Υπάρχει πάντα χώρος για ένα ακόμα...

Καταλαβαίνω από το τρίχωμά του πως πρέπει να είναι αδέσποτο.
Η ατημέλητη εμφάνιση του το προδίδει.
Έχει χάσει τη θέλησή του και είναι τόσο αδύνατο.
Δεν έχει φάει.. ο Θεός ξέρει από πότε.
Ξέρω, όπως το καλοπιάνω μέσα από την πόρτα, πως
υπάρχει πάντα χώρος για ένα ακόμα.

Το επόμενο βράδυ στην παγωμένη βροχή, 
αυτή η μικρή κυρία ήρθε πάλι.
Μπλεγμένη και μούσκεμα, να κλαίει για βοήθεια.
Χαμένη και μόνη μαζί με τα μωρά της που ταΐζει.
Τα μάτια γεμάτα ικεσία...δεν μπορούσα να την αγνοήσω.
Υπάρχει πάντα χώρος για ένα ακόμα.

Υπάρχει ένα νέο πρόσωπο στις αποβάθρες σήμερα.
Πεινασμένο αλλά καθαρό, προς απογοήτευσή μας.
Χάιδεψα το κεφάλι της, το σώμα της ''κυμάτισε''.
Όταν σηκώθηκε είδα ότι ήταν ανάπηρη.
Ξεκίνησε για να φύγει, αλλά έπεσε στο πάτωμα.
Υπάρχει πάντα χώρος για ένα ακόμα.

Υπάρχει το κακόμοιρο σκυλάκι που στέκεται στη βροχή.
Προσπάθησα να το δελεάσω και πάλι.
Το ένα αυτί είναι ασύμμετρο, το άλλο είναι σκισμένο.
Τυφλό από το ένα μάτι, χαμένο και έρημο.
Έρχεται τώρα, γι' αυτό θα ανοίξω την πόρτα.
Υπάρχει πάντα χώρος για ένα ακόμα.

dogw0rld.blogspot.gr