Διαζύγιο: Ποιος παίρνει την επιμέλεια του σκύλου;

 

Μπορεί το θέμα να σου φαίνεται «αστείο» ή ανούσιο, αλλά δεν είναι καθόλου. Όλοι όσοι έχουμε κατοικίδια γνωρίζουμε ότι το ζώο είναι ισότιμο μέλος της οικογένειας και, καθώς το δέσιμο μαζί του είναι εξίσου δυνατό, είναι λογικό να γίνεται αντικείμενο διαμάχης μεταξύ των ανθρώπων που χωρίζουν. Πολλά ζευγάρια που παίρνουν διαζύγιο, όσο κι αν σου ακούγεται παράξενο, μαλώνουν για το ποιος θα πάρει το κατοικίδιο όπως μαλώνουν για το ποιος θα πάρει το αυτοκίνητο και μάλιστα, πολλοί μονογονείς μας έχουν στείλει email για να εκθέσουν παρόμοιο πρόβλημα.
 
Όταν η ανιψιά μου η Τάνια έγινε 10 ετών, οι γονείς της, της έκαναν δώρο για τα γενέθλιά της, ένα σκύλο. 3 χρόνια μετά οι γονείς της, αποφάσισαν να χωρίσουν κι εδώ αρχίσει η ιστορία διαμάχης για το σκύλο. Ο μπαμπάς ήθελε να το πάρει αποκλειστικά στο σπίτι του, ισχυριζόμενος ότι εκείνος έκανε το σκύλο, δώρο στο παιδί. Από την άλλη, η μητέρα διεκδικούσε τον σκύλο ισχυριζόμενη ότι εκείνη τον φρόντιζε, τον πήγαινε στον κτηνίατρο και τον έβγαζε βόλτα. Ο πατέρας ανυποχώρητος, αρνήθηκε να φύγει από το σπίτι χωρίς το σκύλο και μην σας τα πολυλογώ, το ζευγάρι κατέληξε στα δικαστήρια. Και ο δικαστής αποφάσισε τη… προσωρινή «συνεπιμέλεια» του σκύλου και από τα δύο αφεντικά του, δοκιμαστικά για ένα χρόνο.

Μετά από ένα χρόνο, το ζευγάρι επέστρεψε στο δικαστήριο και ο δικαστής, έκανε ερωτήσεις όπως ποιος πήγαινε τον σκύλο στον κτηνίατρο ή ποιος πλήρωνε τα εμβόλια και τις τροφές του. Η μαμά της Τάνιας, προσκόμισε τις αποδείξεις που έδειχναν όλα τα έξοδα που είχε κάνει σε αυτό το χρόνο και τότε ο δικαστής, της έδωσε την…οριστική επιμέλεια του σκύλου.

Δεν ξέρω πώς θα ένιωθα αν έχανα τον σκύλο μου σε μια τέτοια διαμάχη αλλά ξέρω καλά πως αν έχανα τα παιδιά μου, δεν θα το άντεχα. Κι έτσι, ενώ σε κάποιους ίσως φαίνεται ανούσιο ή μπορεί να μην το θεωρούν καν πρόβλημα μπροστά σε αυτά που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι με το δικό τους διαζύγιο, ξέρω καλά πόσο δύσκολο και συναισθηματικά φορτισμένο είναι να αποχωρίζεσαι το κατοικίδιό σου.

Η συμβουλή μου σε όλους τους γονείς που χωρίζουν είναι, αντί να μαλώνουν, να συμφωνήσουν να βλέπουν το κατοικίδιό τους, όποτε βλέπουν και τα παιδιά. Αφενός μεν διότι τα παιδιά δεν θα αποχωρίζονται το ζωάκι τους, αφετέρου διότι είναι πιο εύκολη η μετακίνηση, εκεί δηλαδή που παραλαμβάνεις ή αφήνεις τα παιδιά, κάνεις το ίδιο και για τον σκύλο. 

Πρόσεξε μόνο να μοιράζεστε τα έξοδα από κοινού. Ξέρω πως αρκετοί δεν πληρώνουν καν διατροφή για το παιδί, ποσώ δε μάλλον για τον σκύλο, αλλά μιλάμε για περιπτώσεις όπου το ζευγάρι μπορεί έστω και στα στοιχειώδη, να συνεννοηθεί.

Αυτό που κάνει τα πράγματα δυσκολότερα, είναι όταν το ζευγάρι που χωρίζει δεν έχει παιδιά. Σε αυτή τη περίπτωση η διαμάχη για το κατοικίδιο κατά τη διάρκεια του διαζυγίου, έχει μεγαλύτερο νόημα αλλά η λύση είναι πιο εύκολη, διότι μπορούν άνετα να μοιράσουν τις μέρες που θα βλέπει ο καθένας το κατοικίδιο, όπως αντίστοιχα θα τις μοίραζαν αν είχαν παιδιά.  

Το κατοικίδιο, είναι μέλος της οικογένειας και σαν τέτοιο αντιμετωπίζεται όταν δύο άνθρωποι χωρίζουν, με ή χωρίς παιδιά!

 singleparent.gr