Παιδιά, σκυλιά, γατιά...!

Η κόρη μου, μου ζητούσε επίμονα να της αγοράσω άλογο. Μάταια προσπαθούσα να της εξηγήσω ότι ένα άλογο δεν χωράει στο διαμέρισμά μας. Με κοιτούσε με ένα ύφος «δεν ξέρω τι μου λες μη με ζαλίζεις με λεπτομέρειες» και πρόσθετε: «το θέλω άσπρο»

Μια δυο φορές είδαμε κάτι γατάκια και κει το αίτημα της έγινε πολύ πιο έντονο ! «Mα έχουμε ήδη μια γάτα» της έλεγα. «Aυτή είναι δική σου» μου απαντούσε με παράπονο και δεν ήξερα τι να της πω.

Θα της περάσει, σκεφτόμουν, και προσπέρναγα. Ώσπου μοιραία βρέθηκε στην ζωή μας, Αυτό.

Με κοίταξε με τα μεγάλα γαλανά του μάτια. Στην πραγματικότητα ήταν θεόστραβο αφού βύζαινε ακόμα την μάνα του. Με κοίταξε η κόρη μου με τα μεγάλα πράσινά της μάτια. Αυτήν την φορά δεν υπήρξαν λόγια, μόνο μια κρυφή, βουβή λαχτάρα.

Και θυμήθηκα κάποιο άλλο κοριτσάκι που ήθελε μια συντροφιά τόσο πολύ που μάζευε τις κάμπιες από τα δέντρα, τα σαλιγκάρια, και ονειρευόταν τα βράδια ότι η χελώνα που είχε βρει, θα μεγάλωνε τόσο ώστε να μπορεί να την καβαλάει και να πηγαίνει βόλτα μαζί της.

Έτσι βρέθηκα με Αυτό, μέσα στο σπίτι. Δεν το έχω ονομάσει ακόμα, γιατί με εκνευρίζει.

Με εκνευρίζει που δαγκώνει τα πόδια μου, που γρατζουνάει τα έπιπλα και σκαρφαλώνει στις κουρτίνες. Και το βράδυ πρέπει να το κλείνω στο μπάνιο για να ηρεμήσουμε και να κοιμηθούμε.

Η γριά γάτα μου με κοιτάει με παράπονο και θυμό, σαν να μου λέει, «με έκλεισες σε ένα δωμάτιο σχεδόν ένα χρόνο μέχρι να γεννήσεις και να περιπατήσει το μικρό τέρας που ζει μαζί μας - χωρίς να με ρωτήσεις by the way - και τώρα μου κουβάλησες και ΑΥΤΟ !»

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα δεύτερο ζώο και όσο και να αγαπάω την γρια γάτα μου, οι τρίχες της στην μοκέτα, στα ρούχα και στα έπιπλα είναι πλέον ένα καθημερινό μαρτύριο μετά την 8η φορά που θα βάλω ηλεκτρική σκούπα.

Όσο για τις κάψες της, 4 φορές τον χρόνο, είναι εποχές που μετακομίζω όλο της το προικιό στο πιο απομακρυσμένο δωμάτιο από φόβο μην ξυπνήσει τους γείτονες. Είναι η εποχή που ο φαρμακοποιός μου με λατρεύει γιατι τον κάνω χρυσό με τις ωτασπίδες που αγοράζω με το κιλό.

Γράφω στον υπολογιστή αυτό το άρθρο, ενώ από το άλλο δωμάτιο ακούγονται γέλια. Σταματάω για λίγο και απολαμβάνω το γαργαριστό γέλιο ενός τετράχρονου παιδιού. Τις τελευταίες εβδομάδες το σπίτι μας αντηχεί από τα γέλια και την καλή διάθεση

Στην ενήλικη ζωή μου είχα σκυλιά, γατιά και είχα πλέον δει από κοντά την ευθύνη που έχει ένα ζώο. Ειδικά ένα σκυλί. Είναι σαν να έχεις ένα μόνιμα τρίχρονο παιδί στα πόδια σου. Για 18 μήνες έχεις ένα μουρλαμένο ζώο με κρεμαστή γλώσσα που δαγκώνει και σαλιώνει ότι βρει.

Πρέπει να κρύβεις τα παπούτσια, τα καλώδια και να επενδύσεις χρόνο για να του μάθεις να μην τρώει από κάτω, να μην γαβγίζει όταν φεύγεις, να μην κατουράει στο διαμέρισμα, και να μην περνάει μόνο του τον δρόμο. Επίσης καλό θα ήταν να μην πέφτουν πάνω σε περαστικούς ειδικά αν είναι ένα μικρό τέρας τριάντα κιλών. ‘Οπως και χρήσιμο θα ήταν να μην απαυτώνει το πόδι των καλεσμένων σου, που ανυποψίαστοι μασουλάνε ένα από τα χειροποίητα τυροπιτάκια σου.

Οι περισσότεροι αγοράζουν ένα σκυλί για τα παιδιά τους και δεν ασχολούνται καθόλου με την εκπαίδευση του. Το αποτέλεσμα είναι 6 μήνες αργότερα, όταν το σκυλί δεν είναι πλέον μικρό και όμορφο, και τα παιδιά ασχολούνται με κάτι άλλο, να το πετάξουν στο δρόμο, ειδικά αν είναι και περίοδος διακοπών. Έχετε δει σκύλο τα πρώτα 5 λεπτά που έχει εγκαταλειφθεί; τρέχει και κοιτάει γύρω, δεξιά και αριστερά με αγωνία να δει τους ανθρώπους που αγαπάει. Το βλέμμα του έχει αγωνία.

Είχα δει ένα πριν χρόνια και δεν ξέχασα ποτέ αυτήν την εικόνα.

Η απόκτηση ενός ζώου είναι συναισθηματική δέσμευση και δεν την ήθελα. Δεν μπορούσα να αναλάβω άλλη μια ευθύνη. Σκέφτηκα ότι ένα γατάκι δεν χρειάζεται καθημερινή βόλτα για την ψυχική του και σωματική του υγεία. Δεν χρειάζεται να το πάρω μαζί μας στις διακοπές αφού θα έρχεται κάποιος έτσι κι αλλιώς να ταΐσει την άλλη και να ποτίσει τα φυτά

Tο γέλιο που ακούω κάθε απόγευμα από το δωμάτιό της, η ανυπομονησία της να γυρίσει σπίτι να παίξουν μαζί, η έννοιά της να έχει το γατάκι της νερό και τροφή και οι πολλές ώρες με την τηλεόραση πλέον- κλειστή, με πείθουν ότι έκανα την σωστή κίνηση.

Έρευνα μιας ψυχολόγου σε 600 παιδιά, (διασταυρωμένη με μια γερμανική έρευνα, λίγο καιρό μετά) έδειξε ότι το συναισθηματικό δέσιμο με ένα κατοικίδιο βοηθάει στην ομαλή ανάπτυξη της συναισθηματικής λειτουργίας , την αυτό εκτίμηση και είναι ευεργετικό σε περιπτώσεις διαζυγίου ή σοβαρής ασθένειας.

Μάλιστα, τόνιζε ότι σε περιπτώσεις διαζυγίου να μην υπάρξει αποκοπή του παιδιού με το κατοικίδιο.

Κοιτάω το άσπρο θηριάκι να κρύβεται πίσω από ένα μαξιλάρι, έτοιμο να ορμήξει πάνω στο στρουμπουλό χεράκι που κουνιέται κοροϊδευτικά.

Αναρωτιέμαι αν θα το γρατσουνίσει. Κρατάω την αναπνοή μου, κουνάει τον πισινό του, ορμάει. Η μικρή μου ξεκαρδίζεται στο γέλιο. Είναι ευτυχισμένη. Γυρνάει προς το μέρος μου ενθουσιασμένη, λυμένη στο γέλιο.

«Mαμά είδες ;» Τα μάτια της λάμπουν. Το χαμόγελό της πιάνει όλο της το πρόσωπο σχεδόν.

Ναι μωρό μου, βλέπω. Με τα μάτια της καρδιάς. Σ’ ευχαριστώ που επέμενες, σ’ ευχαριστώ που μου δείχνεις τον τρόπο και τον δρόμο να καλύπτω τις ανάγκες σου.

Αν παρ’ όλα αυτά αποφασίσετε να πάρετε ένα σκυλάκι, οφείλετε να γνωρίζετε ότι:

• Τα σκυλιά ειναι ευτυχισμένα όταν ξέρουν τι περιμένουμε από αυτά, θέλουν να είναι αρεστά. ‘Ένα σκυλί ανεξαρτήτου μεγέθους, χρειάζεται μια βασική εκπαίδευση. Κι αυτό γιατι ο σκύλος κατάγεται από τον λύκο και έχει το ένστικτο της αγέλης.

• Η εσείς θα είστε ο αρχηγός, ή αυτό. Επικοινωνήστε μαζί του με μια γλώσσα που καταλαβαίνει.Ο αρχηγός τρώει πάντα πρώτος, οι άλλοι ότι αφήσει. Πριν του δώσετε να φάει, πάντα να τρώτε κάτι, έστω και μια φρυγανιά. Ο αρχηγός κοιμάται πιο ψηλά, δεν ανεβαίνει ΠΟΤΕ στο κρεβάτι μαζί σας ή στον καναπέ

• Ο αρχηγός αποφασίζει που θα πάτε. Μπαίνετε πάντα πρώτοι όταν ανοίγετε μια πόρτα. Μάθετε του να περπατάει δίπλα σας. Δεν υπάρχει τίποτα πιο κωμικοτραγικό και κουραστικό από ένα σκυλί που τραβάει σαν δαιμονισμένο τον πελαγωμένο ιδιοκτήτη του.

• Η βόλτα στα σκυλιά είναι απαραίτητη και για την ψυχική τους υγεία. Μυρίζοντας τα ούρα άλλων ζώων, μαθαίνουνε το μέγεθός τους, πόση ωρα πριν περάσανε, το φύλο τους, τις διαθέσεις τους&σαν να διαβάζουν εφημερίδα ένα πράγμα.

• Μάθετε του να κάθεται, για να σας περιμένει έξω από το σούπερ μάρκετ., πχ. Βάλτε ένα κομματάκι τυρί στο χέρι που τεντώνει τον Δείκτη( αντίχειρας και μέσος κρατάνε την λιχουδιά). Πείτε «κάτσε» και με το άλλο χέρι πατήστε τον πισινό του κάτω. Επαναλάβετε 1500 φορές. Το σκύλι λειτουργεί με την επανάληψη. Κάποια στιγμή θα του "κόψει". Μην τσιγκουνεύεστε στα μπράβο και στα χάδια. Κάποια στιγμή στο μέλλον θα κάθεται στην θέα του δαχτύλου.

• Το ξύλο δεν χρησιμεύει.

• Πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων φέρονται στις μικρόσωμες ράτσες με τρόπο ανάρμοστο για σκυλί, το οποίο και δεν γνωρίζει κατά συνέπεια, ότι είναι σκύλος( αν το σηκώνουν τσιρίζοντας όποτε πλησιάσει το κανισάκι τους ένας μολοσσός, λογικό είναι), αλλά και νομίζει ότι είναι ο αρχηγός οικογενείας. Γι αυτό και καταλήγουν να δαγκώνουν. Μπερδεμένα καταστραμμένα σκυλιά που νομίζουν ότι κάνουν την δουλειά τους, βάζοντας στην θέση του τον άλλον με μια γερή δαγκωνιά.

• Αποτελεσματική, βασική εκπαίδευση δεν μπορείτε να του κάνετε πριν κλείσει χρόνο. Ένα χρόνο θα έχετε ένα τρελαμένο πλάσμα στα χέρια σας. Χρειάζεται πρώτα να ενηλικιωθεί, να ηρεμήσει. Διακοπές δεν θα πάτε γιατι ναι μεν κάποια ξενοδοχεία δέχονται σκυλιά, αλλά μόνο αν αυτά είναι well behaved, δηλαδή εκπαιδευμένα να συγκατοικούν με τους ανθρώπους. Και φυσικά να κατουράνε έξω.

• Τα μπαλκόνια δεν είναι κατάλληλο τόπος διαμονής σκυλιών. Δεμένα σε μια αυλή μαραζώνουν και αγριεύουν. Παραμελημένα αντιδρούν όπως οι άνθρωποι, με πίκρα και επιθετικότητα. Με αγάπη και την κατάλληλη επένδυση χρόνου στην πειθαρχία τους, θα έχετε έναν φίλο για όλη σας την ζωή και μια παρέα για το μοναχοπαίδι σας. Έναν φύλακα που θα πέθαινε για σας και δυο υγρά μάτια που βυθίζονται στα δικά σας με αγάπη και κατανόηση αν ζείτε μόνος.

Πριν πάρετε την μεγάλη απόφαση, αγοράστε ένα φυτό ή ένα χρυσόψαρο. Δείτε αν καταφέρνετε να το φροντίσετε, μετά τον πρώτο ενθουσιασμό και μετά ενημερωθείτε ποια ράτσα ταιριάζει περισσότερο στον τρόπο ζωής σας.

Με μια καλή έρευνα, θα βρείτε τον σύντροφο που σας ταιριάζει. Γιατι μπορεί να τον αγοράζετε, αλλά είναι μια σχέση, ένας δεσμός, από τον οποίο δεν μπορείτε μόλις βαρεθείτε να φύγετε, γιατι ένα σκυλί λατρεύει το χώμα που πατάτε.

Και καλό είναι να είμαστε έτοιμοι για τόση αγάπη, και προετοιμασμένοι για όλα όσα φέρνει η παρουσία και οι ανάγκες ενός άλλου οντος στην ζωή μας. Και αυτό μεταφράζεται σε άπειρες ώρες βόλτας, σφουγγαρίσματος και μάζεμα σκατών από το μπαλκόνι, τον δρόμο( για να λεγόμαστε πολιτισμένοι, όχι μόνο στο όνομα), μασημένων παπουτσιών, βιβλίων, καλωδίων και απελπισμένου γαυγίσματος όταν πεταχτείτε ακόμα και 2 λεπτά να πάρετε τσιγάρα.

pathfinder.gr