ευθύνη μου δεν τελειώνει στη μισοανοιγμένη σακούλα με τα αποφάγια που αφήνω λάθρα στο εγκαταλελειμμένο οικόπεδο.

Ταίζω τα αδέσποτα σημαίνει κυρίως : προστατεύω τα αδέσποτα – με το να μην τα μετατρέπω σε στόχο για τους γύρω, που βρίσκουν την ευκαιρία να γκρινιάξουν επισημαίνοντας ότι τη σακούλα που δεν φρόντισα να μαζέψω επισκέπτονται διαδοχικά τα ποντίκια, τα έντομα και, στο τέλος, τα σκουλήκια.
 

Ταίζω τα αδέσποτα σημαίνει : αναλαμβάνω – εξ ολοκλήρου – τις ευθύνες μου απέναντι σε μιά εθελοντική πράξη που κανένας δεν με εξαναγκάζει να κάνω, αλλά αν το αποφασίσω, πρέπει να την κάνω σωστά και μέχρι τέλους.

Διαφορετικά, μετά απο μένα θα έρθει ο επόμενος.

Και ο επόμενος θα τα ταϊσει φόλα. Και όχι τίποτε άλλο …. θα τη φάνε με εμπιστοσύνη, γιατί εγώ ήμουν που τα έμαθε να πλησιάζουν άφοβα τους ανθρώπους.

Ταίζω τα αδέσποτα σημαίνει για μένα : αναλαμβάνω μια λυσιτελή, τελεσφόρο διαδικασία, πρώτα ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά, όχι για τη διασκέδαση της δική μου συνείδησης, αλλά για το καλό εκείνων που δεσμεύομαι να ευεργετήσω. Κι αν δω ότι κάτι εμποδίζει την αποστολή μου (συνήθως η δική μου οκνηρία ή αδιαφορία), τότε κάνω την καρδιά μου πέτρα και ΔΕΝ ΤΑΪΖΩ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ.

του Γιώργου Φρατζεσκάκη (απο το περιοδικό «Κ» της Καθημερινής)

anattiki.gr