Όταν οι σκύλοι ξαναγίνονται... λύκοι

35.000 αδέσποτα ζουν στη Μόσχα· κάποια εξελίσσονται με τρόπο αξιοπερίεργο

Τα σκυλιά του δρόμου στη ρωσική πρωτεύουσα τοποθετούνται πια κάπου μεταξύ κατοικίδιων σκύλων και λύκων· κάποιοι τα θέλουν να βρίσκονται στα πρώτα στάδια μιας αντίστροφης εξελικτικής μετάβασης προς τις ρίζες τους .

Έξω από τον σταθμό Μεντελεγέφσκαγια του μοσχοβίτικου Μετρό, στέκει το μπρούντζινο άγαλμα ενός αδέσποτου σκύλου. Και μέσα, στις αποβάθρες, είναι σύνηθες να βλέπεις αδέσποτουςσκύλους να περιμένουν τον συρμό, να επιβιβάζονται μαζί με τους ανθρώπους σε αυτόν και να αναζητούν θέση να καθίσουν. Είναι αξιοπερίεργα τα (35.000) αδέσποτα της Μόσχας. Αξιοπερίεργα όσο και η σχέση τους με τους (10.524.400) δίποδους κατοίκους της.
 
«Oι Μοσχοβίτες», λέει στους «Financial Τimes» η Σουζάν Στέρνταλ, μία δημοσιογράφος που ζει εδώ και έναν χρόνο με την οικογένειά της (και τον σκύλο της) στην πρωτεύουσα της Ρωσίας, «αποδεικνύονται συχνά παλαβοί όσον αφορά τα σκυλιά». Προσέξτε όμως, ο χαρακτηρισμός έχει διπλή έννοια. Ένα παράδειγμα: πριν από λίγα χρόνια, ένα χειμωνιάτικο απόγευμα, η Γιούλια Ρομάνοβα, ένα 22χρονο μοντέλο, επέστρεφε μαζί με το πολυαγαπημένο τεριέ της από το κατάστημα ενός σχεδιαστή που ειδικεύεται σε ρουχαλάκια για σκύλους. Φορώντας ένα μοντέρνο πράσινο τζάκετ, το τεριέ περπατούσε μαζί με την αφεντικίνα του στην αποβάθρα του πολυσύχναστου σταθμού Μεντελεγέφσκαγια. Εκεί συνάντησαν τον Μάλτσικ, ένα μαύρο αδέσποτο που είχε κάνει τον σταθμό σπίτι του. Ο Μάλτσικ γάβγισε στο ζευγάρι. Αντί όμως να απομακρυνθεί, η Ρομάνοβα έβγαλε από το ροζ σακίδιό της ένα κουζινομάχαιρο και μαχαίρωσε τον Μάλτσικ μέχρι θανάτου.

Το άγαλμα. Το μοντέλο συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε έναν χρόνο εγκλεισμού σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Έξω από τον σταθμό Μεντελεγέφσκαγια, ανώνυμοι Μοσχοβίτες χρηματοδότησαν την ανέγερση ενός μπρούντζινου αγάλματος του Μάλτσικ. Το μαχαίρωμα και το άγαλμα: οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Όταν εγκαταστάθηκε στη Μόσχα, η Σούζαν Στέρνταλ εντυπωσιάστηκε με την πανταχού παρουσία των αδέσποτων σκυλιών. Θέλησε να μάθει από πού ήρθαν, ποια είναι η ιστορία τους. Επισκέφθηκε λοιπόν τον Αντρέι Πόγιαρκοφ, έναν βιολόγο ειδικευμένο στους λύκους, εργαζόμενο στο Ινστιτούτο Οικολογίας και Εξέλιξης ΑΝ Σέβερτσοφ. Ο Πόγιαρκοφ μελετά τα αδέσποτα της Μόσχας από το 1979. Αδέσποτα, της είπε, υπάρχουν στη Μόσχα από τότε που υπάρχει η ίδια η πόλη. Κάποιος πήρε έναν σκύλο, τον εγκατέλειψε στον δρόμο, η ιστορία είναι γνωστή. Με το πέρασμα του χρόνου, ωστόσο, τόσο η συμπεριφορά όσο και η εμφάνισή τους άλλαξε, προσαρμοζόμενες στο συνεχώς μεταβαλλόμενο πρόσωπο της ρωσικής πρωτεύουσας. Τα αδέσποτα της Μόσχας τοποθετούνται πια κάπου μεταξύ κατοικίδιων σκύλων και λύκων· βρίσκονται στα πρώτα στάδια μιας αντίστροφης εξελικτικής μετάβασης, από την εξημέρωση προς την αγριότητα. Και λιγοστές είναι οι πιθανότητες μιας εκ νέου αντιστροφής αυτής της διαδικασίας. Πολλά αδέσποτα δεν αντέχουν τον περιορισμό εντός των τοίχων ενός σπιτιού.

 tanea.gr