Εισαγωγή καθαρόαιμων ποιότητας

του Γιώργου Κωστόπουλου, εκπαιδευτή, εκτροφέα, διεθνή κριτή F.C.I

Όλο και περισσότεροι χομπίστες συμπατριώτες μας αποφασίζουν να εισάγουν ένα σκύλο υψηλής γενεαλογικής ποιότητας από κάποιον επώνυμο και καταξιωμένο εκτροφέα του εξωτερικού, είτε για χρήση και συμβολή στην αναβάθμιση της εγχώριας εκτροφής, είτε για παρουσίαση στις εκθέσεις, είτε γιατί η φυλή δεν εκτρέφεται ή δεν υπάρχει στην Ελλάδα ή και για άλλους λόγους.

Αυτονόητο είναι ότι ο θέμα καμία σχέση ΔΕΝ έχει με τη μαζική χονδρεμπορική εισαγωγή κουταβιών από χώρες της ανατολικής Ευρώπης και τη πώλησή τους μέσω των καταστημάτων pet shop, με τους πολλούς κινδύνους που αυτή η πρακτική εγκυμονεί για τα ίδια τα ζώα και τους νέους ιδιοκτήτες τους....

Οι πιο κάτω γραμμές γράφονται με σκοπό να βοηθήσουν όλους τους ενδιαφερόμενους να εισάγουν ένα ποιοτικό σκύλο, κάτι που για πολλούς αποτελεί «όνειρο ζωής»....

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ

α) Με τον όρο «καθαρόαιμο ποιότητας» ή «υψηλή γενεαλογική αξία» αναφέρομαι και εννοώ τρία κυρίως ποιοτικά χαρακτηριστικά: τη μορφολογική ποιότητα ή φυλετική τυπικότητα, την υγεία και τον καλό χαρακτήρα.

Οι εργασιακές ικανότητες και προδιαγραφές είναι ένα αρκετά διαφορετικό κεφάλαιο που αφορά μόνο κάποιες συγκεκριμένες φυλές και συχνά διαφορετικούς εκτροφείς. Έτσι δεν θα αποτελέσει αντικείμενο αυτού του άρθρου.

   Επιγραμματικά, λέγοντας φυλετική τυπικότητα εννοούμε κυρίως τα επιθυμητά εξωτερικά μορφολογικά χαρακτηριστικά της κάθε φυλής. Αποκτώντας σκύλο από καλό εκτροφέα, ο οποίος εκτρέφει με γνώμονα το μορφολογικό πρότυπο της φυλής, και του οποίου οι σκύλοι κερδίζουν στις εκθέσεις (που σημαίνει ότι ανταποκρίνονται στο πρότυπο της φυλής τους), έχουμε πολύ αυξημένες πιθανότητες και ο δικός μας σκύλος να εξελιχθεί πολύ τυπικός, ως απόγονος τυπικών δειγμάτων.

  Με τον όρο υγεία εννοούμε αφ ενός μεν την αυτονόητη καλή φυσική κατάσταση και υγεία που πρέπει να έχει το κάθε κουτάβι και αφ ετέρου την απαλλαγή του ιδίου, αλλά και των προγόνων του από κληρονομικές παθήσεις. Οι υπεύθυνοι εκτροφείς, εκτός του ότι αναθρέφουν τα κουτάβια τους σωστά και με ιδιαίτερη προσωπική φροντίδα, εάν η φυλή τους παρουσιάζει προδιάθεση σε κάποια κληρονομική πάθηση φροντίζουν να εξετάζουν τους γεννήτορες πριν τους χρησιμοποιήσουν στην αναπαραγωγή, μειώνοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες μετάδοσης στους απογόνους

τους.

  Όσον αφορά τη σημαντικότητα του χαρακτήρα, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό κληρονομείται, αρκεί να αναρωτηθούμε: όσο όμορφος και τυπικός για τη φυλή του κι αν είναι ένας σκύλος, θα μπορούσαμε να ζήσουμε αρμονικά μαζί του εάν είχε κακό ή ανισόρροπο χαρακτήρα ; Σίγουρα όχι. Και αν σκεφτεί κανείς ότι η πλειοψηφία, αν όχι το σύνολο, των κουταβιών μίας γέννας που διατίθενται σε νέους ιδιοκτήτες θα αποτελέσουν οικογενειακούς συντρόφους σε αστικό περιβάλλον, τότε συνειδητοποιεί πόσο μεγάλη σημασία δίνουν όλοι οι υπεύθυνοι εκτροφείς στο θέμα αυτό, ζευγαρώνοντας μόνο ζώα που έχουν ισορροπημένο χαρακτήρα, χωρίς ακρότητες συμπεριφοράς. Οι ίδιες οι εκθέσεις σκύλων, στις οποίες συμμετέχουν οι γεννήτορες, αποτελούν ένα σημαντικό πεδίο αξιολόγησης, καθότι οι κριτές αποβάλλουν ή υποβαθμίζουν σκύλους οι οποίοι παρουσιάζουν ακρότητες συμπεριφοράς, όπως δειλία ή επιθετικότητα.

  Με τα παραπάνω διαφαίνεται πιστεύω το πως και το γιατί η έννοια «ποιοτικός σκύλος» συνδέεται στενά με την έννοια «ποιοτικός εκτροφέας».

β) Με τον όρο «εκτροφέας» ή «εκτροφείο» ΔΕΝ εννοείται ούτε εμπορική επιχείρηση, ούτε μαζική παραγωγή πανομοιότυπων κουταβιών, όπως νομίζουν πολλοί. Η πλειοψηφία των ποιοτικών εκτροφέων παγκοσμίως έχουν εντελώς άσχετα με το σκύλο επαγγέλματα (δικηγόροι, διαφημιστές, ξυλουργοί, γιατροί, οδηγοί ασθενοφόρου, υπάλληλοι είναι μερικά υπαρκτά παραδείγματα γνωστών μου από διάφορες χώρες που μου έρχονται αυτή τη στιγμή στο μυαλό), γεγονός που σημαίνει

ότι εκτρέφουν σαν χόμπι. Δηλαδή από αγάπη για τη φυλή καθώς και για την ηθική ικανοποίηση της εκτροφής τυπικών δειγμάτων που διακρίνονται στις εκθέσεις, επιβραβεύοντας τους κόπους και τις γνώσεις τους. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι προτεραιότητα για τον ποιοτικό εκτροφέα δεν είναι το οικονομικό αντίτιμο που θα του καταβάλλουμε για την αγορά του κουταβιού, αλλά το κατά πόσο μας θεωρεί κατάλληλους για να παρέχουμε σ’ αυτό μία καλή ζωή. Άρα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και συνεργάσιμοι στο να του παρέχουμε όλα εκείνα τα στοιχεία και τις πληροφορίες που θα του εγγυηθούν τα πιο πάνω, αλλά και να εγκαταλείψουμε το σκεπτικό της οικονομικής δοσοληψίας και τη νοοτροπία του «πληρώνω, άρα υποχρεούσαι να μου πουλήσεις»...

γ) Οι σκύλοι, όπως και όλοι οι ζώντες οργανισμοί δεν αναπαράγονται ούτε με τη διαδικασία του καρμπόν, ούτε του εκμαγείου. Τα γονίδια συνδυάζονται με άπειρους τρόπους δημιουργώντας διαφορετικά αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και από μία γέννα κορυφαίων πρωταθλητών κορυφαίου εκτροφείου, δεν θα είναι όλα τα κουτάβια ισάξια. Όμως το πραγματικά πολύτιμο όταν αποκτούμε σκύλο ποιοτικής εκτροφής είναι το πεντιγκρί του, δηλαδή η γονιδιακή του σύσταση.

Ακόμα κι αν ο ίδιος δεν καταλήξει «τέλειος» μορφολογικά (ο τέλειος σκύλος δεν έχει γεννηθεί ακόμα), όταν ζευγαρώσει, οι απόγονοι του πιθανότατα θα μας εκπλήξουν ευχάριστα!

Γιατί εισαγωγή;

Αν και ο καθένας μπορεί να σκέπτεται να εισάγει για τους δικούς του προσωπικούς λόγους, υπάρχουν περιπτώσεις που η εισαγωγή ενδείκνυται ιδιαιτέρως. Αυτές είναι:

α) Εάν η φυλή είναι ανύπαρκτη στην Ελλάδα. Πολλές φυλές δεν υπάρχουν καθόλου στη χώρα μας (τη στιγμή που αρκετές απ’ αυτές θεωρούνται ακόμα και δημοφιλείς σε άλλες χώρες).

β) Εάν η φυλή είναι πολύ σπάνια και ολιγάριθμη στη χώρα μας, με αποτέλεσμα εάν κάποιος επιθυμεί να την αναπαράγει να μην βρίσκει ζώο αντιθέτου φύλου ή τα λιγοστά υπάρχοντα να είναι χαμηλής ποιότητας, ηλικιωμένα ή μη διαθέσιμα.

γ) Η φυλή να είναι μεν δημοφιλής και πολυάριθμη, αλλά μόνο ως κατοικίδια, με ελάχιστα ή καθόλου καθαρόαιμα δείγματα.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα φυλές όπως τα Πεκινουά, τα Κανίς, τα Αγγλικά Κόκερ Σπάνιελ, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων, όχι μόνον δεν είναι καθαρόαιμα, αλλά είναι τόσο εκφυλισμένα, που μικρή σχέση έχουν με το μορφολογικό πρότυπο τους.

δ) Η φυλή να είναι αρκετά δημοφιλής και με αρκετό γενετικό υλικό (καθαρόαιμα ζώα), αλλά να έχει ανάγκη νέων γραμμών αίματος ή νέων επιβητόρων που θα την εμπλουτίσουν γενετικά.

ε) Ασχέτως του ποιοτικού και αριθμητικού επιπέδου της φυλής, ένα κορυφαίο δείγμα το οποίο θα διακριθεί στις εκθέσεις, δημιουργεί τέτοια αίσθηση που αυτομάτως «ανοίγει το δρόμο» ή «βάζει στο χάρτη» τη φυλή και τον ιδιοκτήτη του.

Η χώρα εισαγωγής

Η πιο σίγουρη λύση είναι να επιλέξει κανείς από τη λίστα των εκτροφέων μίας προηγμένης κυνολογικά χώρας με παράδοση εκτροφής, εκθέσεων και γενική ποιότητα και ποσότητα καθαρόαιμων ζώων και εκτροφέων.

Τέτοιες είναι κυρίως η Αγγλία, Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, όλες οι Σκανδιναβικές, Η.Π.Α και Αυστραλία.

Ναι, μπορεί το Λουξεμβούργο π.χ να διαθέτει δύο ή τρεις ποιοτικούς εκτροφείς Ντόμπερμαν, αλλά γιατί να μην προτιμήσει κανείς την Ιταλία, τη Γερμανία ή την Ολλανδία, όπου ο αντίστοιχος αριθμός εκτροφέων μπορεί να ξεπερνά τους πενήντα;

  Επίσης ενδεδειγμένη χώρα εισαγωγής ΔΕΝ είναι απαραίτητα η χώρα καταγωγής της φυλής. Τα καλύτερα δείγματα Λαγωνικών του Αφγανιστάν π.χ εκτρέφονται σήμερα στην Αυστραλία, στις Η.Π.Α και τη Σκανδιναβία, ενώ ελάχιστα έχουν απομείνει στο Αφγανιστάν και αυτά τόσο αρχέγονου τύπου, που είναι σχεδόν αγνώριστα...

Αρσενικό η θηλυκό;

Ως ένα βαθμό αυτό είναι προσωπικό θέμα, όμως από κυνοτεχνικής απόψεως, προσωπικά προτείνω θηλυκό ζώο. Εάν ο κύριος σκοπός εισαγωγής είναι η απόκτηση ενός ποιοτικού ζώου με αξιώσεις διάκρισης και βραβεύσεων στις εκθέσεις, αυτονόητο είναι ότι και τα δύο φύλα έχουν τις ίδιες ακριβώς πιθανότητες, εφόσον είναι αξιόλογα. Εκτροφικά όμως, ενώ ένα αρσενικό ζώο θα κάνει πιθανόν μερικές επιβάσεις – και αυτό εάν αποδειχθεί αξιόλογο, εάν διακριθεί σε εκθέσεις, εάν υπάρχουν ποιοτικά θηλυκά και εάν οι ιδιοκτήτες τους επιλέξουν τον συγκεκριμένο επιβήτορα – ένα θηλυκό ζώο αντίθετα είναι ένα πολύτιμο αναπαραγωγικό κεφάλαιο... Μπορεί κανείς να ξεκινήσει μ’ αυτό την εκτροφική του πορεία, δοκιμάζοντας όποιον διαφορετικό επιβήτορα τον ενδιαφέρει για κάθε γέννα, κρατώντας ίσως και από ένα θηλυκό κουτάβι εκτροφής του και ξεκινώντας έτσι τη δική του γενεαλογική γραμμή... Θα σκεφτεί κανείς: και εάν δεν υπάρχουν αξιόλογοι επιβήτορες στη χώρα μας;  

Λογική σκέψη. Στη περίπτωση αυτή είναι απλώς θέμα.....συνόρων! Ποιοτικοί επιβήτορες υπάρχουν παντού τριγύρω μας, με πρώτη τη γειτονική μας Ιταλία. Πανεύκολα μπορεί κανείς να βρεθεί εκεί με το πλοίο, ενώ εξίσου εύκολα αεροπορικώς οπουδήποτε, ιδιαίτερα με θηλυκό ζώο μικρόσωμης ή μεσαίας φυλής, το οποίο μπορεί να ταξιδέψει μαζί μας στη καμπίνα, σε ειδικό κλουβάκι. Προσωπικά έχω ταξιδέψει με θηλυκές μου για ζευγάρωμα ακτοπλοϊκώς στην Ιταλία και αεροπορικώς στη Σουηδία και το Βέλγιο, ενώ άλλοι συμπατριώτες μας στην Ισπανία, Γερμανία, Φινλανδία, Ισραήλ και άλλες χώρες.

Κουτάβι η ενήλικο;

Ο κανόνας είναι κουτάβι 2-3 μηνών, γιατί σ’ αυτή την ηλικία όλοι οι εκτροφείς διαθέτουν τα σκυλάκια μιας γέννας. Έτσι, ο νέος ιδιοκτήτης έχει όλο το χρόνο να αναθρέψει, προσαρμόσει, εκπαιδεύσει, αλλά και καμαρώσει το ζώο στην εξελικτική του πορεία προς την ενηλικίωση. Το μόνο μειονέκτημα της απόκτησης κουταβιού είναι ότι σ’ αυτή την ηλικία δεν μπορεί κανείς να είναι απόλυτα σίγουρος για τη μορφολογική του εξέλιξη. Όμως, όσο πιο έμπειρος και γνώστης της φυλής είναι κανείς, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες για μία έγκυρη πρόβλεψη. Ο κανόνας είναι απλός: εμπιστευθείτε τον εκτροφέα, εφόσον φυσικά του εξηγήσετε ότι ενδιαφέρεστε για κουτάβι ποιότητας εκθέσεων και υψηλών προδιαγραφών.

Όμως, αν και όχι συχνά, αρκετές φορές και ενήλικα ζώα είναι διαθέσιμα από τους εκτροφείς λόγω έλλειψης χώρου, απόφασης για μείωση του αριθμού, προστριβών μεταξύ τους άρα και αδυναμία συμβίωσης και πολλών άλλων προσωπικών λόγων του εκτροφέα.

Από κυνοτεχνικής απόψεως η απόκτηση ενός ενήλικου ζώου έχει σαφή πλεονεκτήματα, αφού δίνει τη δυνατότητα στον νέο ιδιοκτήτη να το αναπαράγει σύντομα (χωρίς να χρειάζεται να περιμένει δύο ή τρία χρόνια να μεγαλώσει, και με τον κίνδυνο να πάει κάτι στραβά) ή να το παρουσιάσει σε εκθέσεις, ακόμα και αμέσως μετά την εισαγωγή του.

Στη περίπτωση εισαγωγής ενήλικου ζώου ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα κάτωθι:

α) Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους δίνεται το ζώο; Μήπως κάποιο κληρονομικό ελάττωμα που μεταδίδει ή ο προβληματικός χαρακτήρας του;

β) Η γονιμότητα του. Καλό είναι, είτε πρόκειται για αρσενικό είτε για θηλυκό ζώο, να έχει συμβάλλει στη γέννηση κουταβιών τουλάχιστον μία φορά, αποδεικνύοντας τη γονιμότητά του. Στη περίπτωση «αδοκίμαστου» αρσενικού μπορούμε να ζητήσουμε κτηνιατρική εξέταση σπέρματος.

γ) Για τις φυλές με γενετικές προδιαθέσεις παθήσεων, εφόσον η ηλικία του ζώου είναι κατάλληλη για τις αντίστοιχες εξετάσεις, μπορούμε να ζητήσουμε τα πιστοποιητικά αυτών.

δ) Ο χαρακτήρας. Κανένας υπεύθυνος εκτροφέας δεν θα προσφέρει ζώο ελαττωματικού χαρακτήρα. Πάντως μπορούμε να επισκεφτούμε εμείς το εκτροφείο και να διαπιστώσουμε μόνοι μας το οτιδήποτε.

ε) Οι συνήθειες του ζώου. Ενήλικο ζώο που προέρχεται από εκτροφείο με πολλά άλλα, άρα ζούσε σε κλουβί (όμως εμείς το προορίζουμε για οικογενειακή συμβίωση μέσα στο σπίτι...), πολύ πιθανόν να παρουσιάζει προβλήματα κοινωνικότητας ή/και κακών συνηθειών καθαριότητας. Αυτού του είδους τα προβλήματα πιθανόν να μην ξεπεραστούν ποτέ και το ζώο να μην καταφέρει να προσαρμοστεί στη νέα του κατάσταση και τρόπο ζωής.

Επιπλέον, τα ακοινώνητα ζώα είναι ακατάλληλα για εκθέσεις και δεν μπορούν να διεκδικήσουν σοβαρές διακρίσεις.

   Καταλήγοντας θα λέγαμε ότι η απόκτηση ενήλικου ζώου παρουσιάζει σοβαρά κυνοτεχνικά πλεονεκτήματα, αλλά και πιθανά προβλήματα. Απαραίτητη είναι η εμπιστοσύνη στον εκτροφέα, η ειλικρινής διαπραγμάτευση και η προσωπική επαφή πριν την απόκτηση.

«Show» ή  «Pet»

   Με τον όρο κουτάβι «pet» ή «pet quality» εννοείται το κουτάβι ποιότητας συντροφιάς. Ο όρος είναι παραπλανητικός, γιατί όλα τα σκυλιά είναι σύντροφοι, όμως χρησιμοποιείται διεθνώς για να υποδηλώσει εκείνα απ’ αυτά που παρουσιάζουν ένα ή περισσότερα, μικρά ή μεγάλα ελαττώματα της φυλής που θα τα αποτρέψουν στο μέλλον από πιθανή καριέρα στις εκθέσεις. Τέτοια ελαττώματα, αν και σημαντικά για ένα εκτροφέα ή εκθέτη είναι εντελώς ασήμαντα και άσχετα με την υγεία και το χαρακτήρα του ζώου που ενδιαφέρουν όσους το θέλουν απλώς για συντροφιά. Θέση αυτιού ή ουράς

υψηλότερα ή χαμηλότερα απ’ ότι θεωρείται ιδανικό βάση του προτύπου της φυλής, ένα χρωματικό σημάδι σε λάθος σημείο του σώματος, πιο ανοιχτόχρωμα μάτια, σκληρότερη ή μαλακότερη υφή τριχώματος από την επιθυμητή και πλειάδα άλλων χαρακτηριστικών μπορεί να αποτελέσουν την αιτία χαρακτηρισμού από τον εκτροφέα ενός ή περισσοτέρων κουταβιών ως «ποιότητας συντροφιάς». Και είναι σχεδόν απίθανο να υπάρξει γέννα χωρίς ένα-δύο ή και περισσότερα τέτοια κουτάβια....

Σημασία έχει οι υποψήφιοι αγοραστές να έχουν αποφασίσει τι ποιότητας κουτάβι θέλουν και να το κάνουν σαφές στον εκτροφέα, προκειμένου να τους βοηθήσει στην επιλογή τους. Και πριν βιαστείτε να σκεφτείτε «για τον εαυτό μου θέλω το καλύτερο!» λάβετε υπ’ όψιν σας ότι α) συνήθως την πρώτη επιλογή την κρατάει ο εκτροφέας για τον εαυτό του (λογικό), όμως από μια ποιοτική γέννα και η δεύτερη και η τρίτη επιλογή είναι κατ’ ουσία ισάξιες, β) αρκετοί εκτροφείς πωλούν ακριβότερα τα κουτάβια «ποιότητας εκθέσεων» και γ) ζητώντας και αποκτώντας ένα κουτάβι εκθέσεων δεσμεύεστε

ηθικώς –συχνά και γραπτώς- να το παρουσιάζετε σε εκθέσεις, καθώς και να το αναθρέψετε, εκπαιδεύσετε, διαθρέψετε, καλλωπίσετε και προετοιμάσετε ανάλογα...

   Είναι σαφώς θέμα προσωπικής επιλογής. Η πρόταση μου όμως είναι, εφόσον μπαίνει κάποιος στη διαδικασία της ποιοτικής εισαγωγής να προτιμήσει κουτάβι εκθέσεων, ακόμα και εάν οι εκθέσεις δεν ενδιαφέρουν ιδιαίτερα. Πολύ πιθανόν στο μέλλον θα θελήσει να ζευγαρώσει το ζώο. Και δεν προσφέρει κανείς πολλά, ούτε στη φυλή, ούτε στους μελλοντικούς ιδιοκτήτες κουταβιών του, ούτε στη χώρα του ζευγαρώνοντας ελαττωματικά ζώα.

Αναζήτηση εκτροφέα

Την εποχή της πληροφόρησης και του Διαδικτύου (Internet) οι τρόποι είναι πολλοί και εύκολοι. Αφού αποφασίσει κανείς από ποια από τις ενδεδειγμένες χώρες θέλει ή διευκολύνετε (σύμφωνα και με τη προτιμητέα γλώσσα επικοινωνίας) να εισάγει, μπορεί να έρθει σε επαφή με τον Εθνικό Κυνολογικό Όμιλο της χώρας και να ζητήσει τα στοιχεία του Εθνικού Ομίλου της φυλής. Κατόπιν επικοινωνεί με τον γραμματέα ή τον υπεύθυνο αναπαραγωγής του ομίλου, ο οποίος του παρέχει λίστα με τα στοιχεία όλων των εκτροφέων της φυλής ή εκείνων που τη συγκεκριμένη στιγμή έχουν κουτάβια. Για τους χρήστες του Internet τα πράγματα είναι απλούστερα και συναρπαστικότερα: είτε μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης του Εθνικού Κυνολογικού Ομίλου της χώρας, είτε πληκτρολογώντας την επίσημη αγγλόφωνη ονομασία της φυλής σε κάποια μηχανή αναζήτησης, πλειάδα εκτροφέων θα εμφανιστεί μπροστά τους, με φωτογραφίες των σκύλων τους, τα πεντιγκρί και τις διακρίσεις τους σε εκθέσεις και ακόμα, φωτογραφίες των διαθέσιμων κουταβιών ή ανακοινώσεις προγραμματισμένων γεννών. Οι περισσότεροι σοβαροί εκτροφείς απ’ όλο το κόσμο έχουν σήμερα ιστοσελίδα στο Internet και όλο και περισσότεροι ενώνονται μ’ αυτούς καθημερινά.

      Αφού καταλήξετε σε κάποιους που σας ενδιαφέρουν, οι περαιτέρω επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων (e-mail) κάνει την επικοινωνία πανεύκολη και άμεση.

Η επαφή με τον εκτροφέα

Όπως αναφέρεται και σε άλλο σημείο του άρθρου, οι περισσότεροι ποιοτικοί εκτροφείς σκύλων ανά το κόσμο είναι χομπίστες και το σημαντικότερο γι’ αυτούς δεν είναι το οικονομικό αντίτιμο που θα τους καταβληθεί για το κουτάβι, αλλά εάν είστε κατάλληλοι ως ιδιοκτήτες για τη φυλή. Οι κορυφαίοι δε εξ’ αυτών έχουν λίστα αναμονής ενδιαφερομένων για κουτάβια τους και επιλέγουν αυτούς που θεωρούν καταλληλότερους.

Iδού λοιπόν μερικές συμβουλές για να... αυξήσετε τις πιθανότητες σας:

α) Συστηθείτε παρέχοντας βασικές πληροφορίες για την οικογενειακή σας κατάσταση και περιβάλλον, ακόμα καλύτερα και φωτογραφίες. Τον εκτροφέα τον ενδιαφέρει πολύ το περιβάλλον στο οποίο θα ζήσει το κουτάβι και αν αυτό είναι κατάλληλο. Εάν π.χ. ενδιαφέρεστε για κουτάβι Τσιουάουα και έχετε δυο παιδιά τριών και πέντε ετών, κανένας σώφρον εκτροφέας δε θα σας δώσει κουτάβι, καθ’ ότι θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι τα παιδιά θα το αντιμετωπίσουν σαν παιχνίδι και σύντομα θα βρεθεί τουλάχιστον με σπασμένο πόδι, πέφτοντας ή πηδώντας από τα χέρια τους...

β) Κάντε σαφή τα φιλοζωικά / κυνοφιλικά σας αισθήματα και το ότι, ανεξαρτήτως ύπαρξης κήπου ή όχι, ο σκύλος θα ζει ΚΑΙ μέσα στο σπίτι ως σύντροφος, και όχι δεμένος και μόνος σε ένα σκυλόσπιτο...

γ) Αναφέρατε στοιχεία από το κυνολογικό σας παρελθόν και παρόν: είχατε ή έχετε άλλο σκύλο της ίδιας ή άλλης φυλής; Είστε εκτροφέας ή θα σας ενδιέφερε ίσως να γίνετε στο μέλλον; Συμμετέχετε σε εκθέσεις; Κατέχετε κάποιο αξίωμα στον κυνολογικό χώρο της πατρίδας μας ή έχετε κάποια μορφή προσφοράς;

δ) Κάντε σαφές εάν ενδιαφέρεστε για κουτάβι «εκθέσεων» ή «pet» (βλέπε πιο πάνω)

ε) Ιδιαιτέρως εάν ζητάτε κουτάβι εκθέσεων, μην παραλείψετε να αναφέρετε με διακριτικό τρόπο ότι και στην Ελλάδα υπάρχει οργανωμένη κυνοφιλία, εκθέσεις σκύλων (dog shows) και δραστηριότητα. Οι περισσότερες προηγμένες χώρες έχουν παράδοση εκθέσεων 60, 80 ακόμα και 100 ετών. Στην Ελλάδα μόλις κλείσαμε εικοσαετία.. Δεν είναι λοιπόν απαραίτητο ο κάθε αλλοδαπός εκτροφέας να το γνωρίζει αυτό... Και επειδή ο κάθε εκτροφέας ελπίζει ότι ένα ποιοτικό κουτάβι εκτροφής του θα παρουσιαστεί και θα διακριθεί στο μέλλον σε εκθέσεις, η πιο πάνω δήλωση αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο διάθεσης ενός ποιοτικού κουταβιού.

στ) Μην αποκλείσετε τη πιθανότητα να επισκεφθείτε οι ίδιοι τον εκτροφέα για να παραλάβετε (ίσως και να επιλέξετε) το κουτάβι σας. Ναι, αυτό πιθανόν να σημαίνει κάποια επιπλέον έξοδα μεταφοράς. Όμως αποδεικνύει σοβαρότητα προθέσεων, η οποία θα εκτιμηθεί δεόντως από οποιονδήποτε εκτροφέα. Πιθανόν να σας φιλοξενήσει (συμβαίνει συχνά), γεγονός που θα σας δώσει την ευκαιρία να αναπτύξετε πολύτιμη προσωπική σχέση μαζί του, αλλά κυρίως να μάθετε! Ανοίξτε μάτια και αυτιά, και εκμεταλλευτείτε το γεγονός. Συζητείστε οποιοδήποτε θέμα μαζί του, δείτε σκύλους, βιντεοταινίες, βιβλία για σκύλους...

Επίλογος

Εκτός της αυτονόητης κατάληξης με ένα ποιοτικό σκύλο, η όλη διαδικασία της εισαγωγής είναι μια συναρπαστική εμπειρία αναμονής, προσδοκιών και μελλοντικών σχεδίων. Πιθανόν ακόμα και η αρχή μίας μακροχρόνιας φιλίας με τον αλλοδαπό εκτροφέα. Έναν άνθρωπο με τον οποίο ξαφνικά αποκτούμε δεσμούς... «αίματος»!

     Ειλικρινά πιστεύω ότι αξίζει κανείς να δοκιμάσει. Άλλωστε δεν θα το είχα και ο ίδιος «διαπράξει» όχι μία, αλλά πολλές φορές και όχι από μια, αλλά από... τέσσερις διαφορετικές χώρες…

(δημοσίευση στο περιοδικό Κυνολογία)

gkostopoulos.gr