Στους περισσότερους από εμάς έχει συμβεί να δούμε ένα ζωάκι χτυπημένο ή άρρωστο στο δρόμο. Κάποιοι κάναμε κάτι για αυτό και κάποιοι αδιαφορήσαμε. Αλλά και στις δύο περιπτώσεις, καλό θα είναι να είμαστε ενήμεροι για τις επιλογές μας, ειδικά τώρα το καλοκαίρι, που οι μετακινήσεις μας θα είναι περισσότερες κι ενδέχεται να συναντήσουμε κάποιο περιστατικό.

Πρώτη αρχή: Ο μόνος που μπορώ να βασιστώ για να βοηθήσει άμεσα, είναι ο εαυτός μου.

Πολλοί θα έχουμε ακούσει τη φράση «θα το μαζέψει η Φιλοζωική». Συνήθως τα φιλοζωικά σωματεία είναι υπερφορτωμένοι με ζώα που οι ίδιοι έχουν περισυλλέξει ή τους έχουν παρατήσει και πέρα από συμβουλές που μπορούν να προσφέρουν, μπορεί να μην είναι πάντα σε θέση να αναλάβουν οι ίδιοι το ζώο.
Συνεπώς, όταν βρεθούμε στην κατάσταση ένα ζωάκι να χρειάζεται τη βοήθειά μας, πρέπει να ξέρουμε ότι πιθανότατα θα πρέπει - και μπορούμε - εμείς οι ίδιοι να το αναλάβουμε και να φροντίσουμε για τη μεταφορά του σε κτηνίατρο, αλλά και τη φροντίδα του στη συνέχεια.

Δεύτερη αρχή: Διατηρούμε την ψυχραιμία μας.

Αποφασίζουμε αν πραγματικά είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε αυτό το ζώο για όσο χρειαστεί, με υπευθυνότητα.
Συνήθης πρακτική πολλών είναι να περισυλλέγουν ένα ζώο με πρόβλημα ή νεογέννητα και να τα εγκαταλείπουν στην πόρτα του φιλόζωου γείτονά τους. Και φεύγουν με καθαρή τη συνείδησή τους ότι έκαναν το καθήκον τους.
Πρέπει να αναλογιστούμε, όμως, τι σημαίνει για έναν άνθρωπο ήδη υπερφορτωμένο με ζώα, αυτή η κίνηση. Μπορεί να αντεπεξέλθει σε χρόνο και χρήμα; Και τι σημαίνει αυτή η κίνηση για τα πιθανώς δεκάδες υπόλοιπα ζώα που ήδη φροντίζει;
Ας δείξουμε υπευθυνότητα. Όταν περισυλλέγουμε μια ψυχή από το δρόμο, εμείς είμαστε πλέον υπεύθυνοι για αυτήν. Ναι, ας ζητήσουμε βοήθεια και συμβουλές από το φιλόζωο της γειτονιάς μας. Αλλά ας μη φορτώσουμε ένα ακόμα ζώο στο κατώφλι του.
Η βασική πρώτη κίνηση αν το ζώο είναι χτυπημένο ή άρρωστο, είναι η μεταφορά του στον κτηνίατρο για τις πρώτες βοήθειες, όσο πιο άμεσα μπορεί να γίνει αυτό. Μέχρι τότε, φροντίζουμε να τοποθετήσουμε το ζώο σε ζεστό και ήσυχο περιορισμένο σημείο, σε κάποιο κλουβάκι ή κούτα αν δεν έχουμε. Ανά περίπτωση υπάρχουν απλές πρώτες βοήθειες που μπορούν να προσφερθούν.

Τρίτη αρχή: Εξετάζουμε τις επιλογές μας.

Οι πρώτες δύσκολες ώρες ή μέρες έχουν περάσει και το ζωάκι που βρήκαμε, έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο. Τίθεται πλέον το δύσκολο ερώτημα αν δε θέλουμε ή δεν μπορούμε να το κρατήσουμε. Τι θα το κάνουμε;

1ο βήμα: Ζητάμε καθοδήγηση.
Είναι πλέον η ώρα να απευθυνθούμε στις φιλοζωικές οργανώσεις. Ίσως δε θα μπορούν να κάνουν κάτι. Αλλά ίσως θα μπορούν να βοηθήσουν με τη φιλοξενία του ή με την προώθησή του για να βρει σπίτι. Ίσως απλά το ζωάκι μπορεί να επιστρέψει στο χώρο του.
Στη δεύτερη αυτή περίπτωση, πρέπει να λάβουμε υπόψη πολλούς παράγοντες που έχουν να κάνουν με το σημείο που το περισυλλέξαμε και με το ίδιο το ζώο. Αν δεν είμαστε σίγουροι, ζητάμε την άποψη πιο έμπειρων ανθρώπων.

2ο βήμα: Προωθούμε με αγγελίες.
Η προώθηση με αγγελίες, ειδικά όταν πρόκειται για νεαρά και υγιή ζωάκια, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να οδηγήσει στην ευτυχή αποκατάσταση του προστατευομένου μας. Προσοχή χρειάζεται εδώ ώστε να εξασφαλίσουμε ότι ο ενδιαφερόμενος που θα υιοθετήσει το ζώο, είναι πραγματικά κατάλληλος. Μπορούμε να βάλουμε μια αγγελία σε κάποια εφημερίδα ή ένα αφισάκι σε pet-shop και κτηνιατρεία ή ακόμη και σε κολώνες στο δρόμο.
Καλώς ή κακώς, πέφτει και σε εμάς το βάρος να χειριστούμε καταστάσεις που αφορούν σε αδέσποτα που χρειάζονται την άμεση βοήθειά μας.
Παρ’ όλα αυτά, λίγα πράγματα μπορούν να συγκριθούν με τη χαρά τού να βοηθάμε μια ψυχούλα που έχει την ανάγκη μας και να τη βλέπουμε ευτυχισμένη στο δικό της σπίτι.

emprosnet.gr