Χθες το απόγευμα η Αντιπρόεδρος του Σωματείου μας ( ZΩΟΦΙΛΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ) δέχθηκε κλήση από την Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία για ένα σκυλάκι χτυπημένο, στο διάζωμα της Βουλιαγμένης απέναντι από το ΜΕΓΑ Κωτσόβολος. Φύσικα πήγε πετώντας αλλά υπήρχαν ήδη κάποια άτομα εκεί και το σκυλάκι ήταν ακόμη στη νησίδα πολύ τρομαγμένο αλλά όχι χτυπημένο. Ηταν ένα μικρόσωμο ημίαιμο κανίς. Οι άνθρωποι που ήταν εκεί μας είπαν ότι το σκυλάκι έτρωγε πτώματα από γάτες που είχαν σκοτωθεί και βρίσκονταν στην νησίδα. Μετά από τις άκαρπες προσπάθειες των ανθρώπων που ήταν ήδη εκεί να το πιάσουν, το σκυλάκι είχε φοβηθεί πάρα πολύ και έτρεχε πανικόβλητο πάνω κάτω βγαίνοντας μέσα στη λεωφόρο.
Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες της εθελόντριάς μας, κάποια στιγμή το σκυλάκι διέσχισε τη Λ. Βουλιαγμένης. Άλλη εθελόντριά μας το ακολούθησε με το αυτοκίνητό της μπαίνοντας αντίθετα σε μονόδρομους στο Άνω Καλαμάκι μέχρι που το έχασε στη Λεωφ. Ιωνίας. Το σκυλάκι τουλάχιστον δέκα φορές γλίτωσε από αυτοκίνητο που φρενάριζε την τελευταία στιγμή γιατί έτρεχε σαν τρελό από τον φόβο του. Το ακολουθούσαμε ελπίζοντας ότι θα χωθεί σε κάποιον κήπο για να μπορέσουμε να το πιάσουμε αλλά το σκυλάκι συνέχιζε να τρέχει μέσα στον δρόμο. Ανακουφιστήκαμε λέγοντας ότι τουλάχιστον έφυγε από τη Λ. Βουλιαγμένης χωρίς να γίνει χαλάκι.
Σήμερα το πρωί, όμως, η Πρόεδρός μας κατεβαίνοντας με το αυτοκίνητό της την Λ. Βουλιαγμένης προς τη Γλυφάδα, το εντόπισε να κάθεται στο γρασίδι πάλι πάνω στο διάζωμα της Λ. Βουλιαγμένης 200 μέτρα μακρύτερα από το σημείο που ήταν την προηγούμενη ημέρα. Ειδοποίησε αμέσως άλλη εθελόντρια του Σωματείου μας που έτρεξε στο σημείο μαζί με κοτόπουλο. Για μιάμιση ώρα περίπου σερνόταν στο γρασίδι και έφτανε μία τρίχα πριν να καταφέρει να το πιάσει. Γύρω στις 2 το μεσημέρι, εγκατέλειψε την προσπάθεια. Αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε με την σκυλοπαγίδα. Τη στήσαμε εκεί που ήταν το σκυλάκι, αλλά κάνοντας μία βόλτα το εντοπίσαμε να κοιμάται στο γρασίδι μπροστά από το κατάστημα Γιαννόπουλος-Αγγελόπουλος. Πώς κατάφερνε να περνάει τη Βουλιαγμένης είναι ένα θαύμα! Κουβαλήσαμε πάλι την παγίδα και μετά από λίγο αφού γεμίσαμε τον τόπο κομματάκια φρέκο κοτόπουλο, τα οποία οδηγούσαν στην σκυλοπαγίδα, τα ακολούθησε και επιτέλους την ώρα που άρχισε να βρέχει πιάστηκε μέσα στην παγίδα.
«Ποιός είναι ο πιο γλυκός ήχος του κόσμου;» ρωτάει η Έμυ τη Ναυσικά.
«Ο ήχος που κάνει η πόρτα της παγίδας όταν πέφτει πίσω από ένα ταλαιπωρημένο ζωάκι.» απαντάει η Ναυσικά.
Σε ασφαλή χέρια πια ο μικρούλης δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι σκυλοπαγίδες ήταν δωρεά στο Σωματείο μας από Ολλανδικό σωματείο. Είχαμε στην κατοχή μας 3 τις οποίες δανείζαμε σε όποιους τις χρειάζονταν. Οι τελευταίοι, όμως, εξαφανίστηκαν μαζί με 2 από τις πολύτιμες παγίδες μας και έχουμε μείνει με μία μονάκριβη παγίδα...
 |
| Καρέ-καρέ η δεύτερη προσπάθεια να πιαστεί το σκυλάκι με λουρί-λάσο. |
 |
| Η τρίτη επιτυχημένη προσπάθεια. Επιτέλους ασφαλές και η καρδιά μας στην θέση της! |
 |
| Το σκυλάκι είναι τζιβιασμένο και απεριποίητο. Τα μάτια του δεν φαίνονται καν. |
 |
| Ακόμα σοκαρισμένο, τρέμει σε μία γωνίτσα. Σιγά-σιγά θα καταλάβει ότι δεν θα φάει πτώμα από γάτα ποτέ ξανά! |
0 σχόλια:
Παρακαλούμε χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες. Σχόλια άσχετα με το δημοσιευμένο θέμα θα διαγράφονται.