Θα δηλητηριάζες ποτέ ένα μωρό;

Το προφίλ του δράστη, που κακοποιεί συστηματικά τα ζώα, σκιαγράφησε χθες ο Απόστολος Περιστέρης, αστυνόμος β’, κτηνίατρος και υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κατά τη διάρκεια της ημερίδας, που πραγματοποιήθηκε στην Γ.Α.Δ.Α., στην οποία εξειδικευμένοι επιστήμονες  έθιξαν το ευαίσθητο κοινωνικό ζήτημα της «Κακοποίησης και θανάτωσης ζώων συντροφιάς», που αποτελεί μια μεγάλη πληγή στη σύγχρονη - κατά τα άλλα - κοινωνία των Νεοελλήνων.

Στην ημερίδα, που συνδιοργάνωσε το Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής του Τμήματος της Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, τέθηκαν επί τάπητος πολλά ζητήματα τα οποία συχνά και αρκετοί «αρμόδιοι» αποφεύγουν να αναφέρουν θεωρώντας τα είτε «δυσάρεστα» ή μικρότερης σημασίας.

Πόσες φορές δεν έχετε ακούσει τη φράση «για έναν σκύλο κάνεις έτσι;»

Οι περισσότεροι εκ των επιστημόνων – καθένας μέσα από το γνωστικό του αντικείμενο – παρουσίασαν το ζήτημα από τη δική τους πλευρά (κτηνιατρική ιατροδικαστική, αντιμετώπιση από την Αστυνομία, εθελοντισμός και φιλοζωία, τοξικολογία των δηλητηρίων κ.ά.) και τόνισαν τη σημασία και την ηθική υποχρέωση που έχουμε, ως «ανώτερο είδος», να προστατεύουμε τα ζώα. Τα δικαιώματα ανθρώπων και ζώων, όπως επισημάνθηκε από όλους τους ομιλητές, είναι ηθική κατάκτηση του ανθρώπινου πολιτισμού. «Οδεύουν παράλληλα και έχουν κοινή ρίζα σε παγκόσμιο επίπεδο».

Όπως τόνισε ο κ. Περιστέρης: «Οι βίαιες πράξεις σε βάρος των ζώων έχουν αναγνωριστεί ως ενδείξεις επικίνδυνης ψυχοπάθειας, που σπάνια περιορίζεται σ’ αυτά. Οι κοινωνιολόγοι, οι νομοθέτες και τα δικαστήρια διαθέτουν αρκετά στοιχεία, που συνδέουν τις πράξεις βίας προς τα ζώα με αντίστοιχες συμπεριφορές με ανθρώπινα θύματα.

Σύμφωνα με το FBI - καθώς στις Η.Π.Α. υπάρχουν στατιστικά στοιχεία και γίνονται ανάλογες μελέτες - ιστορικό βίας προς τα ζώα έχουν οι περισσότεροι βιαστές και οι δολοφόνοι κατ’ εξακολούθηση. Οι μελέτες που γίνονται πάνω σε ανθρώπους, που έχουν διαπράξει φριχτά εγκλήματα σε βάρος συνανθρώπων τους, αποδεικνύουν πολύ συχνά ότι υπάρχει ιστορικό κακοποίησης ζώων, πριν οι εγκληματίες καταλήξουν στα ανθρώπινα θύματα.  Το αμερικανικό πρότυπο διαγνωστικό και θεραπευτικό εγχειρίδιο για ψυχιατρικές και συναισθηματικές διαταραχές αναφέρει τη βία προς τα ζώα ως ένα διαγνωστικό κριτήριο για διαταραχές συμπεριφοράς».

Όπως τονίστηκε η φριχτή συμπεριφορά που επιφυλάσσουμε στα υπόλοιπα είδη του ζωικού βασιλείου εκθέτει διεθνώς την Ελλάδα και μας κατατάσσει μεταξύ των χωρών που αποτελούν τόπο μαρτυρίου για τα ζώα, είτε αυτά είναι αδέσποτα, είτε είναι ιδιόκτητα, είτε είναι παραγωγικά, είτε ανήκουν στην άγρια πανίδα. Οι υποθέσεις που φτάνουν τελικά στο δικαστήριο είναι ελάχιστες σε σχέση με το ποσοστό των συμβάντων.

Όπως τόνισε ο Δημήτρης Τόντης, αναπληρωτής καθηγητής, και διευθυντής του Εργαστηρίου της Παθολογικής Ανατομικής του Τμήματος της Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας: «οι φόλες ως η συνηθέστερη (αλλά όχι η μοναδική μέθοδος εξόντωσης των αδέσποτων και μη κατοικιδίων), θερίζουν καθημερινά δεκάδες ζώα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι έχουν εύκολη πρόσβαση σε πολύ ισχυρά δηλητήρια. Από φυτώρια και φαρμακεία μπορούν να βρούν θανατηφόρες ουσίες για κάθε χρήση».

Εξήγησε όμως ότι η κακοποίηση έχει πολλές μορφές. Κακοποίηση είναι η εγκατάλειψη, η έλλειψη επαρκούς τροφής και νερού, η έλλειψη κτηνιατρικής φροντίδας, η άγνοια φροντίδας ενός ζώου, οι βασανισμοί με κάθε σαδιστική μέθοδο, το δέσιμο εφ’ όρου ζωής, η σεξουαλική κακοποίηση των ζώων, κ.ο.κ.. Φυσικά δεν είναι λίγες οι φορές που τα ζώα πεθαίνουν μετά από ατυχήματα (δηλητηριάσεις από καυσαέρια όταν βρίσκονται σε μπαγκαζιέρες οχημάτων κατά την μεταφορά τους, θερμοπληξία συνήθως το καλοκαίρι) ή αρρώστιες κάθε είδους».

Σύμφωνα με τον κ. Τόντη «δυστυχώς η Ελλάδα πρωταγωνιστεί και μεταξύ των χωρών που έχουν τα περισσότερα ζώα – θύματα τροχαίων στους δρόμους της». Ευαίσθητοι πληθυσμοί για την βιοποικιλότητα αποδεκατίζονται στα εθνικά και επαρχιακά δίκτυα (αρκούδες πολύ συχνά θύματα τροχαίων - σε αναλογία πάντα με τον πληθυσμό τους - ακόμα και εκατοντάδες χελώνες, που είναι και αυτές προστατευόμενο είδος).

Στο πλαίσιο της ημερίδας τονίστηκε και ο πολύ σημαντικός ρόλος που παίζει η Αστυνομία προκειμένου να συγκεντρώνει και να καταγράφει τα στοιχεία – που χρειάζονται οι κτηνίατροι ώστε να καταλήγουν σε πόρισμα – και τελικά να οδηγούνται ενώπιον των δικαστών οι δράστες.

Ο κ. Τόντης αναφέρθηκε σε αυτό αλλά και στη σημασία της κτηνιατρικής ιατροδικαστικής, καθώς μόνο αυτή προσφέρει στη Δικαιοσύνη αδιάσειστα στοιχεία. Άλλωστε στις μέρες μας, όπως επισήμανε, καθένας μπορεί να τραβήξει πολύ εύκολα φωτογραφίες προκειμένου τα αποδειχτικά στοιχεία να μην χαθούν και για να μην υπάρχουν αλλοιώσεις.

Όπως τόνισε η Αναστασία Μπομπολάκη, νομικός, εκπρόσωπος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής 108 Ζωοφιλικών Σωματείων, και πρόεδρος του Φιλοζωικού Συλλόγου Χανίων «Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ»: «Μόνο όμως το τελευταίο χρονικό διάστημα τα αστυνομικά όργανα αντιμετωπίζουν τις καταγγελίες με τη δέουσα σοβαρότητα, χωρίς να χλευάζουν – χαρακτηρίζοντας ως γραφικούς – τους πολίτες, που σπεύδουν να καταγγείλουν τα εγκλήματα, τα οποία υφίστανται τα ζώα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Η κατάσταση αλλάζει αλλά με αργούς ρυθμούς και έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Μας δίνει κουράγιο το γεγονός π.χ. όπως μας διαβεβαίωσε η υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Μιλένα Αποστολάκη, ότι θα απαγορευθεί τελικά στα τσίρκο, που χρησιμοποιούν ζώα, η είσοδος τους στην Ελλάδα!

Όμως απαιτείται να αλλάξει ο τρόπος που χορηγούνται τα φυτοφάρμακα στους αγρότες και στον κάθε ιδιώτη, καθώς αυτά χρησιμοποιούν οι εγκληματίες, που θέλουν να λέγονται άνθρωποι, για να δηλητηριάζουν αδέσποτα και δεσποζόμενα ζώα.

Νομοθεσία που προβλέπει τι ισχύει για τα δικαιώματα των ζώων υπάρχει αλλά δεν τηρείται. Είναι όμως απαραίτητο η κακοποίηση ζώου να γίνει κακούργημα, για να επιφέρει μεγαλύτερες ποινές! Επίσης είναι απαραίτητο η φιλοζωία να εισαχθεί ως μάθημα στα δημοτικά σχολεία και τέτοιες προτάσεις έχουμε καταθέσει στην υπουργό Παιδείας.

Φρένο πρέπει να μπει στις πωλήσει ζώων από τα πετ - σοπ. Οι εισαγωγές και οι εξαγωγές ζώων είναι άλλη μια πληγή και αυτό συντελεί στην διόγκωση του προβλήματος, είτε μέσω της ανεξέλεγκτης αναπαραγωγής είτε στην αύξηση των κρουσμάτων εγκατάλειψης. Πολύ συχνά πια βρίσκουμε παρατημένα στους δρόμους ζώα καθαρόαιμα... ράτσας. Για τα οποία οι δήθεν φιλόζωοι ιδιοκτήτες του κάποτε πλήρωσαν πολλά λεφτά».

Μεταξύ πολλών άλλων ζητημάτων και προτάσεων για την προστασία των ζώων η κα Μπομπολάκη τόνισε μιλώντας στη zougla.gr «τον σημαντικό ρόλο που παίζει ο Τύπος, τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, καθώς και οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Twitter) προκειμένου ένα συμβάν να γίνει γνωστό - ανά την επικράτεια - σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αλλά και στη διοργάνωση εκδηλώσεων διαμαρτυρίας, χωρίς να κοστίζει σχεδόν τίποτα.

Όμως είναι απαραίτητο εμείς οι εθελοντές που ξοδεύουμε πολύ χρόνο και χρήμα για την φροντίδα και τη σωτηρία κάθε είδους ζώου να έχουμε τη συμπαράσταση των Δήμων και τον Νομαρχιών, αφού επί της ουσίας τους υποκαθιστούμε, καλύπτουμε αυτά που εκείνοι δεν κάνουν. Δυστυχώς μας διώκουν για διάφορους λόγους». 

Το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας έχει εκδώσει (τον Αύγουστο του 2010 και τον Ιανουάριο του 2011) εγκύκλιες διαταγές, προς όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, οι οποίες περιλαμβάνουν κατευθύνσεις για την αυστηρή εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας και οδηγίες για τον τρόπο χειρισμού των θεμάτων αυτών, σε συνεργασία με τους συναρμόδιους φορείς και τις φιλοζωικές οργανώσεις.

Στο πλαίσιο της ημερίδας, αναδείχτηκε ότι απαραίτητο συστατικό για την αποτελεσματική πρόληψη και αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η συνεργασία όλων των συναρμόδιων φορέων, των Δήμων, της Αστυνομίας (Δικαιοσύνης), των κτηνιάτρων, των φιλοζωικών σωματείων και οργανώσεων, καθώς και η ενεργή κοινωνική συμμετοχή.

Όπως τόνισε στην ομιλία ο Θεόδωρος Χιωτάκης, πρόεδρος του Συνδέσμου Κτηνιάτρων Μικρών Ζώων Αττικής, οι δήμοι οφείλουν στους κτηνιάτρους, που κάνουν τις στειρώσεις και τους εμβολιασμούς των αδέσποτων ζώων, 291.000 ευρώ! Όταν ρωτήθηκε γιατί οι κτηνίατροι κόβουν ακόμα ουρές και αυτιά ζώων για καλλωπισμό (ενώ αυτό είναι παράνομο) απάντησε «μας αναγκάζουν οι πελάτες!» αφήνοντας άναυδο το ακροατήριο.

Η κακοποίηση δεν πρέπει να σταματήσει, επειδή απλά το απαγορεύει το νομοθετικό μας πλαίσιο, αλλά γιατί δεν το επιτρέπει η ηθική και η κουλτούρα μας. Η κακοποίηση των ζώων πρέπει τελικά να μας αφορά!

«Όποιος έχει μάθει να θεωρεί τη ζωή ενός ζώντος πλάσματος ευτελή, κινδυνεύει να οδηγηθεί σε αντίστοιχα συμπεράσματα θεωρώντας ευτελείς και τις ανθρώπινες ζωές»
 
Δρ Άλμπερτ Σβάϊτσερ

zougla.gr