DogTips | Όταν οι δύο σκύλοι μας μαλώνουν μεταξύ τους


Όταν φέρνουμε στο σπίτι μας ένα δεύτερο σκύλο είτε γιατί ο πρώτος είναι μεγάλος ηλικιακά, είτε για να έχει παρέα ο ένας τον άλλον, είτε απλά γιατί αγαπάμε πολύ τους σκύλους και θέλουμε να έχουμε πάνω από έναν, ποτέ δεν φανταζόμαστε ότι υπάρχει πιθανότητα να καταλήξουμε με σοβαρούς καυγάδες μέσα στο σπίτι. 


Από έρευνες έχει διαπιστωθεί, ότι το μεγαλύτερο ποσοστό καυγάδων, με περισσότερη σφοδρότητα, ξεσπά μεταξύ θηλυκών σκύλων κι όχι αρσενικών όπως θα περίμεναν οι περισσότεροι. Επίσης είναι λάθος να πιστεύει κανείς ότι δεν υπάρχουν εντάσεις και καυγάδες μεταξύ σκύλων του αντίθετου φύλου. Ένα μεγάλο ποσοστό καυγάδων έχει καταγραφεί μεταξύ σκύλων αντίθετου φύλλου και της ίδιας φυλής

Πρώτα απ’ολα είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι όσο αφήνουμε τους σκύλους να εξασκούν αυτές τις συμπεριφορές, η ένταση και η σοβαρότητα των καυγάδων θα αυξάνεται και θα είναι όλο και πιο δύσκολο να φέρουμε ηρεμία και ησυχία στο σπίτι μας. Πρέπει λοιπόν να πάρουμε άμεσα μέτρα, ώστε να αποφύγουμε περαιτέρω εντάσεις κι αυτό θα γίνει με την βοήθεια crate, baby gates κτλ. 

Τι είναι αυτό που πυροδοτεί έναν καυγά; 

Ποτέ δεν είναι μία η αιτία. Μάλιστα τις περισσότερες φορές αναφέρεται αυτό σαν πρόβλημα, αλλά υπάρχουν και μία πληθώρα άλλων προβλημάτων που σίγουρα παίζουν τον ρόλο τους στους καυγάδες. 

Συνήθως υπάρχει:

- Γενικότερο πρόβλημα επιθετικότητας (προς άλλους σκύλους, προς μέλη της οικογένειας ή προς τον κηδεμόνα)
- Φοβίες
- Φύλαξη πηγών (κτητικότητα στο φαί, τον κηδεμόνα, την θέση ύπνου, τα παιχνίδια κτλ)
- Ανυπακοή, έλλειψη ορίων και σωστής συμπεριφοράς (σκύλος εκτός ελέγχου)
- Υπερδιέργεση
- Νευρικότητα

Επίσης υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που ωθούν έναν σκύλο στα όρια του όπως:


- Ανεπαρκής σωματική άσκηση
- Έλλειψη πνευματικής διέγερσης
- Προβλήματα υγείας
- Χρόνιος πόνος (μία ωτίτιδα που δεν έχουμε καταλάβει, αρθρίτιδα στα πιο μεγάλα σκυλιά, προβλήματα θυροειδή κτλ)
- Στρες

Πρέπει λοιπόν να δούμε όλα τα μικρά σημάδια πριν ξεσπάσει ένας καυγάς (πάγωμα, γρύλισμα) και να καταγράψουμε όλα αυτά που πυροδοτούν τον καυγά.

Ποσοστιαία τον μεγαλύτερο αριθμό συγκεντρώνει μία πράξη που αφορά άμεσα τον κηδεμόνα (πχ χάιδευε ή έπαιζε με τον έναν σκύλο, όταν ο δεύτερος προσέγγισε), ακολουθεί η υπερδιέγερση (πχ με το χτύπημα του κουδουνιού) και έπειτα η τροφή, το παιχνίδι, η θέση ύπνου, ένα πέρασμα.

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Αυτό θα εξαρτηθεί από την λίστα που έχουμε φτιάξει με τις αιτίες και τους παράγοντες. Αν είναι δύσκολο να διαχωρίσουμε τι ακριβώς συμβαίνει σίγουρα θα επωφεληθούμε από τα εξής:

- Εκπαίδευση. Είναι πάρα πολύ σημαντικό ο κηδεμόνας να ανακτήσει τον έλεγχο και την αυτοπεποίθηση του. Οι σκύλοι αποκτούν όρια, γίνονται πιο ελεγχόμενοι και δεν αναλαμβάνει κανένας τον ρόλο του κηδεμόνα - συνετιστή.
- Αρκετή σωματική άσκηση και πνευματική διέγερση. Ο κουρασμένος σκύλος, είναι ευτυχισμένος και ήρεμος σκύλος. Δεν έχει συσσωρευμένη ενέργεια, δεν έχει νευρικότητα, δεν τσακώνεται.
- Αν μέσα στο πρόβλημα διακρίνουμε φύλαξη πηγών, αυξάνουμε κατά πολύ των αριθμό τους ή τις εξαλείφουμε εντελώς. Αν πχ τσακώνονται για ένα μαξιλάρι, παίρνουμε κι άλλα ίδια ακριβώς μαξιλάρια ή αφαιρούμε αυτό που υπάρχει.
- Μειώνουμε το στρες ανάλογα την πηγή προέλευσης. Μπορούμε βοηθητικά να χρησιμοποιήσουμε τεχνητά μέσα όπως φερομόνες, ανθοϊάματα κτλ.
- Πηγαίνουμε τους σκύλους μας για κτηνιατρικό έλεγχο.

Σε μερικές ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί εφ’ όρου ζωής διαχείριση ή απομάκρυνση του ενός σκύλου. Είναι πολύ σημαντικό όταν αντιμετωπίζουμε ένα τέτοιο πρόβλημα να μην το αφήσουμε να κλιμακωθεί και να προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε την παραμικρή λεπτομέρεια. Μοιάζει σαν να επαναλαμβάνομαι αλλά σκεφτείτε το ως εξής, πόσες φορές είμαστε μάρτυρες παράλογων ξεσπασμάτων ενώ βρισκόμαστε σε κίνηση στον δρόμο; Δεν είναι η κυκλοφοριακή συμφόρηση αυτή καθ’ αυτή που κάνει τους ανθρώπους επιθετικούς. Είναι το στρες ότι θα αργήσουμε στην δουλειά μας, προσωπικά προβλήματα και όλα αυτά που μας πιέζουν καθημερινά και μας ωθούν στα όρια μας. Αρκεί να προστεθεί κάτι ακόμα για να ξεσπάσουμε. Μπορεί οι σκύλοι μας να μην έχουν οικονομικά κ.α τέτοιας μορφής προβλήματα, αλλά σίγουρα υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορεί να τους ωθούν καθημερινά στα όρια τους. Αρκεί λοιπόν να τους επισημάνουμε και να πράξουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να έχουμε μια αρμονική συμβίωση.



Από την εκπαιδεύτρια σκύλων Sofia Train - High5training



7 σχόλια:

  1. Καλησπερα σας.Θα ηθελα την συμβουλη σας ως προς το θεμα που αναφερετε πιο πανω.Εχω ενα Μπιγκλ 11 ετων με προβλημα στην μεση του και τα ποδια του(ως εκ τουτου δεν βγαινει βολτα)που τον δυσκολευουν αρκετα,ειναι ενα πολυ καλα κοινωνικοποιημενο σκυλι αλλα λογω του προβληματος του ειχε αρκετο καιρο να ερθει σε επαφη με αλλα σκυλια.Προσφατα μου χαρισαν ενα κουταβι παλι Μπιγκλ 4 μηνων τωρα.Το θεματακι ειναι οτι λογω της κουταβισιας συμπεριφορας δηλ.πηδαει στο προσωπο του μεγαλου βαζοντας τα ποδαρακια του,προσπαθει να τον μυρισει σε σημεια που ο μεγαλος δεν θελει,σε σημειο λοιπον ο μεγαλος να πηγαινει σε αλλο δωματιο η να μουγκριζει τον μικρο οταν του κανει τα ενοχλητικα αυτα.Κατα τ'αλλα δεν εχει εκδηλωσει καποια επιθετικοτητα,θα ελεγα κιολας οτι οταν μαλωνω τον μικρο ο μεγαλος τον υπερασπιζεται.Τι θα μπορουσα να κανω για να βοηθησω την κατασταση ετσι ωστε να σταματησει ο μικρος να πηδαει πανω στον μεγαλο?Να αφησω τον μεγαλο να βαλει μονος τα ορια του?Ο μικρος θα μεγαλωσει και φυσικα δεν θα μπορει ο μεγαλος να βρει καταφυγιο εκει που βρισκει τωρα,θα πηγαινει και θα τον <>για να παιξουν οποτε πρεπει να βρεθει μια λυση.Αν μπορειτε να μου προτεινετε καποιο κολπο θα ημουν ευγνωμονων.Ευχαριστω πολυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κατόπιν επικοινωνίας με την εκπαιδεύτρια Sofia Train - High5training και ενημέρωσης του προβλήματος που αντιμετωπίζετε, σας παραθέτουμε την απάντησή της:

    ''Καλησπέρα σας. Δεν υπάρχουν κόλπα, εφ' όσον ο μεγαλύτερος σκύλος θέλει τον χρόνο και τον χώρο του, αυτό πρέπει να του δώσετε. Το κουτάβι είναι δική σας επιλογή και δική σας ευθύνη, όχι δική του. Πρέπει να παίζετε μαζί του και να του μάθετε τι είναι αποδεκτό και τι όχι. Είστε κηδεμόνας και των δύο και πρέπει να θέτετε εσείς τα όρια.
    Θα σας έλεγα να κρατάτε χωριστά τα δύο σκυλιά όταν λείπετε από το σπίτι ή όταν δεν έχετε τον χρόνο να ασχοληθείτε μαζί τους. Ιδανικά με ένα πορτάκι, ώστε να μην νιώθουν απομονωμένα, αλλά και να μην μπορεί ο μικρός να "βασανίσει" το μεγαλύτερο. Καλό θα ήταν πριν τα αφήσετε μαζί στον ίδιο χώρο, να έχετε παίξει και να έχετε κουράσει το κουτάβι, ώστε να θέλει απλά να χαλαρώσει και να κοιμηθεί κοντά στο μεγαλύτερο. Σε περίπτωση που ξεκινήσει να τον ενοχλεί, το απομακρύνετε για λίγο και ξαναδοκιμάζετε. Μάθετε στο κουτάβι να επιστρέφει κοντά σας όποτε το καλείτε (με χρήση τροφής) και χρησιμοποιήστε αυτόν τον τρόπο για την απομάκρυνση του κι όχι φωνές που αναστατώνουν το μεγαλύτερο. Επίσης επειδή τα beagle είναι σκύλοι με πολύ ενέργεια θα σας πρότεινα να μάθετε στο κουτάβι να επαναφέρει, καθώς και διάφορα τρικ που θα το κουράζουν πιο γρήγορα.''

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημερα σας... θα ηθελα τη γνωμη σας για το προβλημα που με βασανιζει καθημερινα εδω κ μια βδομαδα... εχω 3 σκυλακια δυο pitbull θυληκα (μανουλα κ κορη)και ενα chihuahua αρσενικο.... τα 5 χρονια που συμβιώνουν τα σκυλακια μου δεν ειχαμε ποτε προβληματα επιθέσεων... εχω μικρη αυλη αλλα λογο αδυναμιας και τα τρία ζουν μεσα στο σπιτι... η καθημερινή βόλτα ειναι απαραίτητη.. καθε χρονο διακοπες ελευθερο camping και τα 3 παντα ελευθερα να παιζουν με μικρους μεγαλους.. μεχρι την τελευταία φορά που λογο υπαρξης 4ου ζωου θυληκου τρομαξα και προσπαθώντας να αλλαξω τη πορεια των σκυλιων μου προς αλλη κατεύθυνση εσπρωξα αποτομα τη μια πανω στην αλλη.... Αυτο ηταν... τα σκυλια μου αρπαχτηκαν για πρωτη φορα τοσο ασχημα που οταν καταφερα να τις χωρισω ειχαν γεμισει τρυπες. Αξιζει να σημειωσω πως απευθειας μετα τν καυγα η μεγαλη ειχε περιοδο. Δυο μερες μετα το ιδιο κ η μικρη παντα μαζι περιοδο με δυο τρεις μερες διαφορα.. αλλα ποτε αγριαδες κ ειδικα καυγας.. η ανησυχία μου τωρα ειναι στα κοκκινα... τα σκυλια δεν τα χωρισα εκτος απο τις πρωτες 2 μερες κατόπιν συνεννόησης με τον κτηνιατρο και απο τοτε τις παρακολουθω στενα... ειναι ελευθερες αλλα μπορω να διακρίνω την ενταση στα βλέμματα τους... οσο λειπω ειναι μονες ο μικρος παντα χωριστα για σιγουρια... δεν θελω να δωσω κανενα απο τα ζωα μου σε καμιά περίπτωση σκεφτηκα τη στειρωση και για τις δυο αλλα δεν γνωριζω ποσο και αν θα βοηθήσει αυτο.. κατι αλλο που με κανει να μην κοιμάμαι τα βράδια ειναι αν αφου εγινε μια φορα αυτο ισως τωρα να μπορει να γινει ξανα πιο ευκολα.... πραγματικα θα με βοηθούσε η οποιαδηποτε γνωμη... ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα σας... Έχω 2Ακίτα θηλυκά 8 μηνών και αδελφές μεταξύ τους.. Όταν βρεθούν δίπλα δίπλα γίνεται φοβερά άγριος καυγάς. αναγκάζομαι να τις δένω να μην κυκλοφορούν ελεύθερες στο σπίτι.. Δεν ξέρω τι να κάνω.. Έτσι θα τις έχω πάντα ?? Μακριά η μία από την άλλη ?? Όταν τις έφερα σπίτι ήταν 3 μηνών και παίζανε μεταξύ τους.. Εδώ και ένα μήνα μόνο μαλώνουν.. χρειάζομαι τη γνώμη σας.. Σας ευχαριστώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα! Έχω ενα κανισακι 8 χρονων θηλυκό και την περασμένη εβδομαδα φεραμε και ενα γερμανικό ποιμενικό στο σπίτι 1.5 ετων παλι θηλυκό. Έχουμε έντονο πρόβλημα γιατί το γερμανικό επιτίθεται στο μικρο με αποτέλεσμα να τα έχουμε συνεχώς απομονωμένα. Πριν δυο μερες απομακρυναμε το κανισακι( το πηρε η μητερα μου για να ηρεμησει πρωτα το αλλο, αλλα για εμένα αυτό δεν είναι λύση). Τι θα με συμβουλευατε να κάνω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μα καλα δεν απαντατε σε ερωτηματα που σας θετουν??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τα δυο αρσενικα σκυλια που έχω όλο μαλωνουν και δανγκωνοντα τι μπορώ να κάνω φοβαμφο μην τυχόν ο ένα σκοτώσει τον άλλον....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες. Σχόλια άσχετα με το δημοσιευμένο θέμα θα διαγράφονται.

Copyright © 2013 DogWorld