Οι αλλεργίες στους σκύλους

Πολύ συχνό φαινόμενο στα κατοικίδια είναι οι αλλεργίες ποικίλης αιτιολογίας και ειδικότερα στα σκυλιά.

Αν δούμε το σκυλί μας να έχει έντονο κνησμό, ερεθισμένο δέρμα, να γλύφει τα δάχτυλα ειδικότερα των πρόσθιων ποδιών, περιοχές χωρίς τρίχωμα, δερματικά εξανθήματα, προσπαθεί να τρίψει τα μάτια του, έχει δυσκολία στην αναπνοή και διόγκωση κάποιας περιοχής (περίπτωση που χρίζει άμεσης επέμβασης).



Οι αλλεργίες εμπίπτουν σε κατηγορίες :

- Σε αλλεργίες που προκύπτουν από την επαφή.

- Αλλεργίας που προκύπτουν από τα τρόφιμα (τροφική αλλεργία) .

- Αλλεργική δερματίτιδα που προκύπτουν από π.χ. το σάλιο των ψύλλων .

- Εισπνευστικές αλλεργίες που προκύπτουν από τον αέρα όπως π.χ. η γύρι η σε διαφόρους μικροοργανισμούς που βρίσκονται στην σκόνη του σπιτιού.

- Αλλεργικές αντιδράσεις.

- Το τσίμπημα των ψύλλων πέρα από την ενόχληση που προκαλούν δημιουργούν και μια δερματίτιδα που προσκαλούν έντονο κνησμό με αποτέλεσμα το ζώο να δαγκώνει παντού το σώμα του δημιουργώντας πληγές και πολλές φορές παρατηρείτε αραίωση του τραχώματος του και πολλές φορές συνοδεύονται και με άλλα χειρότερα δερματικά προβλήματα .

- Στην ατοπική δερματίτιδα οπού συνήθως συμβαίνει εποχιακά και μόλις φύγει και η εποχή που συνήθως τα φέρνει, ο κνησμός σταματάει.
Η ατοπική δερματίτιδα είναι μια από τις πιο συνηθισμένες αλλεργίες στους σκύλους με είναι μια γενετική προγραμματισμένη κνησμώδης δερματοπάθειας του σκύλου και υπάρχει μια γενετικά προκαθορισμένη προδιάθεση σε ορισμένες φυλές : Snauzer miniature , English setter, Lhasa apso, Fox terrier, Chinese Shar-pei, Cairn terrier, West Highland White terrier, Scottish terrier, Fox terrier, Snauzer miniature, Pug, Boston terrier, Δαλματιας, English setter.

Η ατοπία παρατηρείτε περισσότερο στα θηλυκά με ύφεση και εξάρσεις όλο τον χρόνο έχοντας εποχιακό ή μη χαρακτήρα, ανάλογα με το υπεύθυνα αντιγόνο.

Από τον έντονο κνησμό παρατηρούνται πληγές και πολλές φορές συνοδεύετε με ωτίτιδες καθώς και με βακτηριακές και μυκιτιακές μολύνσεις επιβαρύνοντας την κατάσταση.

- Στην τροφική αλλεργία και σε αυτήν όπως και στις άλλες αλλεργίες παρουσιάζεται με κνησμό θα παρατηρήσουμε έντονο κνησμό στις μασχάλες στα άκρα , στην κοιλιακή χωρά και στο πτερύγιο των αυτιών, μπορεί να συνοδευτεί με γαστρεντερικές διαταραχές και να υπάρχουν πάρα πάνω από δύο κενώσεις.

Αίτια της τροφικής αλλεργίας μπορεί να είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα, το κοτόπουλο, τα αυγά, το σιτάρι, η σόγια τα ψάρια.

Αν και είναι δύσκολο να εντοπιστεί η τροφική αλλεργία ο τρόπος για να διαπιστωθεί στο συστατικό που είναι υπεύθυνο είναι να απομακρυνθεί η ανάλογη τροφή και να δούμε τα αποτελέσματα.

Επειδή το πρόβλημα των τροφικών αλλεργιών γίνεται περισσότερο οξύ τα τελευταία χρόνια, πολλές εταιρείες παραγωγής ζωικών τροφών δημιούργησαν ειδικά αντιαλγικά σιτηρέσια).

- Οι αλλεργικές αντιδράσεις που οφείλονται στην χορήγηση φαρμάκων μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνη για αυτό μεγάλη προσοχή στην χορήγηση τους.

Η αλλεργία είναι δύσκολο να εντοπιστεί και πρώτα από όλα πρέπει να αποκλειστεί η ψώρα.
Επίσης η αλλεργία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί οριστικά.
Με την κατάλληλη θεραπεία όμως μπορεί να μειώσει την φαγούρα και να κάνει καλύτερη την ποιότητα ζωής.
Αποφεύγουμε το υπεύθυνο αλλεργιογόνο.
Όπως π.χ. αν το πρόβλημα είναι οι ψύλλοι με συχνή περιποίηση και χτένισμα και χρησιμοποιώντας την κατάλληλη θεραπεία για την απομάκρυνση τους.
Χρησιμοποιούμε φάρμακα που μειώνουν την φαγούρα τέτοια είναι βασικά η κορτιζόνη, τα αντιισταμινικά και τελευταία η κυκλοσπορίνη-α. Χρειάζονται στα ζώα που είναι αδύνατον να αποφύγουν τα αλλεργιογόνα, πχ σε ένα σκύλο με ατοπία που δεν μπορεί να αλλάξει περιβάλλον . Σε κάθε περίπτωση πρέπει οπωσδήποτε να συμβουλευόμαστε τον κτηνίατρο μας γιατί μπορεί να υπάρχουν σοβαρές επιπλοκές.

Πιό σπάνια θεωρείτε η θεραπεία απευαισθητοποίησης, μια θεραπεία που χρησιμοποιείτε για την απευαισθητοποίηση από το αλλεργιογόνο. Θεωρείτε πολύ χρήσιμη για την θεραπεία της ατοπίας είναι όμως μια ειδικευμένη θεραπεία η οποία απαιτεί υψηλό κόστος.

Τέλος θα πρέπει να κατανοήσουμε πως αυτά τα πλάσματα δεν μπορούν να μας πουν ότι υποφέρουν για αυτό και πρέπει να είμαστε σχολαστικοί μαζί τους.
Μην αμελούμε ένα σκυλί που έχει έντονη φαγούρα και επειδή δεν βρήκαμε π.χ. κάποιον ψύλλο πάνω του τότε αδιαφορούμε. Ας είμαστε επιμελείς με την κλινική του εικόνα και υπομονετικοί στην όποια θεραπεία του, άλλωστε εκείνα έχουν μόνο εμάς.